Yıldızların Altında | Survivor

2.7

Söylediklerimi Ogeday uzun bir süre hazmedemezken dışarıya çıkmış, beni benle bırakmıştı. Ofladım. Bunun bu şekilde açığa çıkmaması gerekiyordu, bunca yıl gizlediğim bir durumu şimdi herkesin bilmesi inanılmaz kötü bir durumdu. Sosyal medyanın bile hâberi olmuş kesin saçma sapan ve asılsız haberler çıkacaktı.

Oyun bitişinde arkadaşlarım yanıma gelmişti. "İyi misin?" Beni oldukça merak etmiş gibilerdi. "İyiyim." Sadece Hilmi Sema Seda ve Damla buradaydı. "Nasıl söylemezsin aklım almıyor." diye söylenmeye devam etti Hilmi Cem. "Ya çok önemli bir şey değildi ki ara ara ataklar oluyor böyle. Bunun daha fazlasını da yaşadım, emin ol bu hiç gibi geliyor." Seda saçlarımı sevip yanağıma bir öpücük kondurdu. "Allah’ım ya iki kardeşim de karşımda ve elimden bir şey gelmiyor."

"Senin, hatta sizin. Yapabilecek bir şeyiniz yok arkadaşlar merak etmeyin iyiyim ben!" Damla ve Sema sağ tarafımdayken Hilmi Cem’le Seda da sol tarafımdaydı. "Yeni ilaçlar eklemiş doktor," diye ekledi Damla. "Eski kullandıklarını bırakmanı söylemiş, şimdi daha mı ağır şeyler ekledi yoksa hafif mi?" Birazcık yalan söylemekten zarar gelmezdi. "Hafif." dediğimde dördü de birbirine bakmıştı. Pek inandıkları söylenemezdi. "Şimdi gitmemiz gerekiyor sen burada mısın geliyor musun?"

Kolumdaki seruma kısa bir bakış attım. "Serum bitmiş, geliyorum. Doktoru çağıralım da çıkarsın." Hilmi "Ben çağırırım." diyerek dışarıya çıktığında Sema hemen lafa başladı. "Hilmi Cem’in yanında bilerek söylemek istemedim ama bu atakların Ogeday ile ayrıldığından sonra devam eden bir şey değil mi?"

"Aslında..." Gevelemeye başladığımı anladıklarında Sema’nın doğru söylediğini fark ettiler. "Yani. Tam olarak öyle değil ama-" sözümü kesen Seda oldu. "Öyle! Ah Ledeyna ah. Daha genceciksin biliyorsun değil mi? Kaç yaşındasın kızım sen."

"Yirmi altı."

"Yirmi altı yaşındasın ve saçma sapan hastalıklarla uğraşıyorsun. Ayağımın altına alacağım seni bak."

Azar saati doktorun gelmesiyle son bulmuştu. Serumu çıkarttıklarında Hilmi kalkmam için yardımcı olup ani baş dönmesine karşı omuzlarından tutarak yürüttü. Gemiye bindiğimizden sonra da konseye gelmiştik.

İlk olarak Acun abi herkesle kısa kısa konuşmasını yaptıktan sonra bana söz hakkı vermişti. "Sanırım bugün oyun alanında fenalaştın, kendini nasıl hissediyorsun? Bir de bir durumun varmış galiba doktorundan öğrendim." Çok güzel, Acun abi bile biliyor artık. "Öncelikle teşekkür ederim, bugün bir kaç günün stresi ve üzüntüsünü içime atıp biriktirdiğim için böyle bir patlama yaşandı. Benim durumum 2022’de başlamıştı aslında şuan işte arada sırada bugünkü gibi ataklar geçiyorum. Onun dışında kendimi iyi hissediyorum, ilgiliniz içinde ayrı teşekkür ederim."

"Ne demek. Bir yarışmacımızın sağlığı bizim için çok önemlidir. Kullandığın ilaçların bir etkisi olmuş sanırım yani o ilaçları ben kullanmıyorum Ledeyna ne yaptın sen?" Mavi takımın bakışlarını üzerimde hissediyordum. Doğruldum. "Ya oldu işte bir şeyler Acun abi. Bunun çok fazla dillenmesini istemiyorum." İsteğimi kabul etmiş konunun üzerinde çok fazla durmamıştı

Uzanacağım sırada Sema yanıma geldi. "Ablalık görevi bende şimdi." Gülümsedim, "Ya Sema." dediğimde işaret parmağını dudağına götürdü "Şşt! Kay bakayım." Yana kaydım. "Malzeme falan olsaydı mis gibi çorba yapardım sana." Ah be Sema. Buraya gelmeden önce ciddi bir ameliyat geçirip yumurtalıklarının alınmasına rağmen hâla böyle olabiliyorsun. Çok duygusalsın ama bir o kadar da neşelisin. Seni çok seviyorum.

"Kalbinin çarpıntısı nasıl?" Bir cevap vermemi beklemeden elini kalbimin üzerine koymuş iki üç saniye kalp atışlarımı dinledikten sonra elini geri çekmişti. "İyi ama daha iyi olabilir." Bir şey demeden iyice uzandım ve gözlerimi kapatmaya yeltendiğimde kulağıma fısıldadı. "2018’de Ogeday’ı tokatladığım anı düşün." dediğinde o aklıma geldiğinde kıkırdamaya başlamıştım. Sonra da gözlerimi kapatıp dinlenmeye çalıştım.