Bölüm 20/ Sierra'nın arzuları +18

2.7K 181 20
                                    

Paranormal kategorisinde 2. Sıradayız.
Gerçekten şaşkınım ve mutluyum.
Verdiğiniz destek için minnettarım umarım okurken keyif aldığınız bir bölüm olur.

⚕️⚕️⚕️
🧚‍♀️🧚‍♀️🧚‍♀️

Uyarı: bölüm +18 bir kesit içeriyor.
Rahatsız olacaklar son kısmı atlayabilir.

Rahatsız olacaklar son kısmı atlayabilir

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.



Sierra

Kadehimdeki reyhan şerbetinden bir yudum aldığımda, gözlerim Kral Lirken'in üzerinde dolandı.
Ara sıcağı çoktan bitirmiş ve ana yemeğe geçmişti bile, Büyük bir dikkatle önündeki eti keserken İdea'nın şaşkınlıktan tabağına bile dokunmadığını görüyordum.

Oturduğumuz andan beri benden ayırmadığı gözleri beni gülmemem için zora sokarken , ani değişimimin sebebini sorguladığı çok açıktı.

Aslında Nedeni oldukça basit.
Bir Prensin bebeğini taşıyorsam ona uygun bir anne olmak istiyorum. Bir kraliçe yada bir Prenses her neyse artık, tüm benliğimle buna hazır olmak istiyordum.

Tüm gün etrafımda dönen hizmetkarlar ve gördüğüm özel tavır başta beni şaşkına çevirsede bunun yeni normalim olduğunu anlamam çok uzun sürmedi.

Ben öyle yada böyle buradaydım, Moreslay'de .
Ve buranın far görmüş tavşan gibi dolanan saf bir kraliçeye ihtiyacının olduğunu hiç sanmam. Yerimde olmayı isteyen bir kadınla çoktan tanıştım, daha kaçı var bilmiyorum. Ama en son duygularımın kırılganlığına aldandığımda Shaitan denen pisliğin günlerce tutsağı olmuştum. Bu dünyanın şakası yoktu. Bu varlıkların hiç şakası yoktu.

"Oldukça lezzetli." Kral Lirken tabağındaki etin son lokmasını ağzına attığında bakışları bana döndü.

"İnanın dünyada çok daha lezzetlisini yiyebilirsiniz, annemin bir gece önceden marine ettiği eti deneseydiniz eminim bayılırdınız." Sessizce gülümseyerek konuşmamı sonlandırdığımda, İdea burnundan histerik bir nefes verdi ve oturduğu sandalyede geri yaslandı.

"Babam dünyayı gayet iyi bilir." Dudaklarının arasından bıraktığı mırıltı ile şaşkın bakışlarım Kral Lirken'e döndü.

Onun beni gülümseyerek izlediğini görüyordum ama nedenini soracak cesareti kendimde bulabilir miyim?

"Annem." Dedi İdea sessiz bir fısıltı ile. "Kendisi bir insandı." Gözleri benimkilerde kilitlendiğinde bedenimdeki şaşkınlık dudaklarımın aralanmasına neden oldu.

"S-senin annen insan mıydı?" Sorduğum soru ile başını bilmiş bir ifade ile salladı.

"Evet , tıpkı senin gibi..." cevabı Kral Lirken veriyordu.

"Ben sanmıştım ki... "

"İlk olduğunu mu sanmıştın?" İdea'nın alaycı sesi ile gözlerimi bıkkınlıkla devirdim.

Beni Sen ÇağırdınWhere stories live. Discover now