Wat wil je van mij

12.

Matthy pov:
Ik word wakker van een warm gevoel tegen mijn borstkas. Als ik mijn ogen open, zie ik een blonde jongen tegen me aan liggen, Milo welteverstaan. Er loopt een rilling over mijn rug als ik terug denk aan gisteravond. Ik haal mijn armen van Milo af, waar hij het niet mee eens is, want hij grijpt met zijn hand naar mijn hand en mompelt wat onverstaanbaars. Ik zucht diep en sluit mijn ogen weer om even na te kunnen denken. Ik vraag me af wat ik nou eigenlijk wil, wil ik Julia nog wel terug? Ik weet waarom ik twijfel en de reden ligt in mijn armen te slapen. Mijn hoofd zegt dat ik voor Julia moet gaan, maar na gisteravond weet mijn hart dat niet zo zeker meer. Ik probeer voor de tweede keer uit bed te komen en dit keer succesvol, op mijn tenen loop ik richting de kamerdeur. Ik gris mijn kleren van de grond en daarna loop ik zo stil mogelijk de kamer uit, voor ik de deur dichtdoe, kijk ik nog even naar Milo die nog vredig opgekruld ligt te slapen, ergens voel ik me schuldig dat ik hem nu alleen laat, maar eigenlijk had ik gisteravond geen ja moeten zeggen toen hij vroeg of ik bij hem bleef. Op de gang doe ik snel mijn kleren aan, in de hoop dat er nog niemand wakker is. Daarna loop ik richting de trap "eey Matt" ik schrik van de plotselinge stem, ik draai mijn hoofd naar de kant waar het geluid vandaan kwam en zie Koen met nog half dichtgeknepen ogen zijn kamer uit komen lopen. "Jezus goeiemorgen." antwoord ik moeilijk. "Wat doe jij boven?" vraagt hij, precies de vraag die ik verwachtte en ook precies de reden de reden waarom ik hoopte dat er nog niemand wakker zou zijn. "Ik zocht mijn gel." lieg ik, Koen knikt nog half slapend en scant dan mijn lichaam even "waarom ben jij al aangekleed? Het is half acht." vraagt hij dan. Ik zucht "je stelt teveel vragen zo op de vroege ochtend Koentje." ik grinnik zachtjes als hij met zijn ogen rolt.

Als ik beneden kom, is er gelukkig nog niemand. Ik loop naar de keuken en gooi een boterham in de broodrooster, zelf spring ik op het aanrecht en staar naar buiten, ik ben compleet in de war door alles wat er de afgelopen dagen is gebeurd is. Het ene moment was ik nog gelukkig met Julia en het andere moment lig ik met Milo in één bed. Ik schrik op uit mijn gedachten door het brood dat uit de broodrooster springt, ik leg het op een bord en gooi er wat beleg op.

Niet veel later dan ik mijn ontbijt op heb, komt Rob binnengelopen. "Goeiemorgen Matt." mompelt hij "mogeh." zeg ik terug. Rob laat zichzelf op de bank vallen en begint wat op zijn telefoon te typen. "Ik moet weg, ik ben vanavond weer terug." meld ik bij Rob, hij mompelt nog wat en dan loop ik de kamer uit. Ik trek mijn schoenen en jas aan, pak mijn sleutels en telefoon en dan laat ik de voordeur achter me dichtvallen.

Milo pov:
Ik word wakker met een koud gevoel, als ik naast me kijk, zie ik dat Matthy niet meer naast me ligt, waar is hij ineens heen? Ik strompel moeilijk de trap af door de pijn door gisteravond, al moet ik wel zo normaal mogelijk doen als ik de rest zonder vragen onder ogen wil komen. Als ik de kamerdeur opendoe, zie ik Raoul al aan de tafel zitten met ontbijt "Morgen maatje." Antwoord hij met een broodje in z'n mond. "Goeiemorgen." Zeg ik nog moe terug. Rob zit op de bank een beetje door zijn telefoon te scrollen, hij is niet zo'n ochtendmens. Ik doe de deur dicht, die vrijwel meteen weer open gegooid wordt waardoor ik de deur bijna tegen m'n kop krijg. "Goodmorning oooohooooh!" schreeuwt Koen in m'n oor. "Jezus, je had me bijna het ziekenhuis in geslagen met die deur." Mompel ik "wat is het toch een prachtige dag of niet?" Koen kijkt de kamer rond "als je je bek niet houdt, is je prachtige dag heel snel voorbij." Zucht Rob geïrriteerd. "Nou nou, lekker humeur weer." Koen kijkt de kamer rond "waar is Matt?" Ik haal mijn schouders op "die ging vanochtend weg." Antwoord Rob terwijl ik mijn ontbijt maak. Weg? Waarheen? Waarom heeft hij niks tegen mij gezegd? De vragen spoken door mijn hoofd.

Ik zit op mijn kamer met mijn oortjes in, ik weet dat ik Matthy altijd een beetje pestte en probeerde zoveel mogelijk uit zijn buurt te blijven, maar als hij niet in mijn buurt is, mis ik hem. Ik heb nu geen idee waar hij is en ergens maak ik me zorgen om hem, wat als hij is weggegaan vanwege mij? Als er dan iets met hem gebeurd, is het allemaal mijn schuld. Ik kan het ook tegen niemand anders zeggen, want dan moet ik uit gaan leggen wat er gaande is tussen ons en ik weet niet of Matt dat wel wil. Ik pak mijn telefoon en open de chat met Matthy, ik twijfel of ik hem moet appen, misschien wil hij gewoon even alleen zijn.

U:
Matt, waar ben je?
12:31

Ik staar naar de chat, wachtend tot hij online komt. Het duurt me na een halve minuut al te lang, ik klik chat weg en staar zenuwachtig naar de grijze vinkjes. Ik besef me dat de tijd sneller gaat als ik wat afleiding heb, dus ik start mijn Playstation op en besluit maar een beetje te gaan gamen. Ik schrik op als ik ineens een melding door mijn oortjes binnen hoor komen, snel open ik mijn telefoon en mijn hart slaat direct een slag over als ik Matthy zijn naam in beeld zie staan.

Matthy:
Ik ben oké, hoezo?
12:59

Ja jezus, wat moet ik hier nou weer mee?

------------------------------------------------------------------------------------------

Nieuw deel, lekker laat op de avond, gister had ik geen tijd om te schrijven en mijn delen die al af waren, waren op oeps :)

Hopelijk gaat het een beetje goed met jullie :))

Zorg goed voor jezelf 💗

xx