အခန်းနံပတ်၁၃(completed )

အပိုင်း(10)

စေမင်းပိုင်သည်
ညတိုင်းနီးပါးလောက်ကိုအိမ်မက်ဆိုးဖြင့် ဖြတ်သန်းနေရသည်မှာ အနှစ်၂၀ ကျော်နေပြီဖြစ်သည်။

အိမ်မက်ထဲတွင်အလွန်းခန်းနားလှသောမြိုင်ရိပ်ဝန်း
ဟူသောစံအိမ်ကြီးအားအမြဲလိုလိုတွေ့ရသည်။

ထိုစံအိမ်ကြီး၏ဒုတိဃထပ်ပြတင်းပေါက်အဝလေးဘေးတွင်အလွန်းချောမောကာနုနဃ်လှသောလူငဃ်လေးတစ်ဃောက်မှာဆွေးတမြေ့မြေ့ဖြင့် အဝေးသို့လှမ်းမျှော်ကာကြည့်နေသည်အားစေမင်းပိုင်အမြဲတွေ့ရပေသည်။

ထိုလူငဃ်လေးအား စေမင်းပိုင်တွေ့ရသည့်
အချိန်တိုင်ရင်ဘက်ကြီးတစ်ခုလုံး အောင့်မျက်ကာနာကျင်လာသလိုခံစားရသည်။

ထိုလူငဃ်လေးကမည်သူကိုစောင့်နေသည်ကိုစေမင်းပိုင်မသိ....

သိုသော်လည်းစေမင်းပိုင်ထိုလူငဃ်လေးအနားသို့သွားချင်သည်...ရင်ခွင်ထဲထွေးပွေ့ကာထိုလူငဃ်လေး၏
နာကျင်မူတို့အားဖြေသိမ့်ပေးချင်မိသည်။

သိုသော်ခြေလှမ်းတို့က ဆက်တိုးမရ...နီးရက်နှင့်ဝေးကွာနေရသလိုပင်....

ဘာကြောင့်ရဃ်မသိ......
ထိုလူငဃ်လေးကြောင့်စေမင်းပိုင်ရင်အစုံ သည်
နာကျင်​ကာသွေးစိမ်းရှင်ရှင်တို့ထွက်ရပါ၏။

ထိုအိမ်မက်တို့မှ နိုးထကာလွတ်မြောက်လာသော်လည်း
ပါးပြင်ပေါ်မျက်ရည်တို့မှာအရွှဲသား.....

အိမ်မက်အတွင်းမှ လွမ်းတငွေ့ငွေ့မျက်ဝန်းပိုင်ရှင်လေးအား
စေမင်းပိုင်အနေဖြင့် သိတက်စအရွဃ်ထဲက
ချစ်ခင်စုံမက်ခဲ့ရသည်။

အနည်းငဃ် ရူးကြောင်ကြောင်နိုင်သော်လည်း အိမ်မက်ထဲက
ထိုအရိပ်လေးကို စေမင်းပိုင်တို့ရူးရူးမူးမူးချစ်မိနေပေပြီ...

ဘဝနေဝင်ချိန်လေးမကုန်ဆုံးခင်ထိုလူငဃ်လေးအားတွေ့ဆုံချင်မိသည်။

မေမေ...သားအလုပ်ခရီးနဲ့နဃ်ဘက်သွားရမဃ်...

သားငဃ်စေပိုင်ရဃ်...မင်းကို အမေမသွားစေချင်ဘူး...
ဗေဒင်အဟောထွက်ထားတွေမကောင်းဘူးသားငဃ်ရဃ်..

မေမေကတော့အတွေးလွန်နေပြီး.....
သားအဲတာတွေမဃုံဘူး...မဟုတ်မဟက်တွေ
အလကား.....လိမ်ညာနေတာတွေ...