KIZIL | texting (Ara Verildi.)

2.6

Ayyy geç bölüm atıyorum ama bekletmek istemedim ballarımm. Sabah kalkınca keyifle okuyunuzz^^

Yorum da yaparsınız dimiii??

Ve tiktok dan beni takip eder misiniz🥺
Tiktok hesabım: themeeryy

***
Hastaneye apar topar geldiğimiz için üzerimizi değiştirme fırsatı bulamamıştık ama şu an, sedye üzerinde bana delici bakışlarla bakan Serhat'a aynı şekilde dikkatle bakarak karşılık veriyordum.

Korktuğumuz gibi ciddi bir yarası yoktu. Kurşun omzunu sıyırmıştı ve olay yerinde ilk müdahalesini de yapmışlardı. Üzerinde ki üniforma ve dağınık saçlarıyla fazlasıyla iyi görünüyordu.

Doktor ona ne söylüyordu duyamasak da bir an önce çıkmasını bekliyordum. Onu çok özlemiştim. Her şey üst üste gelmişken onun yanımda ki varlığını arayıp durmuştum hep.

"Anneciğim hayır gerçekten hiçbir şeyi yok. Çok iyi hatta. Maşallahı var. O çirkin suratında toz bile yok anne." Yüzünde ki kir izlerini henüz temizleyememiş olmalı ki, henüz çamur ve toz vardı yanaklarında.

Liya yanımda durmuş Candan teyzeyi ikna etmek için sakince konuşuyordu ve bunda da başarılıydı. Ona bizzat söylemememizi Levent abi tembihlemişti. Kim söylemişti bilmiyorduk.

"İyi görünüyor." Tuğrul abinin sesini duyunca yan gözle bakıp tekrar önüme döndüm.

"Çok şükür," dedim söylediğine cevap olarak.

Tuğrul abi cebinden telefonunu çıkardığında ekranına kayan bakışlarım aynı hızla tekrar başka yöne dönmüştü. Gülmemek için yanağımın içini dişleyip kafamı duvara yaslayarak dudaklarımı birbirine bastırdım.

Kilit ekranında Lale vardı. Neyse ki hayalet ekran olduğundan göremezdi kimse. Yakınında olmasaydım ben de göremezdim.

Levent abi de gelip doktora bakarken, "Ne zaman çıkar?" diye sordu sabırsızca.

"Çıkar şimdi," dediğinde Barlas abim Liya da gelmiş hemen onun omzunun arkasından kafasını uzatarak abisine bakıyordu. Aslında başını omzuna yaslamış gibi görünüyordu ama öyle değildi. Yaslamış olsa, Barlas abimin sakince kalacağını pek sanmıyordum zaten.

Doktor yavaşça çıkınca bakışları bizim olduğumuz yöne döndü. Serhat'ın açık kalan omzunu saran hemşireye bakarken kızın Serhat'a hafifçe tebessüm etmesi kaşlarımı çatmama neden oldu. İşini sakince yapıp çıksa olmuyor muydu?

Yavaşça önce Liya ve Levent abi girdi, ardından biz. Levent abi girdiği anda Serhat'ın omzuna dikkat ederek sarıldı ona. Çok duygusal biriydi zaten. Liya'nın tüm ailesi yoğun bir duygusallıkla yaşıyordu zaten.

"Oğlum korktuk lan."

Serhat gülümseyerek, "Ufacık bir şey be kral," dediğinde Levent abi ağzının içinde bir şeyler mırıldandı. Duymamıştım ama Serhat duymuş olmalı ki gülümsedi.

Liya çantasını Serhat'ın sağlam omzuna geçirip, "Korkuttun bizi pislik," dedi tatlı bir sinirle. Üzerinde ki pembe elbise ve görüntüsüyle şeker gibi görünüyordu. Barlas abi yerine ben bile yiyebilirdim. Hemcinslerime yönelimim olmasa da yakın arkadaşıma yavşamasam olmazdı.