• 28 •

1.1K 42 10
                                    

Ulaaan

Özlediniz mi beni??

Ben mi bölüm mü?? Keşxoelx

Bu bölüm biraz dram yoğun ama ana temamız eğlence olduğundan sonlara doğru dramı ortadan kaldırıyoruz. Bir sonraki bölümde bu dram bir tık aksiyona evrilecek haberiniz ola hazırlıklı olun şimdiden..

*
*
*
*
*
*
*
*
*

Sözlerini anlamadığımı apaçık belli eden göz bebeklerimle yüzünü inceliyordum. Bu adam benim sevdiğim adamsa onu her detayına kadar tanımak istemem hakkım değil miydi?

Kirişleri eskimiş binanın kapısına yaklaştığında yüzü göz hizamdan tamamen çıkmıştı.

"Sana nasıl ihanet etti?" tam yanında açtığı kapının önünde duraksadığımda bakışları kısa süre yüzümde gezindi gözlerinde anlayamadığım bir duygu, dilinin ucuna gelen sözleri bir bir yutar gibi bir hali vardı.

Hadi Ayaz.. söyle. Anlat bana içini sıkan her şeyi. Ben kucaklarım hepsini kalbim acısada. Ne olabilir bu kadar canını yakan? Bana açmaya korktuğun?

Sessizliğini bozmadan içeriye adım attı. Elini girmem için uzattığında tereddütsüz elini tutarak bir adım attım. Gün çoktan ağarmıştı.

Evin içini aydınlatan gün ışığıyla gözlerik tozlu ama bir o kadar pahalı görünen mobilyalara takıldı. Sahi kaç yıl el değmemişti bu eşyalara?

Kaç yıldır içinde beslemiştir bu tozlu anıları?

Kapıyı ardımızdan örterek hafif karanlık olmasını sağladığında adımları içerideki odalardan birisine ilerledi. Peşinden ilerliyorken hala aklım sorduğum sorudaydı.

"Ayaz? Nereye gidiyoruz?"

Bana dönerek önünde durduğumuz kapının üzerine ellerini koyduğunda kapıyla arasında sıkışmış bedenim titredi. Gözlerindeki bakış arzu değil hüzün doluydu. "Şirkete girdiğin yılı hatırlıyor musun?"

Sorduğu soru kafamı karıştırmıştı. Girdiğim seneyle olayın alakası ne olabilirdi? Başımı olumlu anlamda salladığım esnada derin bir nefes aldım.

"Neden sordun?" yutkundum, yutkundu. Sanki söyleyecekleri ona olan güvenimi zedeleyecek gibi hissetmem normal miydi? Lütfen öyle olmasın öz babamdan sonra tek kaldıramayacağım noktaydı koşulsuz güvendiğimin tüm kalemi yerle bir etmesi.

"Bende çok iyi hatırlıyorum." kaşlarım anlamadığımı belli edercesine çatılırken gözlerinin içinden gözlerimi bir saniye dahi ayırmıyordum.

"Ayaz hiçbir şey anlamıyorum."

"Mete benden sevdiğim kadını çaldı. Çalmakla kalmadı.. öfkesinin bedeli onun canı oldu." tek solukta söylediği söz kalbimde ince bir sızı yarattı. 'Sevdiğim kadın' mı demişti o..? 'Onun canı.. Bedel..' Nefes almadığımı ancak nefessizlikten boğulacağımı hissettiğimde fark ettim.

"Senin başvuru formun masama geldiğinde onaylamadım, seni şirkete kabul eden Meteydi. Seni gördüğü anda.." sözlerinin devamını getirirememesinin sebebi sıktığı çenesiydi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 02, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ARSEL [ Yarı texting +18 ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin