Wat als het niet waar is?

Komt het ooit goed?

Floor pov:

De ambulanciers kwamen naar buiten met mijn Femke op de brancard. "Zei ik nu echt mijn Femke" zei ik in mijn hoofd. Ik voelde me nog steeds schuldig. "Wij moeten heel snel vertrekken mevrouw is heel erg gewond" zei de ambulancier. Ik begon te huilen. "kom we gaan achter de ziekenwagen aan" Zei Tineke "oké, waar zitten wij eigenlijk" Vroeg ik "In Biesen in Limburg" Zei ze. We zijn aangekomen bij het ziekenhuis. "Voor wie zijn jullie hier" Vroeg degene achter de balie "Femke Van Acker" Zei ik "Ze zijn haar momenteel aan het opereren, jullie mogen in de wachtzaal zitten" Zei ze. Ik zat tegen de muur elke second leek wel uren te duren. Na 2 uur kwam er eindelijk iemand "Zijn jullie hier voor Mvr van Acker?" Vroeg ze "Ja waarom?" Vroeg Tineke "Ah niks, de operatie is goed verlopen. Ze ligt nog in coma, maar dat kan heel lang duren voor ze er uit is" Zei de dokter "Hoelang precies?" vroeg ik "Dat kunnen 2 dagen zijn 3 weken een jaar een maand, dat kan van alles zijn" Zei ze "Welke kamer kunnen we haar bezoeken?" Vroeg Tineke "231, wel nog rustig zijn want ze is zwak. Een tip praat veel tegen haar, dan wordt ze sneller wakker" Zei ze. We liepen naar kamer 231. Ik klopt op de deur maar zag Tineke kijken dat je gewoon binnen mocht gaan. Ik wou het liefst dat ik haar kon kussen maar dat gaat niet. Ik mis haar al, haar stem, lach, alles gewoon van haar. Ik zag dat Tineke het ook moeilijk had om haar tranen in te houden. Ik ging naar haar en gaf een knuffel, ze knuffelde terug. Na een uur gingen we terug naar huis Tineke ging eerst maar ik moest nog even iets gaan zeggen. "Ik kom elke dag langs tot je wakker bent" Zei ik tegen Femke. Natuurlijk antwoorde ze niet. 

-3 weken later-

Floor pov:

Ik mocht van de commissaris elke dag 30 minuten eerder stoppen om naar Femke te gaan. Ze is nog steeds niet uit coma. De dokters denken dat ze er niet meer uit gaat geraken, want ze heeft zich nog niet bewogen en meestal bewegen ze als ze 1 week in coma zitten. Maar ik geloof er nog in want de dokter zei dat het tot meer dan een jaar kan duren. Ik zat in mijn gedachten toen er iemand op mijn schouder tikte, ik keek en het was Tineke ik gaf haar een knuffel en begon te huilen. Ik heb het gevoel dat Tineke steeds meer met Koen omgaat, daar is iets aan het bloeien.

Tineke pov:

Ik heb het gevoel dat ze weet dat ik op Koen ben maar het is niet wederzijds dus ik ga het niet zeggen. Ik heb wel deze avond met hem afgesproken om naar een restaurant te gaan. Ik hoop dat ik met hem of hij met mij daarna meegaat naar huis om film te kijken. "Floor ik moet iets vragen" "Wat is er?" Vroeg ze "Ik ben dus op iemand, maar hoe ben jij met Femke samengekomen?" Vroeg ik "Ik weet wie het is, Tineke is op Koen, Tineke is op Koen" Riep ze "Sshht, niet zo luid" "Dus het is waar?" Vroeg ze "Oke ja het is waar, maar antwoord op mijn vraag" "JOEEEPPIIIEEEEE, dus je vraagt of je een film ofzo gaat kijken, maar je moet eerst een goeie band hebben anders is het raar als je dat vraagt. Dan moet je dronken zijn of toch best veel op hebben, en dan is het zoals bij mij gewoon vanzelf gegaan. Dus ik had haar gekust en ik liep naar boven want ze was nog met Jasper toen kwam ze naar boven en toen zei ze dat ik het vast niet meende en dan beginnen ze te twijfelen dus dat moet je doen" Zei Floor "Wat, dat heb je allemaal moeten doen??" Vroeg ik "Ja je moet voor de liefde vechten" Zei Floor. En op die moment gebeurde het.

AUTEURS NOTE:

Danku om het zoveel te lezen ik sta op 148 volgensmij van de buurtpolitie verhalen dus thxx

666 woorden :)