Eastern Palace [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 22

ကျွန်မက ​ရေတစ်စက်​လေးမှမကူးတတ်တဲ့အပြင် လုပ်ကြံသမားက အားပြင်းပြင်းနဲ့ကိုပစ်ချလိုက်တာ​ကြောင့် ​ရေနက်နက်ထဲထိကို နစ်သွားခဲ့တယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင်လုံးမှာ ​အေးစက်​နေတဲ့​ရေ​တွေချည်း ၊ ဦး​ခေါင်းအထက်မှာ ပြာလဲ့လဲ့​ရေ​တွေ ၊ ကျွန်မ​လေ ​ခေါင်းအထက်က အလင်း​ရောင်သဲ့သဲ့​လေးကိုပဲ မြင်ရ​တော့တာ။ ဒီအချိန်မှာ ကျွန်မ ပါးစပ်ထဲကို ​ရေ​တွေတစ်လုံးတစ်​ထွေးဝင်လာ​တော့ အရင်တစ်ခါ ​ရေနစ်တုန်းက ကျွန်မကိုကယ်တင်​ပေးဖူးတဲ့သူကို ​ပြေးသတိရလိုက်မိတယ်။ အဲ့ဒီချိန်တုန်းက အားတုက ကျွန်မကို​ ရေထဲက​နေကယ်ထုတ်​ပေးပြီး နှစ်​ယောက်သား တရားရုံးခွင်ကို​တောင် ​ရောက်ခဲ့ကြ​သေးတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ​​ဖေ​ကျောက်ဆိုတာလည်း ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါးဝတ်ရုံ ခါးစည်းကြိုးနဲ့ အရမ်းကိုနှစ်လိုဖွယ်​ကောင်း​နေခဲ့တာ။

ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာ ​ဖေ​ကျောက်ကို ​ပြေးသတိရမိ​တော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း အံ့သြမိသား ၊ ဒါ​ပေမယ့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ လီချန်းရင်အ​ကြောင်း ​တွေးလိုက်မိပြန်​သေးတယ်။ လက်စသတ်​တော့ ကျွန်မနဲ့လီချန်းရင်ကြားမှာ ​နောက်ထပ်​တွေ့ဆုံရဦးမယ့်ကံကြမ္မာမျိုး မရှိ​တော့ဘူးပဲ....ကျွန်မဘက်က သူ့ကို သ​ဘောကျ​နေမိပြီး သူ့ဘက်ကလည်း ကျွန်မကို သ​ဘောကျလာတဲ့အချိန်ကျမှတဲ့​လေ။ အကယ်၍ သူသာ ကျွန်မကို သ​ဘောမကျဘူးဆိုရင် အားလုံးရဲ့အ​ရှေ့မှာ လုပ်ကြံသမားကို ကျိန်ဆိုပြီးစကား​ပြောပါ့မလား။

သူနဲ့ကျွန်မကြားမှာ ကံကြမ္မာမရှိ​တော့ရုံတင်ပါ ၊ ကံ​ကောင်းချင်​တော့ ​ကျောက်လျန်တိရှိ​နေ​ပါ​သေးရဲ့။ ဒီလိုဆိုမှ​တော့ ကျွန်မ ​သေသွားခဲ့ရင် လီချန်းရင်က အကြာကြီးဝမ်းနည်း​နေ​တော့မှာမဟုတ်ဘူး ၊ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်မကို ​မေ့​ပျောက်ပြီး ​ကောင်း​ကောင်းမွန်မွန်ရှင်သန်သွား​ကောင်းပါရဲ့​လေ။

​ရေ​တွေက ကျွန်မရဲ့နှာ​ခေါင်းထဲ​ရော ပါးစပ်ထဲ​ပါတိုးဝင်လာ​တော့ ကျွန်မ ​​ချောင်းဆိုး​ရေမွှန်းမိတာ ဘယ်ကြိမ်မှန်းမသိ ၊ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အသက်ရှူကြပ်လာပြီး ကျွန်မ ​ခေါင်း​ပေါ်က အလင်း​ရောင်စ​​လေးကလည်း ​ဝေးသထက်​ဝေးရင်း ​ရေ​အောက်ကို တစ်စစနဲ့နစ်မြှုပ်သွားခဲ့တာများ။