ARAYIŞ|TAMAMLANDI-DÜZENLENİYOR

27.Bölüm

(Pelin Akgün'den)

Hayat neydi?
Sevmek, sevilmek neydi?
Mutlu olmak neydi?
Sevdiğin adamdan en büyük kötülüğü görmek neydi?

Hepsine bir cevabım vardı elbette. Ancak arkasında kötü anılar da vardı.

Hayat; sevdiğine kavuştuktan sonra onunla huzurlu bir yuvada yaşamaktı.
Sevmek, zordu. Sevilmek daha zordu ama kimse kıymetini bilmiyordu.
Mutlu olmak, Damla ve Ayda olmasa hiçbir anlam ifade etmiyordu.
Sevdiğin adam tarafından kilitlenmek, ihanetti.

Belki de Beko bir kadınla aldatmamıştı ama beni öldürmüş gibi gösterip kızlarımdan yıllarca uzak durmama sebep olması daha kötüydü.

Hep derdim keşke hiç tanışmasaydık.

🎶🎶🎶

3 hafta önce ölmüştü, dünyadan bir pislik kurtulmuştu. Ayda kendine bir süre gelememişti, Damla gayet sakin duruyordu, üzülmemiş gibiydi, ben... Ben hiçbir şey dememiştim ama farkındaydım kurtulmuştum.

O adamdan, pislik işlerinden kurtulmuştum sadece ben değil kızlarım da kurtulmuştu. Artık hiçbir tehlike yoktu, sadece huzur ve güvence vardı.

🎶🎶🎶

Bu hafta içerisinde Damla bebeğinin cinsiyetini öğrenmeye gidecekti ama ne zaman gideceğini bilmiyordum o yüzden onu arayıp soracaktım.

Ayda odasında uyuyorken ben de telefonumu alıp Damla'yı aradım, ikinci çalışta hemen açtı.

"Günaydın kızım nasılsın?"

"Günaydın annem, iyiyim sen nasılsın?"

"İyiyim ben de çok şükür. Bebeğin cinsiyetini ne zaman ogreneceksiniz diye aradım ben seni."

"Bugün gideceğiz ben işten çıktıktan sonra, geliyorsun değil mi?"

"Böyle bir günde seni yalnız bırakır mıyım hiç, elbette geliyorum. Onun için aradım kacirmayayim diye."

"Sağ ol annem benim,"

"Damla, bugün kahvaltıya bize gelin isterseniz. Burak'a da sor."

"Aa çok iyi olur anne, zaten bugün iş yerine 10.00'da gidecehim seninle de biraz otururuz, Burak'a söylerim geliriz annecim."

"Tamam kızım, hoşça kal."

"Görüşürüz," dedi ve kapattık

Hemen işe koyulup kahvalıyı hazırladım salona sofrayı serdim ve üst kata çıkıp Ayda'yı uyandırmaya gittim, zor da olsa uyandırdıktan sonra aşağı inip çalan kapıyı açtım

"Hoş geldiniz,"

"Hoş bulduk annecim." dedi Damla ve bana sarıldı içeri girdi

"Hoş geldin oğlum,"

"Hoş buldum anne, nasılsın?"

"İyiyim valla, siz nasılsınız?"

"İyi biz de bugün bebeğimizin cinsiyetini öğreneceğiz de Damla biraz heyecanlı."

Kıkırdadım, Burak'ın montunu da askılığa astım salona geçtik.

"Oy, oy oy yegenlerin bir tanesi de gelmiş." dedi Ayda Damla'nın karnını okşarken