Hayat Işığı

11.Bölüm: Bir mektup...

(03.07.2024)

Selamünaleyküm.

Oy vermeyi ve satır arası yorum yapmayı unutmayınız efenim.

Keyifli okumalar dilerim. Işıklarımm

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

bismi-llâhi-rraḥmâni-rraḥîm.

●●●

Saat gece 1'e gelirken hazırlanmak için odama çıktım.
Üstüme sade düz siyah bir elbise ve siyah bir şal takıp aşağı indim.
Annem ve babama haber verip arabaya bindim.
Biner binmez ise yüreğime gene bir sıkıntı oturdu.
O gün o mesajdan sonra sürekli bu oluyordu. Üstünden ne kadar zaman geçerse geçsin bir müddet daha nefes aldıracak değil gibiydi bu duygu.

O mesajdan sonra zar zor sakinleşmiş eve kendimi zorlayarak girmiştim.
Arabayı çalıştırdığımda derin bir nefes aldım.
D.Ş kim olabilir diye düşünürken aklıma gelen tek kişi Dara olmuştu.
Sormak için aradığımızda ise ulaşılamıyordu.
Onun öyle bir şey yapacağını düşünmüyordum ama harfler bana onu düşündürmüştü.

Aklıma gelen diğer ihtimalleri kimseye söylememiştim. Zaten sadece Eren biliyordu. O günden sonra ise mesaj gelmemişti. Üstünden 2 hafta geçmişti ama içimdeki sıkıntı bir türlü geçmiyordu.
Hifa ise ertesi gün işinin olduğunu söylemiş gitmişti. Ben ise 2 haftadır Ebrar ile değil hastanenin diğer doktorları ile çalışıyordum. Sebebi ise yoktu Ebrar konuyu açmamış bende sormamıştım.

Neriman teyzegilin evinin önüne gelince arabadan inmeden Merve'ye mesaj attım.
Ama görmedi. Aradığımda ise açmadı.
Biraz bekleyip tekrar aradığımda bu sefer açıldı. "Efendim yenge" diyen uykulu ses ise uykudan uyandırdığımı açıklıyordu.
"Kusura bakma güzelim uyandırdım ama kapıyı açarmısın?" Dedim
"Ne kapısı?"
"Kale kapısı görümcecim ne kapısı olacak sizin evin kapısını,zile basmıyım sen açarmısın şimdi?" Diye sordum tekrar

"Kapının önüne gel açayım" dedi arabadan inip eve doğru gittim.
Merve kapıda uyuklar şekilde duruyordu.
"Gece gece niye geldin yenge,iyi misin?" Diye sordu
"İyiyim hadi ben salonda oturayım istiyorsan sen git yat" dedim ayakkabımı çıkarırken
"Ben uyurum uyumasına da sen salona gitme bizim odaya gel orada otur" dedi uykulu uykulu

"Niye salonda ne var?"
"Çok hoşlanacağın biri yok" dedi "hem sen nasıl geldin?"
"Arabayla"
"Amacın neydi?"
"Merve güzelim ne bu sorgu sual" dedim "Sizi görmek istedim ve geldim"
"Tamam yenge bir şey demedim hadi odama gidelim"
Kafa sallayıp peşinden gitti,ne kadar salonda kim olduğunu merak etsemde tekrar sormadım.

Odaya girdiğimizde Merve kendi yatağının içine girdi bende ayak ucuna oturdum.
"Sen uyumuyor musun?"
"Hayır güzelim sen uyu istersen"dedim
"Yok istersen konuşalım yenge"
"Ne konuşacağız?"
"Bana süt kardeşini anlatabilirsin mesela" dedi melül melül bakarken
"Emin misin?"
"Niye emin olmayayım ki?" Diye sordu kaşlarını çatarken
"Kaldırabilir misin peki duyacaklarını?"
"Yenge Eren'in milyonlarca çocuğu varmışta onu duyacakmışım gibi davranma. En fazla o kızla yaşadığı kısa zamanlı ilişkiyi duyacağım"

"O kız değil bir adı var Mervecim aynı senin olduğun gibi bir ismi var" dedim
"Üzülme diye şey etmiştim"
"Şey etmene gerek yok,bence sen bunları Eren'e sor benim haddim değil. Ama istersen cimcimemle olan anılarımı anlatabilirim"
"Olur" sesi çok kısık gelmişti

"İlkokulda tanıştık sonra arkadaşlığımız iyice pekişti en son lise arkadaşlığı ile son buldu mecburi bir şekilde"
"Kaç yaşındalardı?" Diye sordu
"Bora 20 yaşındaydı. Dora ise 19"
"Çok gençlermiş"dedi "hele Dora benimle yaşıtmış" kafa salladım sadece "Yenge Eren o kızı pardon yani Dora'yı çokmu seviyordu?"
İşte bu sorunun cevabını versem bir dert vermesem bir dert
"Merve güzelim onları ilgilendiren şeyleri bana sormaktan vazgeç" dedim bende " anlatsam ayrı anlatmasam ayrı üzülürsün. Sadece şunu söyleyim ben Eren'i tek başına onun mezarına gittiğini hiç görmedim yıllardır beraber gideriz. Ama Eren bu aralar tek başına gidebiliyor bu da biraz senin yardımın sayesinde galiba bunu bil yeter. Ve aranızdaki sınırı koruyup onu iyi hissettirdiğin için teşekkür ederim"
Gülümsedi sadece
"Hadi yat uyu yengem ben kalkar sahuru hazırlar uyandırırım"
"İyi geceler yengoşum" diyip gözlerini kapattı.