Unicode
'ကလင်....ကလင်'
နေ့လည် ထမင်းစားချိန် ကျောင်းဆင်းတော့ ရှိန်း နောင့်လက်ကိုဆွဲပြီး အဆောင်သို့ပြန်ခဲ့ကြသည်။အမျိုးသားသီးသန့် Private School ဖြစ်ပြီး အဆောင်ကလည်း နှစ်ယောက်တစ်ခန်းဖြစ်သည်။
"ရှိန်းကိုနဲ့ ခန့်နောင် ဘယ်သွားကြမလို့လဲ....အတန်းချိန် ရှိသေးတယ်မလား"
"ဟုတ်တယ်အဆောင်မှူး...ခန့်နောင်နေမကောင်းလို့ ပြန်လာကြတာပါ"
"ဟေ...တော်တော်လေးဖျားနေလား....ဆေးပေးခန်း သွားပြကြလေ"
"ပြခဲ့ပြီဗျ...ဆရာက အနားယူခိုင်းလို့"
"အေး...အေး..သွားနားကြ....မင်းလည်း ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကို ဂရုစိုက်လိုက်ဦး"
"ဟုတ်"
'ဘုန်း.....အ'
သူတို့အခန်းရှေ့ရောက်တော့ တံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီး နောင့်ကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲကာ အပေါ်မှ တက်ခွကာ နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းသည်။
'အွန့် .....အွတ်....ပြွတ်......ပြွတ်စ်....အာ့.....အွန့်....အွန့်....ပြွတ်'
"ငါလိုး....လီးကတောင်လာပြီ"
"နောင် စုပ်ပေးမယ်....နောင့်ပါးစပ်ထဲကို လရည်တွေ ပန်းပေးပါ....နောင်သောက်ချင်လို့....နော်ကိုကို"
"ဘယ်ဘဝကတည်းက ငတ်ပြတ်လာတာလဲဟမ်…တော်တော်မှ အရသာရှိရလား...."
နောင်က ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လျက် ခေါင်လေးထောင်ပြီး ရှိန်းက နောင့်ပါးစပ်နှင့်တည့်တည့် လီးထိုးထည့်သည်။
'အွန်း....ပလပ်....ပြွတ်.....ပြွတ်......ပလပ်.....အွန်း....အွန်း.....ပြွတ်....'
ရှိန်းမေးတာကို ပါးစပ်ကမဖြေအားသဖြင့် နောင် သူ့လီးအားစုပ်ရင်း မျက်လုံးလေးလှန်ကြည့်ကာ ခေါင်းတဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြသည်။
"လီး.....မြန်မြန်စုပ်စမ်း....ငါလိုးလေး ဒီစောက်ပါးစပ်ကအစ လိုးကောင်းတယ်ကွာ.....လီးပဲ.....ရော့ကွာ....ရော့ကွာ"
'အွတ်.....အွန်း....အွန်း....အွန့်....အွတ်.......အွတ်'
'ဖတ်.....ဖတ်.....ဘတ်'
