ORMANDAKİ KATİL

Tehlike

Arkamda kumru sırtından vurulmuştu elimdeki silahı bir kenara bıraktığım gibi kumrunun boynundaki şalı çıkartıp kan akan yere tutum kumru az çok hareket edebiliyordu asel sesi duyunca koşarak yanımıza geldi

Asel:kumru iyimisin yaşıyormu
Jale:çok fazla kan kaybediyor hemen bizimkilere haber ver burası tehlikeli olmaya başladı

Asel kenara bıraktığım çantanın içinden tekefonumu alırken ben kumruya ilk yardım yapıyorum

Asel:sen şakasın jalee
Jale: ne var
Asel: şarjın bitmiş

Evden çıkarken şarja koymayı unutmuştum telefonu

Jale:sen ara
Asel: bekle arıyorum inşallah açarlarsa

Daha fazla beklersek kumru kan kaybından ölebilir di Aselle birlikte kumruya kolumuzun altına aldık ve eve doğru yürümeye başladık, yolun yarısı gitmiştik nefes nefese kalmıştım biz ilerlemeye devam ederken karşıdan bize doğru koşan birilerini gördük

Asel: Jale onlar kızlarmı
Jale: Galiba, EVET onlar

Yıldız biran ve dolunay bize doğru koştular

Yıldız:tam beş saattir sizi bekliyoruz haberiniz varmı
Dolunay:kumruya noldu
Asel:biz katili beklerken vuruldu
Dolunay: ne diyorsun gel gidelim hadi

Kızlar kumruyu taşımamızda yardım ediyorlardı, biranda buradaydı ve sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu garipsedim nasıl davrandığı değilde nasıl kurtulduğuna kafa takmıştım aslında, eve yaklaştığımızda Kumru dolunay Asel ve yıldız içeri girdiler ben de tam içeri girecekken evin arka tarafında bir ses kafamı çevirip o yana baktığımda kimse yoktu ağır adımlarla arka tarafa doğru ilerlemeye başladım duvar tarafında kafamı çevirip baktığımda kimse yoktu biraz çevreye bakındım daha sonra tekrardan eve girdim.
Hepimiz çok yorulmuştuk yıldız ve biranda bugün burda kalacaklardı yatakalrımıza dağıldık üstümü değiştirir değiştirmez yatağımın üstüne kendimi saldım o kadar yorgun ve uykuluydumki saatlerce uyumak istiyordum yorganı hafifçe üstüme çektim elime telefonumu aldım saat 12'ye geliyordu buraya geldiğimiz günden beri ilk defa bu kadar erken yatıyorduk normalde en erken 1' de yatardık e ama tabi bugün hepimizin canı çıkmıştı telefonu yerine koyar koymaz göz kapaklarım kapanmaya başladı...
Yataktan nefes nefese uyandım kâbus görmüştüm, oda hâlâ karanlıktı ve kızlar uyuyorlardı demekki sabah olmamıştı yataktan doğrulup aşağı mutfağa indim elime bir bardak su alıp kafama diktim daha sonra mutfağın köşesindeki odada konuşma sesleri geliyordu bardağı masaya bıraktım ve ağır adımlarla oraya gittim odanın kapısı yarı açıktı açıklıktan içeri baktığımda birileri bir şeyler konuşuyordu ne konuştuklarını dinlemek istemedim özel bir şeydir diye arkamı dönüp gidecekken Yıldız'ın bağırdını duydum hemen kapıya döndüm kapıyı birazdaha araladım ve onları izlemeye başladım yıldız'ın ne dediğini ve kiminle konuştuğunu anlayamıyordum yıldız sırtı bana dönük biri ile konuşuyordu yıldızı bile sesinden tanımıştım konuşmalarını tam net duyamıyordum gitmeyi düşündüm ama ben daha kapıyı kapatmadan yıldızın önündeki kişi yıldızı kolundan tuttu önce ne olacağına baktım ani karar vermek istemiyordum, keşke girseydim adam elindeki bıçağı yıldızın bacağına sapladı ve geri çıkardı o an içeri daldım

Jale: Yıldız!
Yıldız:jale durma burda uzaklaş

Kızın gözleri dolmuş dokunsam ağlayacak gibiydi kafamı çevirip adama baktığımda yüzü tam gözükmüyordu, elindeki hancerle üstüme doğru gelmeye başladı...

10 okunmada yeni bölümü atacağım 🤍