Çiçek Açtırıcak Kadar (Sunwon)

9.bölüm (ikilem)

Tam 1 hafta olmuştu
Kanın ve göz yaşının bir araya geldiği o anın üstünden tam bir hafta
Isırığın verdiği acı mı yoksa kalbinde yanan ateşden dolayı mı bilinmez
Yere düşüp orada haraket edemiycek kadar güçsüz duruma kadar düştüğü andan
Üzerine tam bir hafta
O gece yıldızlar ile dolunayın etrafını bir anda yanlızlık sarmıştı
Aynı Sunoo gibi
Yanlızlık o gece Sunoo ve ayı çevrelemişti
Peki ne mı oldu?
Jungwon kısa adımlar ile sanki geri dönmek istermişcesine
Oradan uzaklaştı
Sunoo nun yavaş yavaş yorgunluktan gözleri kapanırken bir ses duyuldu
"Özür dilerim özür dileri"
Daha Sunoo bu sesler kimden ve nereden geliyor kavrayamamışken
Dolu olan gözleri son kez boynuna bastırdığı eline baktı
Kan....
Gözlerini odasında açtı
Bunların hepsi bir rüya mıydı?
Hayır.. Olamazdı
Zaten odasında bulunan aynaya bakınca anladı Sunoo
Bu bir rüya değildi
Boynu sargı bezleri ile kaplıydı
Gözlerini kapatırken ki baktığı eline tekrardan baktı
Her şey tertemizdi
Ama o el ona çok kötü bir geçmiş kazımıştı
O eli kendinden uzaklaştırmak istiyordu
Eğer o el uzaklaşırsa o insanı(?) ve o anı unutuçağını ve bir daha hatırlamayaçağını düşündü Sunoo.
Yüzünde alışa gelmiş bir ifade vardı Sunoo nun
Ama içi birbirine girmişti
Gerçekten inanmıştı
Aşka
Sevgiye
Jungwon a
O bir vampir yada bir insan yada başka bir tür olsun
Onu sevecekti
Her an olsun onu sevecekti
Onu kalbinden yaralayan o ısırıktı
Neden yapmıştı neden
Tamam yaptı diyelim neden hiç birşey demeden onu oracıkta bırakmıştı
O anlar tekrardan aklına gelince vücudu titriyor gözleri doluyordu Sunoo nun
Peki şimdi ne olacaktı?
Daha Sunoo bile inanamıyordu vampirlerin gerçek olduğuna
Sunoo da her insan gibi vampirleri masallardan fırlamış sadece küçük çocukların korkulu rüyası olarak biliyordu
İnsanlar bu olayı duysa kimse inanmaz
Güler dalga geçerlerdi
Zaten kimseye bu olayı anlatamazdı ki
Aklına gelince bile sesi kesiliyordu
Sunoo etrafına bakındı
Buraya nasıl ve ne şekilde geldiğini bile bilmiyordu
Saat kaçtı? hangi gün? Bunlardan da haberi yoktu
Kim bulmuştu onu
Bulunca nasıl bir tepki vermişti merak ediyordu
O sırada kapıyı babaannesi tıklattı.
O gülüşü asla yüzünden solmuyordu
Sunoo ya kücüklüğünden beri o bakmıştı
Kocası ve oğlu hatta gelini onu bırakıp kaçsa da
O asla solmamıştı.
Babaannesi
" Uyandın mı benim küçük poğaçam "
Dedi
Sunoo babaannesi ni kırmamak adına yüzüne küçük ve bir okadar da sahte bir gülümseme taktı
Babaannesi ona en sevdiği çorbalardan
Birini hazırlamıştı.
" Biliyorum canım zor bir dönemdesin.
Okul stresi bir yana birde bana yardım etmek icin çok uğraşıyorsun"
Dedi babaannesi.
Ne demeye çalıştığını anlamayan Sunoo
" Ne demeye çalışıyorsun babaa-" Sözü yarıda kesildi
Kapı çalmıştı ..
"Galiba doktor geldi buna bu güzel haberi vermem lazım"
Ne doktoru..yoksa insanlar vampirlerin gerçek olduğunu mu anlamışlardı?
Yoksa Jungwon yakalanmıs mıydı?
Diye içinden geçirdi Sunoo.
İçinde ne bir çiçek kalmıştı ne de bir umut suyu
Ama o ateş hala vardı
Ve gittikçe dahada körükleniyordu
Evet Jungwon Heeseung un dediği gibi yapmıştı
Sunoo nun kendinden başka şeyi yoktu
Ve Jungwon Sunoo yu çalmıştı içindeki yaşayan ruhu çalmıştı
İstediği bu değildi belki
Sadece Sunoo nun kanını istiyordu
Ama Sunoo dan giden tek şey kan olmamıştı
Ruhu
Umudu
Neşesi
Hepsi Jungwon ile beraber gitmişti
Ama kalbi hala yerindeydi Sunoonun
Hala o kalbin içinde aşk adına yaşayan yerler vardı
Jungwon hala Sunoonun kalbinin bir köşesindeydi
Ona bir şey olması .. Hayır Sunoo bunu kabullenemezdi
Onu asla affetmezdi
Ama ona zarar gelmesine de izin vermezdi
O sırada gerçek hayata döndü Sunoo
Beynimin içinde geçenlerin saçmalık olduğunu düşündü
" Heh kim inanabilirki bir vampirin kimsesiz bir çocuğun kanını almak istemesine -vampir olduğuna da kimse inanmaz ki -" Diye geçirdi içinden

O sırada doktor ile babaannesinin konuşmasına kulak astı
Bir bıçaktan bahsediyorlardı
Ne bıçağı yoksa bu doktor Sunoo için gelmemiş miydi?
Doktor ile babaannenin sesleri git gide yakınlaşıyordu
Evet bu doktor Sunoo için gelmişti
Hatta şuan Sunoo nun vucüdunda bazı kontrol ler yapıyordu -Sunoo doktor un ne yaptığını anlamasada-
Her şeyin iyi olduğunu söyluyordu doktor
Babaannesi dualar ederek hayattaki tek amacı olan torununu kokusunu içine çeke çeke öpüyordu
Hala kimse Sunoo ya bir açıklama yapmamıştı
Sanki boynundan kanlar fışkırırcasına akmamıştı
Sanki oracıkta acıdan bayılmamıştı