Bir tepe bulsam kendime, veyahut gitsem denizlerin birine. Kimse duymasa beni, bağırsam, canımı sıkan ne kadar konu varsa haykırsam, mavi bir boşluğa doğru. Kaç tane endişem varsa savursam, yıkılsam orada kimse beni görmese. Yıllarca biriktirdiğim hüzünlerimden ve beni bunaltan boşluklardan kurtulsam. Dağıtsam kafamı, toplasam kendimi. Bir ağaç bulsam ipleri çeksem, yıldızlara kadar sallansam. Tıpkı eski günlerdeki gibi, çocukluğumu yeniden yaşasam.