UILKATJES. (MIJN WARRIOR CATS FANDOM)

Hoofdstuk 2

Het was vanacht volle maan. Dat betekende dat de Uilkatjes en de Bijenclub gingen vergaderen. 'Uilkatjes! We gaan vertrekken!' Riep Modderkruiper, de commandant van de Uilkatjes. Julie kroop haar nest uit, op naar haar mentor Vogelspin. De zwart gevlekte kater stond haar al op te wachten. 'Julie, ben je er klaar voor?'  Julie strekte zich uit. 'Jup!' Mauwde ze. De Uilkatjes gingen op pad. Ze liepen door het sompige moeras. Het territorium van de Uilkatjes bestond uit moeras. Dat van de Bijenclub bestond uit alleen maar heide. 'Puh, je zou maar op de heide leven' ˢᶜʰʳᶦʲᶠᵗ ᴶᵘˡᶦᵉ ⁽ᴰᵉʷˢᵗᵃʳ_ᵂᵃʳʳᶦᵒʳᶜᵃᵗˢ⁾ ᵈᶦᵉ ᶻᵉˡᶠ ᵈᵉ ʰᵉᶦᵈᵉ ᵛᵉᵉˡ ˡᵉᵘᵏᵉʳ ᵛᶦⁿᵈ ˡᵒˡ. Mompelde ze tegen haarzelf. Ze liepen langs de slangengrot. Ook al is Tarwe daar al vaak geweest, en heeft gekeken of er iets was; en er was vervolgens niets. Vond Julie het nog steeds spannend. Ze liep er altijd met een grote boog omheen. De plek waar de vergaderingen altijd zijn; zijn altijd op dezelfde plek. Het was er best cool. Het was zegmaar een rivier. Maar aan de zijkant was er een soort tunnel. Als je er in ging, was je dus een soort-van onderwater. Na een tijdje lopen kom je uit bij een heldere grot met allerlei kleuren kristallen. Er zijn er zes, maar we gebruiken er twee voor de leiders. Die van de Uilkatjes is zwart met een aantal vegen groen erdoor heen. Die van de Bijenclub is (natuurlijk) geel met zwarte vegen erdoor heen. Na een tijdje lopen kwamen ze aan bij de rivier. Ze liepen naar de zijkant en trippelde de grot in. Uiteindelijk kwamen ze aan. De felle kleuren kristallen deden pijn aan haar ogen, maar daar moest je altijd maar aan wennen. De bijenclub was er zo te zien al. De bruin gestreepte kater van de Uilkatjes genaamd Orkaan, trippelde naar een zwart-gevlekte kater toe van de Bijenclub. Orkaan was blijkbaar vrienden met hem ofzo. De twee oudsten zaten eenzaam naast elkaar, want katten uit de Bijenclub die te oud waren, werden verbannen. Die katten gingen meestal naar de Uilkatjes, want die verwelkomen ze wel. De rest werd waarschijnlijk een poesiepoes. (De leider van de Bijenclub die was natuurlijk nooit te oud.... -_-) De leider van de Bijenclub, Oester, schraapte zijn keel. "Ik zal beginnen. Met de Bijenclub GING het prima, todat de ontdekten dat de Uilkatjes prooi van ons steelt!" Begon de grijze massieve kater woest, zijn fel gele ogen stonden vuur. "WACHT, WAT!?" Riep Lunar, de grijs blauwe poes. "Wie ben jij om ons zo te beschuldigen??" Spuugde ze. "De leider van de Bijenclub." Mauwde Oester kil. Hij ging verder alsof dat allemaal niet was gebeurd. "We roken verot prooi dat naar de Uilkatjes stonk, dit is niet acceptabel! En dan zeggen de Uilkatjes dat ZIJ hier de held en engeltjes zijn!" Spuugde hij woest. Tarwe stapte dreigend naar voren. "Excuseer mij, dit is muizenstront! Toch Uilkatjes?" Mauwde Tarwe kalm. "Uh huh!" Klonk het door de grot. "Uilkat, je hebt een kans om te vluchten uit dit woud en je katten levend te houden, anders.." Spuugde Oester naar Tarwe. "Nooit." Tarwe's andwoord klonk luid en duidelijk. "Goed dan." Mauwde Oester. Hij sprong van zijn kristal af. "Kom Bijenclub, we gaan." Er steeg een verbaasd gemompel op van de katten uit de Uilkatjes. De Bijenclub was halverwegen de uitgang tot Oester opeens een luide grauw liet horen. "BIJENCLUB! VAL AAN!"