Konuşur mu gözler dil susarken?
Bir duvara dalıp gittiğimi dakikalar sonra fark etmiştim. Kafamı kaldırıp beni dikkatle izleyen ıslanmış gözleriyle karşılaştım.
Hiçbir şeyimi anlatmadığım ama gözlerime bakıp her şeyi anlayan o kız vardı karşımda.
Bakınca gülümsemişti sanki 'Sen konuşmasan da anlıyorum seni' der gibiydi.
Sessizliği ilk bozan ben oldum.
"Gözlerin ayn-ür rızâ gibi bakıyor Elif."
"Ayn-ür rızâ ne demek ?"
"Kusur görmeden muhabbet ile bakan gözlere denir. Sen öyle içten bakıyorsun işte."
Sonradan oluşan sessizlikte gözlerimizle konuşuyorduk.
Sustum..Sustu..Sustuk...
Şimdi ise 'Ağlama ben ağlarım'der gibi bakıyordu ıslak gözleriyle.
Ağlaması gereken bendim ama ?
Benim yerime benim acılarım için ağlayan bir arkadaşa sahiptim.. Bir anlığına tüm şansımı bu konuda kullandığını düşünmüştüm.
Halbuki ne çok inanırdım şanssızlığıma..
Derin bir nefes alıp dolan gözlerimi tavana diktim. Birinin karşısında ağlamayı sevmiyordum. O herhangi biri olmasa yanında ağlamayı sevmiyordum.
"Ne düşünüyorsun şu an en azından onu söylesen ?"diyerek bozmuştu uzun süren sessizliği.
Düşündüm. Düşündüm.. Konuşmadım.
İçimdeki acının kırıntılarıyla oluşturduğum benim için anlamlı çoğu insan için anlamsız cümleleri sarf ettim.
"Sanki geleceğimi büyük bir tren istasyonunun bekleme salonunda görüyorum Elif. Dışarıdaki insan topluluğu beni görmeksizin gelip geçiyor.."
Devam ettim
"Hepsinin acelesi var. Trenlere ve taksilere biniyorlar. Onların gidecek bir yerleri, buluşacak birileri var.
Ben öylece orada bir bankta oturuyorum sanki...
Sanki bir şeyi bekliyorum.."diyip sustum.
Suskunluğum büyük bir gürültü gibi kulaklarımın içini yakıyordu.
Bana baktı gözlerimin en derinine
"Neyi bekliyorsun peki güzelim ?"
Neyi bekliyordum ki?
Sustum. Hem de söyleyecek onca sözüm varken sustum. Konuşunca göğüs kafesim daha çok acıyor gibiydi ondandır bu suskunluğum.
Cevap vermemi saniyelerce hatta dakikalarca beklemişti gözlerini benden ayırmadan.
Avucuma geçirdiğim tırnaklarıma bakmayı kesip ona döndüm.
"Bana bir şeyler olmasını bekliyorum.."
💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İɴᴄᴇ ꜱıᴢı
Random-Sana dokunmak, tüm kelimeleri yakmak gibi.. +Sana dokunmak tüm insanları affetmek gibi..
