Bir küçük gün ışıgı

Bölüm 1~

Merhaba. Ben katil Orhan Yılmazın kızı Emine Yılmaz. Evet dogru duydunuz katilin kızı. Karısını çocuklarının gözü önünde öldüren vicdansızın kızı..Benim ikiz kardeslerim var. Alin ve Aslı. Polis babamı gözü önümüzde kelepçeliyip götürdükten sonra komşulardan bitanesi onlari kendi yanına aldılar,ve banada;bana bakamayacaklarını,maddi durumları çokta iyi olmadıklarını söylediler.Ben de daha çocuktum, o zaman 10 yaşındaydım,hemen kabul etdim. Düşündüm kendi başıma baka bilirim,sokagın bi'köşesinde sıkışıp kalırım,havada zaten normaldi,yagmur yagmuyordu,acıkdıgım zamanda çöplükten bi 'sey bulub yiye bilirim.Amma ta aksine oldu. Ben çok şanssız insandım. Çöllere düşdüyümden beri,yagmur durmak bilmiyordu. Sırılsıklam halimle yagmurun altında kalmaya çalışıyordum. Birden başım dönmeye başladı. Havanın soguk olmasına bakmayarak,kendimi ateşin içinde hiss ediyordum...Gözlerimi yavaş-yavaş açmaya başladım. Gözlerimi hiç olmayacagım kadar yumuşak yatak,ve güzel odada açtım.İlk önce ne oldugunu anlamadım. Son olarak,yere yıgıldıgımı hatırlıyordum,ancak şimdi gözlerimi tanımadıgım odada açtım. Birden kapının açıldıgını gördüm. Etrafa topuklu ayakkabının sesleri yükseliyordu. Ve karşıma geçti. Çok güzel bi'kadındı. Sarı orta uzunlugunda saçları,mavi gözleri..kısacası çok guzel ve bi o kadarda tatlı bir kadındı.Ben hemen yatakdan kalkıb evden çıkmak istedim,ancak kadın hemen telaşa düşüp beni durdurdu"Lütfen dur,hastasın dinlen biraz sonra senle konuşuruz eyer ozaman gitmek istersen"durdu. Derin nefes aldıkdan sonra konuşdu"Seni durdurmam".Ben ne yapacagımı ilk once bilmedim bir kaç dakika suratina baktim kadinin. Kadın beni omzumdan tutub yatagi işaret etdi uzanmam için. Yataga uzandikdan sonra yüzümü kadına çevirdim"İsminiz ne?"Kadın gülümseyerek"Alya. Senin isimin ne?"Nedense bu sorusunun beni rahatsiz etdigini düşündüm. Rahatsiz olsamda kadını cevapsız bırakmam kadına terbiyesizlik yapmış olurdum o zaman. Yalançi bi gulumsemeyle"Emine"dedim. Alya hanim çok ısrar etdiyi için yemek yemeyi kabul etmek zorunda kaldım. Ben ismimi söyledikden sonra Alya hanım benim uyumam için odadan çikmisdi. Uyandikdan sonra evden çikmaya çalistim,ama Alya hanim çok israr etdiyi için yemek yemeyi kabul etmisdim.Yemek yedigim yerde Alya hanim karsima gecti ve bir koltukda oturdu."Kızım, senin annen veya baban yokmu?". Alya hanim aslinda bana çok anneme benziyordu.Annemde Alya hanim gibi sarı saçları vardı. Ve teni annem gibi bembeyazdı. Dusuncelerimde dalıb. Alya hanıma baktım. Gozlerim dolmusdu. Anne sozunu duydugumda gozlerim doluyordu nedense. Titrek bi sesle cevap verdim"Benim annem,öldü.. Babam ise hapiste"."Baban neden hapiste?" Yutkundum."Babam çunki,annemi öldurdü".Alya hanim şok içinde suratima bakiyordu,ben ise yuzumde duygusuz bir ifade ile bakiyordum. Babam annemi oldurduyu zaman,benim duygularimida oldurmustu.Alya hanim bana bir sure baktiktan sonra konustu"Sen okumak istiyormusun?"Ne? Ben hiç bu hakda dusunmemisdim. Amma tabikide dusunsemde okumak isterdim. Kim okumak istemesinki? Ancak Alya hanim neden boyle bi sey soyledi hala aklim almiyordu. "Ta-tabikide okumak isterim,her bir kız gibi. Ancak siz neden boyle biset dediniz?"." Sana bi teklifim var. Eyer okumak istiyorsan seni okuturum. Ama benimle bu evde kalacaksin" Agzim bi karış açık kaldı. Kadın ne deyiyor boyle? " Bak, ben bu kocaman evde yalnızım. Merak etme sadece ikimiziz. Benim bi zamanlar kızım vardi sana benzer. Kumral renginde kısa guzel saçlari, ve senin gibi guzeldi. Okul çikisinda babasi onu goturmeye gitdi" derin nefes aldi basini kaldirdi ve gozlerimin içine bakti. Bu zaman onun gozlerinin doldugunu gordum." Kış aylariydi, kar yagmisdi. Yollar buz oldugu için bir arabayla çarpısti. Ve orada can ver-ve-verdiler.." O zamandan beri yalniz yasiyorum. Ben seni yerde titrerken gorerken, sanki kizimi gordum. Siz bir birinize cok benziyorsunuz" ellerini yanaklarima uzatdi okşamasi için. Tuhaf amma izin verdim kadina yanaklarimi oksamadina. Ben ayri zaman biri bana dokunsa ve ya dokunmaya baslasa,sinirlenirdim,rahatsizlanirdim . Ben hic sevmedim annemden baskasinin bana dokunmasini." Kabul ediyormusun. Benimle kalirmisin bu evde?". "Evet,kalirim".Kadin buruk bi gulumsedikden sonra ayaga kalkti."Evet, o zaman gidelim sana okul için kiyafetler,okuı eşyalar alalim dimi? Hadi sana kiyafetler vereyim onlari giy sana sonra ev kiyafetleride aliriz"Nedense içinden kadina sarilmak istedim. Oylede yaptim,sarildim. Kadina sarildigim zaman oyle mutlu olmusduki,sanki dunyalar onun olmusdu.Ona sarildigimda sanki anneme sarilmisdim... Sarildikdan sonra kiyafetlerimi giydim,ve evden cikib arabaya bindik. Oldukca kadin zengin bi kadindi. Evi cok guzel ve kocamandi. Arabasida evi gibi kocaman geniş ve rahatdi. Yola koyuldugumuzdan beri, hiç konusmadik. Ben kendi kendime dusunuyordum. Ve kendi kendime bi karar aldim. Artik bu noktadan sonra hayatim deyisiliyordu. Her bir kız gibi bende okuyacakdim,her kes gibi evim olacakti,her kes gibi arkamda biri olacakti. Alya hanim benim arkamda duracakti ,bana yardim edecekdi. Ve bende onun yardimini boşa çikarmayacakdim tabikide. Ben de çok çalisacak,ve universite okuyacakdim..