ORNİL 🌹

2. Bölüm

KARA CELASUN'UN MAĞARASI'NIN ÖNÜ

Kara Celasun: *oku birden sertçe bırakır. Ok Holofira nın koluna saplanır Holofira bağırarak kolunu tutar okun geldiği yöne bakar*

Orhan: HOLOFİRAAA

Andra: HANIMIM! *yanına koşar kolunu tutar* iyi misiniz? *Endişe ve korku vardır yüzünde*

Holofira: iyiyim korkma. *Yarayı umursamamaya çalışır savaşmaya devam eder*

Kara Celasun: imdi senin işin bitti küçük prenses! *Kılıcını çekip tam gidecekken Orhan ellerini çözmeyi başarır ve kolundan tutup yumruk atar sertçe. Kara Celasun yere düşüp başını vurur*

Orhan: ona zarar vermeyecektin it soyu! ONA DOKUNMAYACAKTIN!

Andra: Hanımım çok kalabalıklar!

Holofira: HEPSİNİ BİTİRECEZ! BUNUN DÖNÜŞÜ YOK! ORHANI BULMADAN DÖNMEK YOK! *Kara Celasuna saldırmak için o tarafa yönelir Orhanı görünce donup kalır* Orhan....

Orhan: *Orhan Holofira ya bakar sonunda uzun süre sonra yüzünü gördüğü için kalbi hızla çarpar*

Holofira: *aylardır umutsuz bakan gözlerine ışık gelir, yüzünde tebessüm oluşur, verdiği savaşları, aldığı yaralı, ağladığı geceleri unutup Orhana yürüyüp boynuna sarılır kılıcını bırakarak*

Orhan: *Holofira nın mis kokusunu içine çeker, aylardır bu anı hayal ederek tutunduğu Holofira ya sarılır bırakmak istemezcesine*

Kara Celasun: *öfke ve sinirle ayağa kalkar, yere düştüğü için başı kanıyordur. "ORHAAN!" diye bağırır*

Holofira: *çekilir yerde kılıcını alır* hadi gidelim Orhan! koş! hadi!

Orhan: *mutlu bir şekilde hızla gider Holofira ile*

Holofira: GERİ ÇEKİLİYORUZ!

*atlarına binerler. Orhan Holofira nın atına binip, Holofira nın ardına geçer*

OLİVİA NIN KALESİ

Olivia: *masada tek başına oturup kendi kendine düşünürken aklına Holofira gelir* bu kızın niye hiç sesi çıkmıyor?

*kapı sesi* müsade var mıdır Olivia Hatun?

Olivia: *öksürür hafifçe* gel!

*Bir asker içeri gelir*

Asker: Uç Pazardan haber var Hanımım. Yakup Bey sizi ve Prenses Holofira yı Obasına davet ederler.

Olivia: Ne zaman için ve ne için çağırırlarmış? *Sebebini anlamaya çalışırca bakar*

Asker: sebebini söylemediler ama yarın için davet ettiler

Olivia: İyi. Çık. Holofira yı yanıma gönderin hemen! *Etrafa bakar*

Asker: *duraksar* Prenses çoktan gitti hanımım..

Olivia: *kaşlarını çatarak Askere odaklanır, sesini yükseltir* sen ne dersin! Nereye gitti!

Asker: bilmiyorum hanımım.. *yutkunur* haberiniz var sandım

Olivia: ÇIK DIŞARI!

*asker baş eğip çıkar*

Olivia: *burnundan solur* Ah Holofira! Yine mi! *sinirli ve gergindir*