Kaleh's Treasure; Adventure Series

Chapter 4: Vision

Kaleah's POV;

Nasa isa akong madilim at masikip na daan. Wala akong ibang naririnig kung hindi ang pag patak ng tubig galing sa kung saan. Itinaas ko ang hawak kong lampara para mas mailawan ang nasa harapan ko. Mas mukhang nagdidilim ang paligid. Nararamdaman ko rin ang lamig at potik na dumidikit sa paa ko na walang sapin.

Na pa tigil ako nang makaaninag ako ng liwanag sa itaas. Inilibot ko sa paligid ang lampara upang makahanap nang paraan kung paano makaakyat sa itaas, hanggang sa makakita ako nang hagdan. Umakyat ako sa hagdan ng dahan- dahan, habang ang isang kamay ko ay hawak-hawak ang lampara. Nang marating ko ang dulo ay agad akong na pa takip sa aking mata dahil sa liwanag na nang gagaling sa araw. Nang tuluyan ng naka bawi ang mga mata ko sa pagka silaw ay agad akong tumingin sa paligid. Hinawakan ko nang mariin ang hawak kong lampara, tumayo ako at tumalon. Nang makababa ako ay agad kong tinaas ang lamparang hawak-hawak ko saka ito hinipan. Itinabi ko ito sa isang gilid at na pag pasyahan mag patuloy sa pag lalakad. Kasalukuyan akong naririto sa gabutan, hindi ko alam kung saang parte to? Pero ang alam ko lang ay nasa hacienda parin naman ako.

Habang naglalakad ako ay na pansin kong unti- unti nang na babawasan ang mga puno sa parteng ito? Tumingin ako sa itaas at masasabi kong nasa gitna na'kong parte ng gubat.

'Na saan na ba ako?'

Isang matandang puno ang naka agaw ng atensyon ko, nilapitan ko ito at tinignan ng mariin meron siyang malalagong dahon habang ang katawan naman nito ay malaki. Na tigil ako nang may na pansin ako sa puno, hahawakan ko sana ito nang--

Nang bigla akong na gising dahil sa tunog ng alarm clock na nasa side table ng kama ko. Anong klaseng panaginip iyun? Bumuntong hininga ako at tumitig sa kisame ng kwarto naka lipas ang ilang minuto ay na pag pasyahan kong tumayo at bumaba para mag almusal.

" Good morning, sweetheart." Bati ni Mommy sa akin. Nakita kong na duon din si na daddy qt tito, tita.

"Morning princess. " nginitian ako ni dad. Binati rin ako ni tita pati na rin sila tito. Tumango at ngumiti na lang ako.

Nag paalam ako ki na Mommy at daddy na mag lalakad-lakad muna at mabuti na lang ay pumayag. Nag lalakad ako ngayun papuntang park para mamasyal. Lumapit ako sa bench at umupo. Ang ganda talaga dito at ang sarap pa nang hangin.

"Mama, pwede po ba tayong bumili nun?" Turo nang bata sa nag titinda ng lobo.

"Wala na akong pera anak eh, a susunod na lang ok?" Na patingin ako sa katabing bench na malapit sa akin. Tumango ng malungkot ang batang lalaki sa kaniyang ina. Na patingin ang bata sa akin. Nginitian ko ang bata at nakita kong natigilian ito pero agad rin akong nginitian ng makabawi. Tumayo ako mula sa pag kakaupo at tumungo sa mamang nag titinda ng lobo.

"Manong, mag kano po ang isang lobo?" Naka ngiti tanong ko kay manong. Habang pumipili ng magandang kulay ng lobo.

"20 pesos po ma'am."

"Isa nga po, yung blue manong." Turo ko sa lobong na pili ko. Nang makuha ang lobo ay agad kong ibinigay kay manong ang bayad. Tumalikod ako at pumunta kung na saan ang mag- ina.

"Hi." Bati ko sa bata. Na pa tingin ang ka niyang Mommy sa akin. Nginitian ko siya at nakita kong nag dadalawang isip pa ito, pero kalaunay ngumiti rin.

"May kailangan ka ba miss?" Ngumiti ako at Umiling. Na pa tingin ako sa bata na ngayun ay naka tingin rin sa akin. Umupo ako para makapantay ko ang bata.

"Hi, what's your name?" Tanong ko sa kaniya habang naka ngiti.

"Kevin po." Nahihiyang sagot niya sa akin. OMG! Ang cute niya!

