Evet arkadaşlar uzun bir aradan sonra tekrar buradayım. Kitabın 10.bölümüne geçiş yapmış bulunmaktayız.
Fazla konuşmak istemiyorum bu yüzden bölüme geçelim.
"Hata yapmak
fırsatını Adem'e veren sendin
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana
gençtim ve ben neden hata payı yok diyordum hayatımda
gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi
haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne
bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak
bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini
tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş
ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi."
___________________________
Aşagıya indiğimde gördüğüm görüntü ile Yüzümdeki gülümseme
Dondu ve bu sefer kalbim korkuyla çarptı.
Karşımda bana doğru doğrultulmuş bir silah vardı. Adam iri yapılıydı.
En kötü şey ise adamın silahındaki yarasa işaret bana çok tanıdık geliyor Du.
Aklımda sorular dönüyordu, bu adam kimdi?. Neden buradaydı?.
Birden öyle bir bağırdımki Argas'ın ne zaman yanıma geldiğini bile anlamadım. Zihnime bulanık anılar gelince yerimde sendeledim.
Başıma öyle bir ağrı girdiki, daha büyük bir çığlık attım. Beynimin içinde çok ses vardı. Her şey çok karışıktı.
Argas bağırıyor'du ama hiç bir şey algılıyamıyordum.
Başıma daha büyük bir ağrı saplandıki, boğazım yırtılırcasına çığlık attım.
Ve beni bekleyen karanlığa kollarımı açtım.
İlahi bakış açısı
Efsan'ın bayılmasıyla Argas hemen tuttu ve odaya doğru çıkmaya başladı. Bir yandan da homurdanıyordu.
Efsan'ı yatağa yatırdığın'da ona korkuyla bakan adam'a doğru dönüp kükredi.
"malmısın oğlum sen, manyakmısın lan, ne yaptığını sanıyorsun sen"
Adam korkuyla ela gözlerini Argas'a çevirip çirkefçe konuştu.
" ne bağırıyorsun be. Evde tek olduğunu sanıyordum. Hem bu kız kim". Hemen sonra aklına bir şey gelmiş gibi gözlerini kocaman açıp ona sinirli bir şekilde bakan adama doğru bağırdı.
"yoksa kız mı kaçırdın lan" dedi.
Argas sinirini yarıştırmak adına derin bir nefes aldı ve konuştu.
"Aram, delirtme beni Aram. Asabımı bozma benim lan. senin ne işin var burda onu söyle önce" dedi.
Aram Argas'ın sorusuna çapkın a gülümseyip konuştu.
"duydum ki Argas Aram'ın aşkından ölüyor, intiharlara kalkışıyor demişler. Bende bunu duyunca hemen geldim." deyip kahkaha attı.
Argas'ın "ARAM" diye kükremesiyle aram yüksek sesle kahkaha atıp konuştu.
"anlat bakalım, Argas efendi neler oluyor".
Argas kaçışının olmadığını anlayınca derin bir nefes alıp odadaki koltuğa oturdu. Aram da hemen karşısına oturdu.
Aram ilk defa arkadaşını böyle yorgun görüyordu.
Kaşlarını çatıp işaret edince Argas konuşmaya başladı.
"her şey 5 yıl önce başladı. 5 yıl önce bir genç kız gördüm, öyle güzel bir Gülümsemesi vardıki. Sanki tüm güzellikler gülüşünün içinde saklıydı.
Ben o gün o genç kıza aşık oldum aram.
Çok kez karşısına çıktım, ama o bir kere bile beni görmedi.
Bu ne kadar zor biliyormusun.
Sonra öğrendimki sevdiği biri varmış. Sevdiğim kadın bir başkasını seviyor.
Dayanamadım daha fazla. Yurt dışına çıktım. Ağalığı da kardeşime bıraktım.
Tüm işleri yurt dışından ilerlettim. Zaman böyle geçti ama benim içimdeki duygu hiç bir zman bitmedi."
Argas hafifçe soluklanıp konuşmaya devam etti.
" aradan 5 yıl geçti boranın tüm planları öğrenip buraya gelmek zorunda kaldım.
Ama ne gördüm biliyor musun aram. Sevdiğim kadını üzerinde bindallıyla başkasıyla eline kına yakılırken gördüm. İçim öyle bir yandı anlatamam. Hemen orada ölmek istedim. Boran, benim sevdiğim kadınla kına yakılan borandı.
Eğer biraz bile geç gelseydim sevdiğim kadının hayatı bitecekti. Şu yatakta yatan kız varya benim sevdiğim kadın aram, Sevdiğim kadın.
Ben bu kadını 5 yıldır unutamıyorum, aklımda kalbimden çıkmıyor.
Ben ona aşığım.
Ama o bir türlü anlamıyor tek bir şey var aram buda efsan'ın beni hiç bir zaman sevmiyeceği."dedi.
Atam bu duydukalrıyla yerinde adeta buz kesilmişti. Efsan, neden bu isim ona değişik hisler hissetirmişti.
İçten içede arkadaşıyla gurur duydu, bu zamanda kim 5 yıl bir kadında takılı kalır ki?.
Aram bir umutla konuştu."belki sever seni kardeşim, yüreğini umutsuzluğa salma"
Argas dolu gözlerini arkadaşına çevirdi ve buruk bir şekilde gülümseyip konuştu.
"olmuyor be, hem ben onu karşılıksız sevmeye alıştım.
Efsan yanımda olsun başka bir şey istemiyorum. O beni sevmesede olur.
Ben onu severim" dedi. Biraz duraksamadan sonra bir çocuk gibi arkadaşına bakıp bir umut sordu.
" aram efsan bir gün beni severmi" dedi.
Aram arkadışın ın bu haline tebessüm edip konuştu.
"sever kardeşim sever".
Biraz durduktan sonra tekrar konuştu.
"efsan'ın tam adı ne" dedi.
Argas gülümseyerek konuştu.
"Efsan izgi kara ama yakında, Efsan izgi Erezli olucak".
Kimsenin bilmediği şey ise bu konuşmaları efsanın duyduğu. Neler olacak kim bilir. Belki bir yuva kurulacak, belki daha tamamlanmadan yıkılacak.
___________________________
Ayy çok şükür bu bölümde bitti ama kısa oldu. Bir sonraki bölüm çok uzun olucak, bölümü ne zman atarım bilmiyorum.
Evet bölüm hakkında düşünceleriniz?
Aram?
Efsan izgi?
Argas?
Bir sonraki bölümde görüşmek üzeri...
