Yıl 2050 ilk olarak 1981'de yabani geyikler arasında görülen Zombi Geyik hastalığı virüsü mutasyona uğramış ve zaten insanı etkileme potansiyeline sahip olan virüs insanlara da bulaşmıştır. Ama asıl şaşırtıcı olan ve anlam verilemeyen olay virüs ort...
Eşyaları topladıktan sonra ablam ile evden çıkmıştık. Arama yapmaya çalışıyordum ama telefonlar ve diğer tüm iletişim şekilleri kesilmişti. Arama yapılmıyordu mesaj atılmıyordu elektronik cihaz adına sahip herşey ölmüştü.
Kimseye ulaşamıyorduk o sırada ablamın devriye arabasının telsizi cızırtı çıkarmaya başladı. "Hande beni duyuyor musun ?" "Duyuyorum Arif." Arif Hande'nin sesiyle rahat bir nefes aldı arkadaşı yaşıyordu.
"Hande biz Onur ve Melisa ile birlikteyiz. Nasıl olduğunu kimse bilmiyor ama işte bir şekilde bu zombi salgını patlak verdi. Hayatta kalmak istiyorsak birlikte hareket etmeliyiz."
"Haklısın Arif ama ne yapacağız ?" "Kuzenimin çiftliğinde buluşalım şehirden uzakta çiftlik güvende oluruz. Biz şu an oraya gidiyoruz sizde gelin bir an önce." "Tamamdır Arif orada buluşuruz."
"Nereye gidiyoruz ?" Ablam sorum üzerine arkaya bir bakış fırlattıp tekrar önüne döndü. "Arif'in kuzeninin çiftliğine gideceğiz orada diğerleri ile buluşacağız. Ne kadar kalabalık olursak o kadar iyi." "Haklısın."
Ablam tekrar yola odaklanırken bende arka koltuğa iyice sindim. Evet kalabalık olmak avantajdı ama yeterli olacak mıydı ? Bu kıyamet dünyasında hayatta kalmayı başaracak mıydık ?
Yarım saatlik yolun sonunda çiftlik arazisine giriş yaptık Arif ve diğer arkadaşlarımızın arabası da aynı anda içeri girdi. Aynı anda gelmiştik çiftliğe.
"İçeri girmeye hazır mısınız ?" Arif'in sorusuna hepimiz olumlu anlamda kafamızı salladık. Arif'in içi nedense rahat değil gibiydi sanırım kuzenine birşey olmuş olmasından korkuyordu.
Korkmakta haksız sayılmazdı umarım çocuğun başına birşey gelmemiştir. Elinde tabanca olan ablam ve Arif önden yürüyordu. Bizi herhangi bir tehlikeye karşı arkalarına almıştılar.
Çiftliğin ana binasına doğru yürüdüğümüz esnada yanımızda olan hangarlardan birinin kapısı zorlanmaya başladı. Kaçmaya fırsat bulamadan hangar kapısı kırıldı ve zombilerden biri ablamın üstüne atladı.
İki zombi Arif'in üstüne geldiği için Arif ablamı kurtarmak için birşey yapamıyordu. Bir şekilde ablamı kurtarmam lazımdı ama ne yapacağımı bilmiyordum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ne yapacağımı düşünürken ayağımın yanında duran palayı fark edip elime aldım. Palanın sapını sıkı sıkı kavrayıp ablamın üstünde olan zombinin kafasına geçirdim.
Zombi darbe ile hareketsiz yere yığılırken tüm kanı üstüme sıçramıştı. Zombinin dağılmış kafasına ve elimde olan kanlı palaya baktıktan sonra titremeye başladım. Yaptığım şeye inanamıyordum o an ki panik ile ablamı kurtarmak için bunu yapmıştım.
"Aman tanrım hayır hayır hayır hayır birini öldürdüm. Ben birini öldürdüm böyle birşeyi nasıl yaptım ben isteyerek yapmadım." Şok içinde konuşurken elimde olan palayı telaşla attım.
