"Bana bunu yapmadım de Alvin."
"Yaptım,yaptım ve sen
Bunu anlamayacak kadar aptaldın."
Gözlerimin içine bakıyordu,gözlerinin dolduğunu şahit oldum.Baha Deniz Akıner'in gözleri mi dolmuştu?Hemde düşmanları karşısında.Başını aşağı eğdi gözy...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
○●
Alvin.
Hayatlarımız bir yapbozdan ibarettir,Daima eksik bir parçamız vardır.Birileri gelir, O eksik olan son parçamızdır aslında ve yapboz tamamlanır.Sizler, Bu nadide parçayla beraber hayat bulmuşolangörüntüyü çerveletmek isterseniz fakat,yapbozunuzdan eksilen bir parçaolduğunu farkedersiniz. Şimdi ise görüntütamamen bozulmuştur.Resmin ortasında kocaman bir boşluk vardır.Ve artık resmin tamamlanması imkansız gelir.Eksilen parçanızın yasını tutarsın,yapbozunuzu bozarsınsınız. Aylar,belki de yıllar geçer.Yapbozun artıksiziniçin bir degeri kalmamıştır.Lâkin hiç beklemediğiniz bir anda,eksilen parça elinize geçi verir,işte o zaman tökezlersiniz.Çünküartık ne yapbozu istersiniz ne de o yapbozu çerceveletmeyi.Ama sizler zayıfsınızdır ki yapbozu yeniden yaparsınız.Artık eksik parçanız yoktur,görüntü tamamı ile bütündür..
Akşam üzeriyağmur insanların kirli ruhunu az da olsa belki de azaltmak içinüstümüze yağıyordu,Sahiden yağmur insanları kirlerinden arındıra bilirmiydi?Yoksa biz mi inadına kirli kalmak içinyağmurlardan kaçıyorduk?Annaannem bir keresinde beni göğüngözyaşlarındankaçarkengörmüş,ve bunu bir daha tekrarlamamamı söylemişti 'Neden' diye ona çoksormuş;ama ne o cevap vermiş, ne de ben anlayabilmistim.
Şimdi anlıyorsun değilmi Alvin?
Anlamıştım,Anlamıştımfakat o gittikten uzun zaman sonra Anlamıştım.
Kafamıyine aynı düşünceler kovalarken,ayaklarımı aşağı salladırıyor bir yandan da düşüncelerimi susturmaya çalışıyordum.Yaşamaya değer ne var di ki hayatımda,hiç birşey.hiç birşey.hiç birşey.Her günbu yere gelir saatlerce hiçbıkmadan oturur,metrelerce aşağıdaki karanlık denizi izlerdim.
Kimine göre yalnızlıktı bu,kimine göre kendini bulmayaçalışan biri.
Düşüncelerimi susturamicağimi anladığımda,yerimden kalktım.Arkamı dönüp gideceğim sırada ani bir frenle yolda duran siyah arabaya baktım.Bütün hersey beni mi buluyordu?
İçinden biri çıktı,bir adam. Telefonla konuşuyordu.Ne dediklerini duyamıyor onu tam olarak göremiyordum.Önümdeağaç,bende arkasına gizlenmiş,belamıarıyordum herhalde.