𝑰𝒔 𝒕𝒉𝒊𝒔 𝒉𝒐𝒘 𝒊𝒕 𝒘𝒂𝒔 𝒔𝒖𝒑𝒑𝒐𝒔𝒆𝒅 𝒕𝒐 𝒃𝒆?

♫︎ ~ Rozdział 15 ~ ♫︎

Dołączam wam jeszcze piosenkę,która może trochę do tego rozdziału pasować :)
•𝑮𝒂𝒃𝒊:
Obudziłem się w jakimś jasnym miejscu. Myślałem,że to już niebo ,ale jednak nie.. leżałem w łóżku szpitalnym..a na stoliczku obok leżała kartka zawinięta w rulonik,z napisem na górze: ,,dla Gabiego"
Otworzyłem ją..
(Tutaj macie zawartość: )

Cześć ,Gabi
Wiem,że mieliśmy spędzić ze sobą każdą chwilę życia,aż do czasu jak będziemy starymi dziadkami z siwymi brodami ,ale los chciał inaczej. Życie..jest takie piękne ,ale zarazem takie kruche i krótkie.
Śmierć i życie ostatnio toczyły w naszym życiu,ale niestety tym razem śmierc zwyciężyła. Słuchaj,nie będzie mnie teraz przy tobie ,ale ja będę na Ciebie czekał ,tam na górze. Czekał,aż nasze dusze ponownie się ze sobą połączą.
I jeszcze cytując słowa twojej ulubionej piosenki:
,,Wybierz swoje ostatnie słowa,to jest ostatni raz
Ponieważ ty i ja urodziliśmy się by umrzeć

Do zobaczenia:)
Twój kochany Ricardo ♡︎

Po przeczytaniu tego listu ,popłakałem się i nie mogłem się uspokoić. Przychodzili do mnie w odwiedziny Arion, Victor czy inni z drużyny ,ale żadni nie mogli sprawić , żebym poczuł się lepiej. Mój świat przestał istnieć ,moje życie zostało pozbawione kolorów..Teraz już wiesz,jak ciężko mi żyć bez ciebie.. - mówiłem sobie w myślach.
Dlaczego Ricardo ,dlaczego się dla mnie poświęciłeś. Ale tak naprawdę to
Śmierć zawsze jest nie na miejscu i zawsze nie w porę.Za szybko ,za nagle. Dopada po pracy ,przed kapielą, po obiedzie.Przychodzi w czwartek,a przecież mogłaby w sobotę. Nie pyta ,nie uprzedza,nie dyskutuje. Przychodzi i zostawia ból,którego nikt,ani nic nie może ukoić..
Tak naprawdę to cząstki mnie już nie ma.
Cząstka mnie odeszła razem z nim..
♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
279 słów

To jest prawdopodobnie ostatni rozdział ,tej książki ,lub przedostatni...
Powiem wam tak..sama się popłakałam ,jak pisałam ten rozdział..

Poproszę również o ocenkę..