Günün yine depresyon saatleriydi gerçeği ben herzaman depresyondayım telefonun başında kahve içerek geliyor tüm günüm tabi hafta içi okul gibi bi yer olmasaydı off çok yorgunum.Telefonu açıp yatağa oturdum kahvemide aldım tabi başladım aşk romanları okumaya bazıları için saçma geliyo olabilir ama bana iy gelen tek şey kitap okumaktır,ve aniden telefona bir bildirim geldi.
●^toprak^ videonu beğendi .
en son hangi videoyu attığımı düşündüm aa. dün ormanda çektiğim fotoğrafı atmıştım yüzümde bi tebessümoluştu birden hemen videoya girdim o kadar güzelde değildim ve sadece kızlar beğeniyordu kimdi ki bu toprak
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
●^toprak^ sizi takip etmeye başladı.
kahveyi elime döktüm,ama elimin açısından çok kalbimin acısını hissediyordum.Kimdi bu Toprak?diye sormaya başladım kendime geri ekleyip eklememekte bile kararsızım.Öyle yorgundum ki telefonu kapatıp yatağa uzandım düşünmekten uyuyamıyorum tabi,düşüne düşünedalmışım uykuya.
Sabah annemin sesiyle uyandım sevmiyorum yüksek sesi panik atak geçiyorum kimseyi sevmiyorum gerçeği neyse yüzümü yıkıyarak başladım lanet olası güne kahvaltı yapmayı seviyordum ama bana zehir eden annem ve babam olmasaydı dersi dinle,bırak o telefonu baskıcı aile sözleri işte çantamı hazırladım falan evden çıktım okula gitmek için yolda bir şeyler mırıldanarak ilerliyordum yağmurlu çamurlu bir gündü severim sonbaharı. Neyse girdim sınıfaa çantamı falan koydum sanki öcüymüşüm gibi herkesin bi bakıcısı var bana harbi çokmu gariptim ben istiklar marşı okunucaktı hocaların sesleri okulda yankı yapıyordu boşaltın sınıfı herkes sıraya girsin.Yeni öğretim yılında girdik yeni şeyler yaşayacaz falan filan ben hep aynı boşlukta olacaktım ama sonra sınıflara geçtik. Sırama oturduk zil çaldı derken hoca sınıfa girdi,tabi girer girmez dil bilgisi işliyoruz demez mi,Türkçe'yi seviyordum ama kafam şuanda kaldıracak vaziyette değildi.Hoca anlatmaya başladım bende boşluğa dalıp giderken Nefes diye seslendi biri "alamıyorum"dedim birden titreyip kendime geldim arkamda oturan kızmış meğer hoca sana bakıyor ded.
Sınıftakilere pek aram yok öyle,selamünaleyküm-aleykümselam,o kadardır yani teneffüste de hep kitap okurum teneffüsün bitmesini beklerim öyle işte.Sonra saat 16.30 olmuştu çıktık hepimiz bahçede yürürken bir kız grubun beni işaret ederek güldüğünü gördüm başım ağrıdı günün yorgunluğundan eve gidip hemen uyumak istedim ki bulaşıklar beni bekliyordu.Yapacak bişey yok dertli dertli yıkayıp yatağa koştum telefonuma sarıldım aklım Toprak deden çocuğa gitti kabul edecektim sanırım ve sonunda geri ekle butonuna bastım yazacakmıydı acaba? Yanıma atıştırmalık bişeyler alıp film izlemeye başladım ama gözüm Dm'den ayrılmıyor.Salak salak gülüyorum kendimce birden annem sert bir şekil kapıyı açtı. Telefonu elimden alıp bir sürü hakaret etti.Koydum başımı dizime sarıldım kendime ağlamak istiyordum ama artık ağlayamıyorum.
"AĞLAYAMAMAK HER İNSANİN YAPABİLECEĞİ BİŞEY DEĞİLDİR"
Ağzımı sıkıyorum çığlıklarımın duyulmamısı için.Beynim kötü fikirler besliyor yaşama karşı.
