BİR KONSER MESELESİ

Gelecekteki Aşkın

Biraz ağlamaklı bi' bölüm yazarken ağladım...Yıldıza basmayı unutmayın bu sefer dayanamadım ama okuyup okuyup basmayanlar var üzülüyorum gerçekten. :( Her neyse keyifli okumalar!Şarkı, Sar Bu Şehri yazarsanız çıkar.🤍

☆

İsmimin geçtiği bir şarkıyı yazmıştı. Hatta şarkıyı biliyordum son zamanlarda çok dinliyordum. Belki Üstümüzden Bir Kuş Geçer-Yüksek Sadakat'ti.

Şaşırmayla beraber gülümsedim, sonra görüldü attığımı görünce hemen yazdım.

Mavi:Kimsiniz?

05*********:Gelecekteki aşkın. (opsiyonel)

Mavi:Ya ahshadh

Mavi:Gerçekten kimsin?

05*********:İnsanım.

Mavi:Allah Allah?

05*********:Aynen öyle güzelim.

Mavi:Sen kimsin be yavşak sinirleniyorum ha.

Mavi:Burası kitap değil kardeşim ben sana "yiaa" diye yanıt vermem.

Aa, aklıma geldi. Böyle lise kitaplarında hep anonim olurdu. Yoksa bu da mı anonimdi?

05*********:Kardeşim deme lazım olur.

Mavi:KARDEŞİM kim olduğunu veya neden yazdığını söylemezsen engelleyeceğim.Neden yazdın?

05*********:Şey...ben aslında anonimim. Yani tek senin anonimin.;)

Göz kırpma işareti koyunca bi' anda nedensizce kalbim güm güm atmaya başlamıştı.

Mavi:Napim?

05*********:Ne demek napiyim ya? Yarım saattir tavlamaya çalışıyorum seni.

Mavi:Sen tavlamıyosun tavla oynuyosun benimle resmen kardeşim.

05*********:Aa ama canım biz bunları konuştuk. Hani kardeşim yoktu?

Mavi:Tamam abi.

05*********:SABIIIIRRRRRRR

10 dakikadır kahkaha ata ata mesajlaşıyordum. Aşırı eğlenmiştim, görünüşe göre eğlenceli biriydi.

"Mavi!Azıcık kalkta ders çalış, seni o telefon kurtarmayacak!" annem çağırmıştı. Ağlayasım gelse de ağlamadım, haklıydı. Ondan ve bu evden kurtulmalıydım, artık çok bıkmıştım.

Ortaokuldan beri hep böyleydi. Her zaman zorlardı beni ders çalışmak için, oysa ben isteyipte çalışabilirdim. O senelerde benim iyiliğim için diyor sanıyordum bunları. Oysa artık inanmıyordum buna. Yaptıkları bunaltıcıydı, bıkmıştım artık. Ona da diyemiyordum yapma artık diye. Her zaman böyleydim. Salak, her şeye inanan, üzüldüğü şeyleri başkalarına karşı şaka şeklinde kullanan. Kimse bilmezdi benim içimde yaşadıklarımı,ya da ne düşündüğümü...

Değişmeye çalışıyordum, insanlara hayır demeyi, ama olmuyordu. Onlar benim kalbime hançer saplarken ben dokunmuyordum bile kalplerine.

Dünya hassas kalpliler için cehennemdir...

Aklımda bi anı canlandı...O zamanlar 6. sınıftım.

"Baba, annem niye böyle?"demiştim babama.

"Nasıl güzelim?"

"Bilmiyorum,hep derslerimle ilgili konuşuyor, kötü olursam kızıyor halbuki ben çok uğraşıyorum ve çalışıyorum. Annem kızınca çok üzülüyorum bazen de ağlıyorum. Niye böyle ki? Biliyorum geleceğim önemli ama ben gerçekten çok çalışıyorum. Ama annem hiç çalışmamışım gibi davranıyor. Neden böyle?"demiştim.

"Bilmiyorum kızım, bunu bana değil annene sormalısın. Belki de bi' bildiği vardır? Sordun mu hiç? Annen seni gerçekten seviyor güzelim. Yanlış anlama onu olur mu?Bir kere konuşmayı dene. Ben hem seni seviyorum!" demişti göz kırparak. Sonra da beni gıdıklamaya başlamıştı. Yarım saat boyunca gülmüştüm oysa ilerde bu zamanları özleyeceğimi bilmiyordum . Sonra beraber televizyondan animasyon izlemiştik. Babamlar önceden ayrıldığı için babamın evindeydim. Bu yüzden annem yoktu. Beni ne kadar üzse de...Annemdi işte seviyordum onu.

Doğum günüm 6 Şubat'tı. O gün Şubat'ın 5'iydi. Ve sonraki gün kutlayacaktık. Babam, o gün o gece öldü. O gece. Saat 12'yi geçmişti bu yüzden aslında doğum günümdü. O günden sonra doğum günü kutlamamıştım, dilek tutarak pasta üflememiştim, şarkı dinleye dinleye dans etmemiştim. Her doğum günümde sadece babam gelmişti aklıma. Mezarına gitmiştim, onunla konuşmuştum."Babam olsaydı beni anlardı." demiştim. Babam bedenen yanımda olmasa da belki de ruhen yanımdaydı...

"Kızım,beni duymuyor musun?!Hadi ne yapıyorsan yap sonradan bulaşıkları makineye diz." ağlamak istesem de ağlamadım.

"Tamam anne, geliyorum." dedim bıkkın bir şekilde.

O anda gözlerim telefonumun ekranına kaymıştı. Anonim yazmıştı.

05*********:Mavi...

☆

Bölümü beğendiniz mii? Yorumlarınızı bekliyorumm. Sizi seviyoruum.

25.02.2024