Aniden kan ter içinde uyandım etrafa baktım. Başımda dikilen doktor ve hemşirelerle biraz bakıştıktan sonra başımdaki doktorlardan birisi seslendi '' iyi misin?'' Anlamsızca etrafa bakmaya devam ettim. Hemşirelerden birisi tansiyonumu ölçüyordu diğeri serum takıyordu.. Ama ben ormandaydım? Nasıl buraya geldim? Yoksa oraya hiç gitmemiş miydim?
Aklımda bir sürü soru vardı. Aynı doktor tekrar seslendi. '' Benimle konuş Monicacım iyi misin?'' durup yutkundum ve zorlukla cevap verdim ''evet sanırım'' doktor hemşirelere bişeyler söyledi daha sonra bana döndü ve '' sakinleş güzel bayan dışarda yakının bekliyor onu çağırmamı ister misin?''
tekrar yutkundum ve ''kim var?'' dedim. Doktor hemşireye sormasını istedi, hemşire dışarı çıkıp geri geldi ve tatlı bir gülümseme ile '' en yakın arkadaşınızmış'' gülümsedim ''evet lütfen çağırın'' aklımdaki kişi.. hayır yanılıyordum o Anna değildi biliyordum. İçeri Mile girdi korkmuş yüz ifadesi ile yanıma gelip saçımı okşadı.'' iyi misin lan '' gülerek cevap verdim.'' iyiyim lan''
ve ekledim. ''lan ben ormandan buraya nası geldim'' şaşırmışa benziyordu kekeliyerek cevap verdi.'' ne ormanı lan'' tahmin ettiğim gibi hepsi rüyaydı...''hiç rüya gördüm galiba ben buraya nasıl geldim la?'' ''lan bi kahve istedik yapmamak için şekilden şekile girdin'' dedi alaylı ses tonuyla ardından ellerini birleştirdi ,dudağını büzüp annesi çikolata almamış bir çocuk gibi trip atmaya başladı.
Gülerek cevap verdim ''olm yakalandık yaaa'' gülüştükten sonra Mile aniden ciddileşti .''lan sen niye bayıldın biliyon mu'' bende ciddileştim .''yo bilmiyom'' Mile gülmemek için nefesini tutup kırmızıya dönerken:'' hamileymişsin lann'' benim şaşkın suratıma dayanamayıp haykıra haykıra güldü onu mutlu görünce bende gülmeye başladım.
''evet bilmiyor muydun ben aslında 10uzlara hamileyimmm'' dedim Mile ise'' NE DEMEK ONUZLAR ? LAN NASI BAKCAZ ONLARA BİZ DAHA KENDİMİZE BAKAMIYOZ'' dedi gülüşürken aklıma Anna ile gördüğüm rüya geldi. ''ne zaman taburcu olacağım'' dedim. '' valla kanki ben ne zaman istersem o zaman '' dedi daha sonra ''korkma şaka yaptım işlemleri yapam gelem gidek'' diye ekledi.
Kafa salladım ve gittikten sonra odadaki eşyalarımı topladım ve gitmeye hazırdım o sırada masada duran telefonum aklıma geldi yavaşça uzanıp telefonumu aldım. saat:19.45 olmuştu hemen eve gidip uyumak istiyordum.
Mile içeri geldi ''hadi gitmeye hazırız'' dedi yataktan kalkıp yanına gittim çantamı alıp omzuna taktı hastaneden çıktık ve arabaya doğru yürürken '' sen şu rüyayı bana anlat bakim yoksa sen mal mal tek başına bişilere kalkışırsın dayak yersin benden'' offf nerden çıktı bu şimdi diye düşündüm.
''hatırlamıyorum ki'' diyerek cevap verdim. Mile inanmışa benzemiyordu. ''Gerizekalı ben seninle 17yıldır arkadaşım gözünden okurum her şeyi yalan söyleme bana'' diyerek cevap verdi. ''Tamam pes ediyorum, anlatıcam ama bana karışmıcaksın'' Mile onaylarcasına başını salladıktan sonra yol boyunca gördüğüm rüyayı anlattım.
Eve geldik anahtarımı aradım hay... Anahtarım yok Mile suratımdan anladı yine '' baygınken anahtar alamadım diye ağlamiyacaksın dimi aptal anahtarın bende'' dedi ve kapıyı açtı içeriye girdik koridorun ışığını yaktım ve koşarak kendimi koltuğa attım.'' oha kırdın kırdın'' diye seslendi arkamdan Mile.
üstümüzü değiştirdik oturduk dertleştik falan derken saat 02.34 olmuştu zaman ne hızlı geçmişti. ''lan saat kaç olmuş sabah daha işimiz var hadi yatalım'' dedim. Mile kafasını onaylar şekilde salladı yine o kadar uykusu gelmişti ki gözünü açmadan odaya gitmeye çalışıyordu her yere çarpa çarpa sonunda odasına girdi.
