Bir küçük gün ışıgı

Bölüm 6~

Lutfen bölümü bitirdikden sonra vote etmeyi unutmayın♡

~Belkide gökyüzü insanlardan uzak oldugu için bu kadar güzeldir~

İyi okumalar♡♡♡~

"Merhaba. Buyurun?"dedim. Adam bana bakıb" Merhaba. Ben buraya yeni taşındım. Biliyormusunuz buralara yakın bir yerlerde kafeci?"kafamı salladım. " Evet" elimle yolu göstererek izah etmeye başladım." Şu aradan gideceksiniz. Daha sonra karşınıza, kafe çıkacak. Ayrıca çok güzel kafesi vardır. İnsanlarda bagımlılık yapar. Dikkat edin" dedim gülerek. Adam gülerek kafasın salladı.

"Teşekkur ederim" dedi ve gitdi. Ben kapıyı baglayıb. İçeri geçdim. Sütlü kafe yapıb içdim. Daha sonra universiteye hazırlanmak için odama gitdim. Üstüme her zaman ki, gibi rahat şeyler giydim.



Daha sonra evin anahtarlıgını alıb çantama atıb çıkdım. Otobuse bindim. Oturacaklardan birinde oturub elime telefonu aldım. 120 mesaj vardı. Kaç gündü mesajlara bakmıyordum. Baksamda sadece sosyal medyaya bakıyordum. Kızlar grubuna girdim. Kızlar bugun pijama partisi düzenlemek istiyorlardı. Cevap yazacakdım ki,Aysima aramaga başladı.

Açıb-açmamakda tereddüt etsemde,açdım. Sonra küser başımın etini yerdi ki,'telefonu niye açmadın'. Telefonu açıb kulagıma koydum. Bagirarak " Kızım bugun pijama partisi duzenliyoruz,orada olacaksın!! Gelmessen gelib seni biz götürürüz ona göre!!!"deyib telefonu kapatdı.

Şaşkınlıkla telefona bakıyordum. Kız ne ara konuşdu kapatdı... Universitenin karşısında düşdüm. Tabiki, ilk önce kafeye ugradım. Kendimebu sefer  klasik kafe aldım. İçe içe universiteye gitdim.

5 saat sonra

Ders bitdikden sonra telefonuma mesaj geldi.

Aysima:saat akşam 9 da Ekimin evinde görüşürüz.

Not: kendinle yüz maskesi, pijama,abur cubur  getirmeyi unutma!!

Ben: Tamam başımın belası,tamam.

Yazıb telefonu çantama atdım. Otobusden düşüb,eve gitdim. Hızlıca kendime pijama,abur cubur, yüz maskesi aldım. Anneme haber verib evden çıkdım. Annemin arabasını bugunluk  kullamakda izin almışdım,annem ise izin vermisdi. Arabaya binib, Ekimin evine sürmeye başladım.

Ekim çocuklukdan beri,Aysima ve benle en yakın  arkadaşdı. Biz bir birimizi arkadaşdan öte kardeş gibi görüyorduk. Hatta evlerimiz bile yakındı. Ancak,sonra babasının işiyle dolayı bizim yanımızdan taşındılar. Ama biz buna ragmen hala bir birimize gidiyorduk,oynuyorduk. Şimdi buyuduk hala arkadaşız.

Eve çatdım. Arabadan düşüb evin kapısını çaldım. İçeriden çok ses geliyordu. Kapı açılır açılmaz  beni tutub içeri atdılar. İçeriden qarip koku vardı. " Yaa buradan niye bu kadar kötü koku var!?". " Sabahdan beti oynuyoruz. Seni saatlerdir bekledik. Amma sen akşam 9 da geldin!!" Evet bunlar kesin sarhoş olmuşlar. Zaten kendisi yazmamdımı 9 da gel,bende 9 da geldim işte.

Gidip camları açdım,koku  dışarı çıksın diye. Daha sonra etragı topladım. Her yerde abur cubur ve yastık vardı. Topladıkdan sonra mecbur bir odada üstüme getirdiyim pijamayı giydim. Artık saat geçdi. Eve gidemezdim. Onun için mecbur burada kalmalı olucam bu gece. Üstüme rahat bir şeyler giydikden sonra kendime kahve  yapdım. Ekimin ailesi yurddışında oldukları için rahatdım. Haftada 1 defa geliyorlardı.Zaten olsalarda rahat olurdum çünki dediyim gibi çocuklugumuz bi geçdi. Onlar bizim eve gelib gitdiler. Bizde onlara.

Kendimi bahçeye  atdım kahvemle. Bu evde  en çok sevdiyim yer burasıydı. Ben yeşillikleri çok severim. Ve bu evin bahçesi kocamandı ve her teraf yeşilliklerle dolu. Derin nefes aldım. Kendimi şok garip hiss ediyorum nedense. Sanki...takip ediliyormuşum gibi. Etrafa bakdım. Ancak hiç kimse yokdu. Daha sonra kendi düşüncelerime daldım. Birden agaçların arasından gelen hışırtı sesiyle  düşüncelerimden ayrıldım.

İlk başda korkdum. Hemen eve girmek istiyordum. Ancak kalbim onu söylemiyordu. Yaklaşdım,yaklaşdım ve birazda yaklaşdım...

Aysima Bozkurt. 22 yaşında. Annesi ve babası yok. Universitede hem okuyor hemde kafede çalışıyor.

Ekim Aktay. 20 yaşında. Ailesi yurtdışında kalıyor. Universite okuyor.

Lütfen arkadaslar bölümü bitirdikden sonra vote etmeyi unutmayın♡♡♡

Sizi çooookkk seviyorummm<333

~Yeni bölümde görüşürüzz~