Merebaaa ben geldimm💗💗💗
Bu bölim biraz fazla üzücü olacak tiktokta spoii verdim o yüzden hazırliklı olun başlıyorummm
İYİ OKUMALARRRR💗😻
Emre Aydın - beni vurup yerde bırakma
4. BÖLÜM
Biliyorum aslında kimse gerçekten sevmez kimseyi...
Hiç mi sevmemişti beni hiç mi...
Odada ki adamlar üzerime yürümeye başladılar. İpleri çözdüler ve kıyafetlerimi çıkartacaklarken geriledim ne yapacaklarını anladım içimden "hyr hyr o sana böyle bisey asla yapmaz o senin küçükken canın yandığında hep yanina kosar yardim ederdi , hyr hyr bunlar bir rüya gerçek değil " dedim.
Adamlar tekrar yanima geldiler ve kiyafetlerimi cıkarmaya başladılar. "HYRR BIRAKIN BENİİ AREN BİSEY YAP ARENN" diye haykırdım adamlara vurmaya çalıştım ama biri beni tutuyor biri kıyafetlerimi çıkarıyordu. "BEN SUÇSUZUMMM BEN HİÇ BİRŞEY YAPMADIMM SEN SEN BU KADAR ACİMASIZ OLAMAZSIN ARENN SEN YAPMAZSIN NOLUR BİŞEY DE BIRAKSINLAR BENİİ" diye yalvardım ağlıyordum...
İç çamaşırlarım kalmıştı bi bana dokunuyorlardı her yerime dokunuyorlardı Aren sadece , sadece izliyordu. Bu kadar mı acımasız olmuştu suçsuzken hayatım kararıyordu.
Ağlamaktan helak olmuştum adamlar yapacaklarını yapmışlardı beni yine o odada bırakıp adamlarla beraber arende çıktı ve dediği cümle
"Senin hakkettiğin hayat bu..."
Bin yerimden parçalanmıştım zaten paramparçaydım. Odada tektim kalkamadim yerden. Kaldım öyle bi andanda gözümden yaşlar akıyordu alacak nefesim bağıracak takatim kalmamıştı.
Bana bunu da yapmıştı bir gün gerçekleri öğrenecek ve yıkılacaktı . Ben onu affederdim belki sonuçta yanlış bir seye inandırılmıştı bu onun suçu değildi ama , ama bu yaptığı affedilemez dı onunda kız kardeşi vardı neden bana bunları yapmıştı...
Zar zor kalkıp kıyafetlerimi giydim yine yıkıldım yere hiç kalkamayacak mış gibi...
Odaya biri girdi snrm ben donmuş bir sekilde duvara bakıyordum. Bana biri yemek getirmişti. Beni yavaş yavaş ayağa kaldırmıştı. "Dokunma bana" dedim. Bana acıyarak bakıyordu aren in adamı neden bana acıyordu ki...
"Yemicem götür" dedim "Aren bey yesin dedi" dedi bende bağırarak "YEMİYECEĞİM!" dedim "neden bana acıyarak bakıyosun" dedim "HE NEDEN NEDEN" dedim cevap vermedi yerdeki yemekleri ayağimla devirmiştim. Ağlamaya başladım. Artık hiç bir şey umrumda değildi ve ben de ben değildim artık...
Hızlı bir sekilde kapıya yöneldim kalumdan tuttu adam. Elimi savurdum hemen. "BIRAK" dedim ve hızlıca çıkış kapısına yönelip evden çıktım. Karşımda o vardı. Artık onun isminden bile tiksiniyordum onun ismini bile anmayacaktım. Evin arkasına doğru koştum dik bi yokuş vardı. Umrumda mı ? Değildi koştum koştum koştum...
Yolun sonuna varmıştım uçurum vardı uçurumun sonunda sonsuzluğa giden bir deniz...