"Di ba gusto mo ng lobo? Sorry ah, narinig ko kasi kayo ng mama mo kanina eh." Tumango siya at ngumiti. Natigilan pa ako nang Ngumiti siya. Sino naman ang hindi matitigilan kung ganito ka cute ang ngingiti sayo.

"Opo, pero wala na pong pera si mama eh, kaya hindi na lang po." Napa ngiti ako sa sinabi niya. Ang bait naman ng batang to tinignan ko ang hawak- hawak kong lobo at dahan- dahang tong ibinigay kay Kevin.

"Sa akin po?" Nag tatakang tanong niya. Tumango ako. Tumingin siya sa kaniyang ina na para bang nag tatanong. Nakita kong Tumango ito at nginitian ang kaniyang anak.

"Salamat po ate." Sagot sa akin ni kevin na hanggang ngayun ang tingin pa rin ay sa lobo. Tumango na lang ako bilang sagot.

"Salamat miss, by the way ako nga pala si elise" Oh, right. Hindi papala ako nag papakilala.

"Oh, I'm sorry hindi pa pala ako nag papakilala. Im kaleah and nice meeting you and your son." Saad ko at nginitian sila.

Mula dito sa terrace ng kwarto kung saan ako nakatayo ay kitang- kita ang mga nag nining-ningan na bituin. Ang ganda nila. Ngumiti ako at inangat ang kamay na para bang kaya ko silang maabut. Ang saya siguro nila, sana ka gaya rin nila ako. Sana kaya kong lumiwanag kahit sa madilim na parte. Ngumiti ako ng mapait bago ko ibinaba ang kamay ko.

Nandiyan kaya si lolo? Kasama kaya nila siya? Kung nandiyan ka man lo, alam kung masaya kana. Na pa buntong hininga ako ng maalala ko ang huling mga sinasabi ni lolo bago siya mamatay 3 years ago.

"Kaleah, apo." Kahit man nahihirapan ako mag lakad papalapit kay lolo, ay kinaya ko. Ang sakit na makita siyang ganito.

"A-ano po i-iyon lolo?" Na uutal kong sagot kay lolo.

"Kayo r-rin mga apo, h-halikayo" namamaos na tawag ni lolo ki na kuya. Tinignan ko sila ate at kuya. Kita ko ang sakit sa mga mata nila habang papalapit sila dito.

"A-alam ninyo ba, nung wala p-pa kayo rito sa b-bahay na'ito. Nang hindi pa k-kayo ipinanganak ang lungkot ng bahay na to. Dito p-pundi ang ilaw d-dito nuon, pero n-nung dumating kayo. Muli i-itong umilaw k-kaya nag papasalamat a-ako ng dumating k-kayo dito. Ngayun sa kahuli- huling pag kakataon. G-gusto kong makita u-uli na lumiwanag ang bahay na to." Ngumiti siya saamin. Napa luha na lang ako dahil sa sinabi ni lolo. Ang sakit!

"Pero bago matapos a-ang lahat. G-gusto kong pakinggan n-niyo ang sasabihin k-ko" Umubo si lolo nang umubo. Alam kong nahihirapan na siyang mag salita pero kinakaya niya.

"Kapag n-na pundi a-ang ilaw, w-wag mong p-palitan. Kundi humanap ka n-nang paraan para muli itong u-umilaw." Ngumiti siya saamin ng matamis, pero hindi ko alam yun na pala ang huling beses na makikita ko siyang ngumiti.

Lolo, alam ko pong masaya na kayo diyan kasama ang pamilya niyo at alam ko rin pong nakikita at naririnig niyo po ang nangyayari dito saamin. Sana po tulungan niyo po kami sa pagsubok na hianharap namin.

Tumingin ako sa mga kumi-kinang na mga bituin. Ilang minuto ang lumipas pero nandito pa rin ako, nakatayo at hinahayaan ang sarili na humanga sa ganda nila. Bigla akong na tigilan nang makakita ako nang isang bagay na kumikinang sa langit. OMG! It's a shooting star! Agad akong pumikit at humiling. Nang matapos akong humiling ay dumilat ako. Hayy! Sana lang talaga magkatotoo ang hiniling ko.

Napa hikab ako nang makaramdam ako nang antok. It's time for me to sleep. Nag lakad na ako papasok sa kwarto ko pero bago pa man ako makapasok ay lumingon uli ako sa langit at ngumiti.

"Goodnight lo, la and pati na rin sa inyong lahat."