Chapter 1

34 6 0
                                    

01.

ZEYA'S POV:

"doc hindi napo ba talaga gagaling ang anak ko? Baka may paraan papo" rinig kong pagmamakaawa ni mama

"Maam we are so sorry hanggang 6 months nalang po talaga ang anak nyo,alam naman po nating walang gamot ang cancer,idaan nalang po natin sa dasal" saad naman nang doctor sabay alis

Nang nakita kong umiyak si mama ay agaran akong pumasok sa kwarto ko
"Why is this happening to me? Why did i do wrong to deserve this?" Pag iyak ko

Maya maya pa ay pumasok si mama sa kwarto kaya agaran kong pinunasan ang luha ko, nakita kong nakangiti sya kaya alam kong hindi nya ito sasabihin kaya nag panggap nalang ako na wala akong narinig

"Ma kumusta po? Ano pong sabi nang doctor?" Tanong ko, nakita kong nawala ang ngiti sa muka nya at natakpan ito nang lungkot

"Anak I'm so sorry" pagbuhos nya nang luha

"M-ma, bakit po?" Saad ko habang niyayakap sya

"Nak the doctor said-" hindi nya pagtuloy dahil iyak sya nang iyak

"The doctor said that i only have 6 months to live right?"
Saad ko kaya nagulat sya

"Did you hear it?" Tanong nya, tumango nalang ako kaya humagulgol nanaman sya nang iyak

"Ma wag ka nang umiyak ako nga hindi ako umiiyak eh" saad ko kaya napangiti sya

"Your so brave anak" saad nya kaya napangiti ako

Hindi ma, hindi ako brave kagaya nang iniisip mo I'm so weak, actually takot ako takot ako na mamatay but hearing your cry i just wanna live with you im so sorry ma

____________________
(Few days later)

Nagbabasa ako nang books ko nang biglang pumasok si mama na may ngiti

"Anak may gustong bumisita sayo si yza" saad ni mama kaya napatingin ako

"Sige ma papasukin mo" saad ko habang nagbabasa parin nang books

Umalis naman si mama sabay pasok ni yza by the way yza is my bff hindi pa nya alam na 6 months nalang ang buhay ko kaya hindi ko muna sya pinapapunta dito, tinigil ko ang pagbabasa sabay yakap sakanya nang lumapit sya saakin

"Kumusta kana? Sorry ngayun lang nakapunta ahh"
Saad nya habang nilalagay ang bulaklak sa flower vase ko

"Ok lang naman actually i wanted to talk to you kaso natatakot ako na sabihin sayo eh" saad ko kaya naman napuon ang attensiyon nga saakin

"Alam kona sinabi ni tita kaya pumunta ako agad agad" saad nya habang inaayos ang buhok ko

"Hmm buti naman hindi nako mamomoblema pano sabihin sayo" sabi ko habang tinutuloy ang pagbasa ko nang libro

SOLARIS | by:SkylvciesWhere stories live. Discover now