Ardımdan Aren ve adamları geldi. Eski adamlar değildi bunlar yeni adam getirmişti. "ADEN ÇABUK BURAYA GEL"diye bağırdı. Ona doğru döndüm. "GİTT" diye bağırdım. Arkamı dönüp denize atlamak, boğulmak ve o denizden asla çıkamamak istedim ama Rabbim'in verdiği cana nasıl kıyardım ki...
Bana yaklaşmaya başladı. "YAKLAŞMA" diye bağırıken bir adım geriledim. "NAPACAKSIN ATLAYACAK MISIN?" dedi bana korkuyla bakıyordu yapacaklarımdan korkuyordu. Ama ben atlamayacaktım. Peki ,peki bana taciz edilirken niye bu ifade ile bakmamıştı... Çünkü intikam istiyo , eger ölürsem kurtulacağımı düşünüyo... "Sen... Bana inanmadın sen beni küçükken severdin ben senin gözlerinden anlamıştım bana aşık olduğunu..." dedim ve devam ettim. "İnsan sevdiğı kadına inanmaz mı... SÖYLE" dedim.
"İnanmak istedim..." diye başladı cümleye "ben sana inandım benim sevdiğim kadın YAPMAZ DEDİM" dedi. "Ama o görüntüleri görünce-" sözüni kestim "LAN SEN BİR GÖRÜNTÜYE İNANMIŞSIN BE BENİM NE DEDİĞİM UMRUNDA BİLE DEĞİL O BEN DEĞİLİM BANA BİR OYUN OYNAMIŞLAR BELLİ YADA BİR YANLIŞ ANLAŞILMA... OLAMAZ MI BÖYLE İHTİMALLER DE VAR SEN NİYE HİÇ BUNLARI DÜSÜNMEDİN" dedim ve devam ettim "OYSA BEN SENİN BANA VURDUĞUN ANA BİLE İNANAMADIM BE SEN Bi GÖRÜNTÜYE İNANMIŞSIN BEN GÖZÜNLE GÖRDÜĞÜM ŞEYE İNANAMADIM BEE" dedim haykırarak ve bir adım daha gerileyerek.
"Düşeceksin gel buraya" dedi. "Umrunda mı?" dedim "ne güzel işte kurtulursun sözde annenin katilinden" dedim acı bir gülümseme yerleştirdim yüzüme ve "ha pardon ben sana canlı lazımım demi" dedim. Bir adım daha geriledim. "Sana tek birsey söyliyorum ben değilim ben senin annenin katili değilim" bir adım daha geriledim "gerçekleri öğrenince yaptıklarına bin pişman olacaksın" bir adım daha... "Ama bu seferde benim umrumda olmayacak..." bir adim daha... Artik tam uçurumun kenarındaydım "ama merak etme ben Rabbim'in verdiği cana kıymam o yüzden gelicem senin yaptığın yapacağın her şeye göğüs gereceğim bir gün gerçekler ortaya çıkacak ve o zaman da ben seni affetmeyeceğim..."
Bana hala inanmayan gözlerle bakıyordu bi süre sonra hareketlendim tam adım atacakken dengemi kaybettim ve geriye doğru denize, sonsuzluğa düştüm... Arkamdan haykırışlar duydum o arkamdan "ADENN" diye bağırıyordu.
Düstüm denize bedenim denizle buluşmuştu. En dibe çöktüm hayatımda olduğu gibi denizde de en dibe çöktüm... Yukarı çıkamadım gücüm kalmamıştı belki de benim günüm bu gündü bedenim uyuşurken nefeslerim kesildi gözlerim kapandı sonsuz bir yolculuğa gidiyordum... Arkamda ise
Bana nefretle bakan ve bir süre sonrada mezarıma acıyla bakacak bir adam bırakıyordum...
Ayy çok mu üzücü oldu?
Sizce Aden ölecek mi?
Peki Aren artık Adene inanacak mı?
Aden nasıl kurtulacak sizce?
En önemlisi bölümi beğendiniz mi?
Sizleri seviyorum😽😽😽
Bir sonraki bölümde görüşmek üzereee☺☺☺
💗Sizleri seviyorumm💗
Tiktok hesabım:
#wattpadkitapyazıyorum
