အလုပ်ရုံ၌ ပွဲကြမ်းလာခဲ့သည်မို့ ခီ ညစာတောင် မစားနိုင်ဘဲ အိပ်ရာထဲ တန်းလှဲလိုက်သည်နှင့် မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ခီ တရေးနိုးလာတော့ ကိုခင်မောင်က သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားတွင် ခေါင်းတိုးဝင်၍ စဖုတ်ကို လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ်ယက်ဆွပေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"အင့်...ယောက်ျား...ဟင့်...ဟင့်.....ကဲလိုက်တာ...သူများအိပ်နေတာကို...ဟင်း"
ခီနိုးလာသည်မို့ ကိုခင်မောင် စဖုတ်ယက်တာရပ်၍ ခီနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ခီ ဒီနေ့ဘာနေ့လဲမှတ်မိလား"
"ဟင့်အင်း"
"ကိုယ်တို့ Anniversary လေ သတိမရဘူးလား"
"ဪ...အင်း"
"ကျစ်...ခီရာ ကိုယ်ရေသွားချိုးတော့မယ်"
စိတ်ပျက်လက်ပျက်အသံနှင့် ပြောကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသောသူကြောင့် ခီပြုံးလိုက်မိသည်။မှတ်မိတာပေါ့ ဒီနေ့က သူတို့ရဲ့ လက်ထပ်တာ သုံးနှစ်ပြည့် Anniversary လေ။ စပရိုက်တိုက်ချင်၍ လိမ်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ရေချိုးခန်းအား တချက်ကြည့်၍ ပြင်ဆင်စရာရှိတာများ ပြင်ဆင်နေလိုက်သည်။
'ကျွီ'
"....."
"ကြည့်ပဲ ကြည့်နေတော့မှာလားဟင်"
ကိုခင်မောင်တစ်ယောက် အခုမှ အသိဝင်လာပြီး ကုတင်ခြေရင်းထိသွားလိုက်သည်။သူ၏မိန်းမလေးသည် တကိုယ်လုံး ဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်သော ဇာmaid dress တိုတိုလေးကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။မိမိခါး၌ပတ်ထားသော တဘက်ကို ဆွဲခွာ၍ ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး ခီ့နှုတ်ခမ်းတွေအား ပြင်းပြင်းထန်ထန် စုပ်ယူနမ်းနေတော့သည်။
'အွန့်....ပြွတ်....ပြွတ်......အွတ်.....အွန့်......အွန်း'
နမ်းနေရင်း ကိုခင်မောင်လက်များသည် ခီ့ရဲ့ နို့စူစူလေးများကို ပွတ်သပ်ခြေမွနေသလို ခီ့လက်များကလည်း လီးကြီးအားကိုင်၍ ဂွင်းထုပေးသည်။
"အင့်....အား...ဟင့်"
"ခီ ကိုယ်ပြီးတော့မယ် မြန်မြန်လေး ပြီးပြီ ပြီးပြီ"
