YÜZBAŞI KARAHANLI

4

17;00

Bugün hastane de ilk günümde olsa yoğun geçmişti bugünlük erken çıkıcam çünkü ev için eşya getiricekler

"Miray ben çıkıyorum"

"Tmm canım dikkat et"

"Tmm" diyip hastanenin kapısından çıktım

"Aaa doktor hanım nasılsınız" diye sordu Aras

"Merhabalar iyiyim siz nasılsınız "

"İyiyiz bizde sağolun bu arada biz tanışmadık ben Aras"

"Ben Ayaz"

"Ben Mirza"

"Ben Asaf "

Gülümsedim"memnun oldum bende izem "

"Bir yere mi gideceksiniz doktor hanım  isterseniz bırakalım"

" Gerek yok teşekkür ederim ben tek giderim" diyip yanlarından ayrıldım

Ayazdan

Arasın kafasına vurdum

"Lan oğlum mal mısın neye ben bırakırım diyon sapıkkk"

"Ne sapığı olm nezaketen şey ettik heralde"

"Senin nezaketine tükürim"

"Kes kaşınma "

"Gel kaşı-"

"Çocuklar yeter "

"Pardon komutanım "

"Neyse hadi içeri geçelim "

~~

19:00

İzem'den

Adamlar eşyaları getireli iki saat olmuştu onlar eşyaları yerleştirdikten sonra dip bucak temizliğe girmiştim ve yorulmuştum karnımda oldukça açtı hemen mutfağa gidip atıştırmalık biseyler hazırladım ve  bı mutfak alışverişi de yapmalıydım taşınma işi oldukça zor ve zahmetliydi yemeği hazırlayıp yemiştim daha sonrasında da telefonumu alıp melisi aradım

Nasılsın kuzu"

"İyiyim aşkım sen nasılsın alışabildin  mi oraya bakim"

"Yani alışmaya çalışıyorum diyelim"

"Zor ama alışırsın ya"

"Alışmak zorundayım Melis burdaki insanların yardıma ihtiyacı var civar köylerden gelen bı kaç hastanın bile durumu bu kadar kötüyken diğer insanları düşünemiyorum"

"Kuzum ya çok dikkat et kendine olur mu"

"Sen merak etme beni canım hadi görüşürüz"

"Görüşürüz cnm"

yatak odama geçip pijamalarımı giydim aklıma nedense kapıda gördüğüm adam geldi askerdi sanırım oda üzerinde forması vardı ama ben neden şimdi onu düşünüyordum ki

"Oofff izem saçmalama hadi uyu"
yatağıma uzanıp gözlerimi kapadım ve kendimi uykunun derin kollarına bıraktım

.....

Sabah saat 6:30

"Tim geç sıraya komutan geliyo "

"Günaydın asker!"

"Sağol"

"AA doktor hanım değil mi o"

"Hee vallaha da o "

Arslan kafasını kaldırıp Aras ve Ayaz'ın baktığı yöne doğru baktı ve elinde yavru kediyi severek gelen izemi gördü o an nedense kalbi hızlı hızlı atmaya başladı ve kendi kendine

"Noluyo bana"

"Bişey mi dediniz komutanım "diye sordu Asaf

"Hayır bişey demedim!, siz ikiniz neden oraya bakıyorsunuz önünüze dönün!"

"Pardon komutanım"

"Nerden tanıyorsunuz o kadını"

"Komutanım Miraç'ın ameliyatını yapan doktor" diye yanıtladı Mirza

"Of şöyle bı yengem olcak varya-"

"Asker kendine gel!!"

"Pardon komutanım "

"Bu zekzekliğine karşı 15 tür koşu haydi"

"Komutanım çok değil mi" diye itirazda bulundu Aras

"Madem kabul etmiyorsunuz itirazınız kabul edildi yirmi tür koşu haydi haydi!!!"

"Aras Allah belanı vermesin " diye söylendi Ayaz

Bölüm nasıldı beğendiniz mi