16 yıl sonra
Bazen en sevdikleriniz ihanet eder size, yaralar, ağlatır... İnsan hiç kimseye güvenmemeyi en sevdiklerinden öğrenir.
Yağmur şanssız bir çocuktu. Annesi o daha bebekken canına kıymıştı, her türlü pisliğin bulunduğu bu dünyada yapa yalnız bırakmıştı onu, babası... Onu asla görmemişti sadece kokusunu arada bir anımsıyordu, burnunun direğini sızlatıyordu. Kafasına çok takmamıstı ama bu durumu, annesi ve babası olmasa bile yanında dayısı ve tabiki de ona her zaman bir anne edasıyla yaklaşan yengesi vardı. Tabi bir süre sonra bir trafik kazası sonucu dayısını ve yengesini kaybetmişti. Onların kaybıyla kendini bir boşlukta gibi hissetmişti.
Daha sonra yetimhanede kalmaya başladı. Dayısının arkadaşları sürekli onu ziyarete geliyorlar ve güzel hediyeler alıyorlardı, Yağmur bütün bunlara seviniyor muydu bilakis yine de onları üzmek de istemezdi.
Bu durum sadece 1 yıl böyle sürdü daha sonra yetimhaneye Yağmuru görmeye gelen kimse olmadı.
18 yaşına gelesiye kadar hiç bir aile onu evlatlık almak istemedi, tabi reşit olduktan sonra yurt müdürü hiç vakit kaybetmeden genç kızı sokağa attı.
Sokağa atıldığı gün, içinde bir kaç parça kıyafet olan bir çantayla akşama kadar sokalarda aylak aylak gezdi. O gece tesadüfen bulduği bir mekanda çalışmaya başladı.
Şimdiki Zaman~
Genç kızın mesai saati bitmişti, eve gitme vakti gelince personel odasında üzerini degiştirip çıkmıştı mekandan. Saat sabahın beşiydi bu yüzden sokaklarda kimse yoktu anca bir ya da iki tane araba geçmişti asfalt yoldan. Derince bir of çekti, önüne gelen saç tutamlarini eliyle geriye doğru attı. Boş sokak da yürümeye devam ederken kendininkiyle birlikte bir ayak sesi daha duydu ama önemsemedi.
Kim olduğuna bile bakmadan yürümeye devam ediyordu. Ana caddeden ara sokağın birisine saptı. Az önceki duyduğu ikinci ayak sesleri kesilmezken aksine daha da yakınındaydı sanki. Kızın içine şimdi bir korku düşmüştü işte.
Kendini hazırlayıp bir anda arkasına dönmüş ve kol dirseğini bütün gücüyle arkasındaki kişinin kafasına geçirmişti. Adam acıyla kafasını tutarken bir iki adım gerilemişti. "Ne yapıyorsun lan sen!?" Burnundan soluyarak konuşmuştu adam, canı çok yanmıştı galiba. Genç kızda kaşlarını çatmıştı. "Asıl sen ne yaptığını zannediyorsun! Niye takip ediyorsun beni!!" Adam kafasını tutarak başını kaldırmış ve karşısındaki kıza bakmıştı.
Genç kız adamın yüzünü görünce bir an durdu. Siması çok tanıdık gelmişti, sanki daha öncede görmüştü bu adamı.
"Sizi tanıyor muyum?" Adam anlamayarak kıza bakmıştı. "Sanmıyorum, ben seni daha önce görmedim küçük" karşısındaki adam kafasını tutarak ilerleyecekken. "Seni takip ettiğim falan da yok. Evime gidiyorum sadece" demiş ve ordan uzaklaşmaya başlamıştı. Genç kız tuhaf tuhaf adamın arkasından bakıyordu. 'daha önce görüşmediysek ben bu adamı nereden tanıyorum?' oflayarak düşünmeyi bırakıp evine doğru gitmeye başladı.
Evin içine girmiş ve hemen yatak odasına gidip, yayları gevşemiş olan eski püskü yatağına kendini atmıştı. Yayların çıkardığı kulak tırmalayan sesi artık umursamiyordu. Başlarda sinir olsa da, alışmıştı artık.
Cebindeki telefon titreyince yattığı yerden doğrulmuştu. Telefonu eline alıp gelen mesaja baktı.
+9053*******
Canım yanıyor
(Görüldü)
Yağmur gelen mesajla kaşlarını çatmış bir şekilde telefonun ekranına bakıyordu. Hangi manyak sabahın bu saatinde 'canım yanıyor' diye mesaj atardı ki?
Yağmur:
Kimsiniz?
+9053*******
Çok özledim seni
Yağmur:
Pardon? Kim olduğunuzu söyler misiniz lütfen
+9053*******
Bu gün gördüm seni
+9053*******
Gerçi sürekli görüyorum ama bu gün daha yakındım sana
Yağmur:
Eğer kim olduğunuzu söylemezseniz polise gideceğim
+9053*******
Çok yakında öğreneceksin
(Görüldü)
+9053******* Çevrim dışı...
Yağmur ne olduğunu anlamazken bir tuhaf hissetmişti. Bilinmeyen bir sapığı vardı şu an. Yani belki sapık değil- hadi ama kimi kandiriyordu ki, adamın takık bir manyak olduğu belliydi.
Polise gitmeli miyim diye düşündü başta fakat bir bok olmayacağını da çok iyi biliyordu. Derin bir nefes aldı yatağa tekrar yatıp gözlerini kapattı. Biraz uyumak ve dünya yorgunluğunu kısa bir sürede olsa üzerinden atmak istiyordu.
Gözlerini kapatmıştı. Evinin içerisinde, kıyafet dolabının içinde onu izleyen adamdan habersiz, bedeni yavaş yavaş uykuya dalmıştı...
Öptüm canlarrrr💋🙈
