AMNESIA

1.Bölüm

"Tehlikeli olan düşman ile değil, dost ile olan çatışmadır.
Çünkü düşman kör, dost keskin nişancıdır!..."
Orhan Şimşek

Kader ağlarını daha Sehun anne karnından doğmadan önce örmüştü. Bu kader bir çok insanın hayatını alt üst etmişti. Sehun daha annesinin kokusunu almadan onun sesini duyamadan annesinden koparılmıştı.

Bayan Seulgi üçüncü çocuğuna hamileydi. Kim ailesi aralarına katılacak yeni üyeyi heyecanla bekliyorlardı. Büyük kardeş Junmyeon küçük kardeşinin doğacağı günü iple çekiyordu. Kardeşini koruyacağını kardeşini kimselerin üzmemesi için kardeşinin koruma kalkanı olacağını her fırsatta dile getiriyordu. Ortanca kardeş Baekhyun ise onunla çok güzel oyunlar oynayacağını, en sevdiği oyuncaklarını onunla paylaşacağını, kardeşi ile parkta güzel vakit geçireceğini düşünüyordu. Bay Seunghon ise küçük kıymetlisi için en güzel bebek beşiği yapmış oğlu bu beşikte uyutacağı günleri hayal ediyordu. Bayan Seulgi oğlu için her şeyi güzelce düşünüyor doğal yollardan yapılmış bebek malzemeleri alıyordu. O narin teni rahat etsin diye pamuklu kıyafetler, pamuklu nevresimler satın alıyor, bulduğu her güzel kıyafeti almamak için kendiyle savaşıyordu. Kim ailesi aralarına katılacak kıymetlileri için gün sayıyordu ama içlerindeki hain onların mutlu olmasını istemiyor mutluluklarını bozmak için şeytanın aklına gelmeyecek planlar kuruyordu.

Takvim bir bahar zamanı 12 Nisan'ı gösterdiğinde Bayan Seulgi'nin sancıları başlamıştı. Kim ailesi apar topar hastaneye gitmişlerdi. Bayan Seulgi'yi hemen ameliyata almışlardı. Bay Seunghon ve oğulları Junmyeon ve Baekhyun ile ameliyathanenin önünde ailelerine katılacak olan küçük üyelerini sabırsızlıkla bekliyorlardı. Ameliyathanenin içinden gelen acı çığlıklar ameliyathanenin önündeki küçükleri korkutuyordu. Bay Seunghon çocuklara amcaları ile kantine gitmesini söylemişti ama çocuklar anneleri ve kardeşini bırakıpta gitmek istememişlerdi. Bayan Seulgi ameliyata girdiği vakit Bay Seunghon kardeşi Seungin'i aramış hastaneye gelmesini söylemişti. Hem kendine destek olsun hemde çocuklarla ilgilenir diye düşünmüştü. Abisinin telefonu ile televizyon izleyen Seungin apar topar abisinin yanına hastaneye gitmişti. Kardeşini gören Bay Seunghon kardeşine sarılmış az da olsa kendini toplamıştı. Abisinden ayrılan Seungin yengesinin durumunu sormuş, ameliyathanenin kapısının yanında sandalyelere oturan yeğenlerinin yanına gitmişti. Yeğenlerinin gözlerinde gördüğü korkuyu az da olsa dindirmesi için onlarla konuşmuştu.

"Korkmayın aslan yeğenlerim anneniz ve kardeşiniz çok güçlü ameliyathaneden sağ salim çıkacaklar. Hem kardeşiniz sizinle oyunlar oynayacak, Hem siz güçlü korkusuz çocuklarsınız kardeşinizde sizi örnek alacak." demişti. Bay Seunghon çocuklarının sakinleştiğini görmüş, çocuklarını sakinleştiren kardeşinin varlığına bir kez daha şükretmişti.

Tabi varlığına şükrettiği kardeşinin aklında olan plandan bir haberdi, eğer şeytanın bile aklına gelmeyecek o plandan haberi olsaydı kardeşini ailesinin yanına bile yaklaştırmazdı. Bay Kim ve ailesi ameliyathaneden gelecek mutlu haberi bekliyordu. O mutlu haberi verecek doktor saniyeler içinde ameliyathaneden çıktı. Bay Kim doktorun çıktığını görünce beklediği köşeden fırlayarak doktorun yanına ulaştı.

"Doktor bey eşim ve oğlum nasıl? Durumları iyi mi? Eşim ve oğlumu görebilecek miyim?"

Doktor heyecanlı, eşi ve oğlu için endişelenen babanın bu hali karşısında hafifçe sırıtmış ve daha fazla merakta bırakmadan sorularını cevaplamıştı.

"Oğlunuz ve eşiniz gayette iyi. Doğum çok güzel geçti. Tanrı korusun çok sevimli bir oğlunuz oldu. Doğumdan kaynaklı annemiz yorgun düştü uyuyor şimdi ama odaya alınınca tabi ki de eşinizi görebilirsiniz. Oğlunuz içinde rutin kontrollerden sonra hemşire hanım size getirecektir. Geçmiş olsun."