1. BÖLÜM

107 14 8
                                    

Rüzgar yaklaşık yedi saat süren ameliyatını başarıyla bitirip ameliyathaneden çıkmıştı. Evrak işlerini de hallettikten sonra üzerini değiştirip hastane sahibi babasının odasına adımlamıştı.

Kapıyı tıklatıp "gel" komutunu beklemiştim. Nefret ettiğim ses kulaklarıma ulaşınca derin bir nefes alıp kapıyı araladım.

"Ben çıkıyorum baba. Söylemek istediğin bir şey var mı?"

Olumsuz mırıltılar çıkaran adama göz devirip kapıyı tekrar kapatmıştım.

"Kodumun bunak ucubesi."

"Bana mı dediniz efendim?"

Babamın sağ kolu olan adamım beni duyma ihtimali birazcık germişti.

"Hayır."

"Bu arada yarın hissedar toplantısı var. Unutmayın lütfen."

"Benim niye haberim yok?"

"Babanız söylemedi mi?"

Başımı sağa sola sallamıştı. Resmen bana haber verme tenezzülüne bile girilmemişti.

"Her neyse. İşim olduğunu ve gelemeyeceğimi söylersin."

"Tabi efendim."

Ekstra bir şey söyleme gereği duymadan asansöre ilerleyip otopark katını tuşlamıştım.

Arabaya binip her zaman yaptığım gibi kısık seste bir müzik açmıştım. Dikiz aynasını kendime göre ayarladığım sırada gördüğüm bedenden gelen darbe ensemden tüm vücuduma bir sızı yaymıştı.

.

.

.

.

.

.

⛥hazel

rüzgar / bxb (gay)Where stories live. Discover now