Sabah kalktığında huzurluydu. Yatağında doğruldu. Aslı dün baş hekimi arayıp 1 hafta izin almıştı. Bu izinin içinde herşeyi halletmek istiyorlardı. Dün Fatih'in ona dediklerini düşündü. "Gözlerin göz alıcı..." Onunla anlaşmalı evlilik yapacaklardı. "Onu düşünmemeliyim" dedi kendi kendine. Sonra kafasını iki yana sallayıp yatağından kalktı. Sabah namazı için abdest aldıktan sonra seccadesini alıp hızlıca namaz odasına gitti. Mutlu görünüyordu. Ailedeki herkes onun bu haline şaşırmıştı. Ama Asel Hanım düşüncelerinin doğru çıktığını düşünüyordu. İçinden "Demek kızım da etraftaki genç kızlar gibi onu beğeniyor ve hatta belki seviyor"dedi. Namazları bitince herkes birkaç sayfa Kuran okuyup odasına dağıldı. Faruk Aslı'nın arkasından gidip onunla konuşmak istediğini söyledi. İkisi de Aslı' nın yatağına oturdular. Faruk lafa nereden başlayacağına karar vermeyince ilk önce özür dilemeliyim diye düşündü. "Özür dilerim, annem senin de onu sevebileceğini söyleyince..." Daha fazlasını dile getirememişti. Sonra bu sabah Aslı'nın yüzünün güldüğü aklına geldi. "Belki de seviyorsundur?" deyip kaşlarını kaldırdı. Bir yandan da sırıtıyordu. Aslı abisini daha da üzmek istemiyordu. Başını önüne eğdi. Abisinin bari onu sevdiğini sanmasını istiyordu. Fatih' in tavırları aklına geldikçe onu sevebileceğini düşünemiyordu. Faruk annaesinin öğlen Aslı ile konuşmak istediğini söyleyip dışarı çıktı. Aslı annesinin ne konuşacağını bildiği için heyecan yapmıştı. Zar zor uykuya daldı. Sabah kucağındaki yiğeni ile oynadıktan sonra kahvaltıya indi neşeli görünerek.
Herkese selam verip oturdu, yemeğini yemeğe başladı. Herkes çok sessizdi. Gözü yüzüğüne takıldı. Evlendiği gerçeği yüzüne soğuk bir rüzgar gibi çarpmıştı,irkildi. Hızlıca yemeğini yedikten sonra yukarı çıkıp Fatih ile buluşmak için hazırlandı. Mor bir elbise üzerine beyaz bir şal yaptı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Telefonuna gelen bildirim ile odasından çıktı. Annesine çarşıya çıkacağını söyleyip büyük kapıdan çıktı. Bir taksi çevirdi. Şöfere konumu gösterip yolu izlemeye başladı. Anlaşma da ne olması gerektiğini düşünürken taksi durdu. Parasını verip etrafına bakındı. Kafeye girdiğinde önceki geldiklerinde oturdukları yerde oturuyordu Fatih. Anlaşmadan vazgeçmişti.
"Oturup düşünce ve annem ile konuşunca gerçek evliliğin doğru olduğuna karar verdim."
Bunu söylerken son sözlerinde dudağı kıvrılmıştı. Kız ona güzel geliyordu. Ama ona bunu söyleyip egosunu okşamak istemiyordu. Annesine güveniyordu. Bu kızın huylarını öğrenince onunla anlaşabileceğini düşündü. Eğer anlaşamazlarsa zaten boşayacaklardı birbirlerini. Eğer ki anlaşırlarsa bunu bir anlaşma ile telikeye atmak istemiyordu.
