Sarılmalısın.. Hyunho/Smutshot

Sarılmalısın

Sabah Changbinin sesi ile uyandık hepimiz. Ben açım diye bağırıyor. İlk cevap veren Jisung oluyor

-Lan biz niye sen açsın diye uyanmak zorundayız amınakoyim?

-Yalnız yemeyi sevmiyorum?

-Sikcem keyfini ya!

Chan:
-Neyse madem hepimizi uyandırdı hadi kahvaltı edelim. Zaten dans pratikleri var bugün

Dördümüz de Chan Hyungun önerisine boyun eğerek Changbinin zaten hazırlamış olduğu kahvaltı masasına geçtik.

Kahvaltıdan sonra dans pratikleri için servis hepimizi almaya gelmişti. Bizden önce Felixlerin yurduna uğramıştı. Ben biner binmez Lee Know Hyung kalçalarımı avuçlarının arasına aldı

-Hyunjin shii senin için sorun olmayacaksa dokunabilir miyim?

-Hyung dokunuyorsun zaten

-Ama izin vermen önemli

Her zaman böyleydi. Hep etrafımdaydı. Ama itiraf etmek gerekirse bana karşı olan ilgisi hoşuma gitmiyor değildi. Muhtemelen farklı yorumluyordum ama yine de çok hoşuma gidiyordu.

Dans pratiklerine başladık. Koreografiye yeni bir şey eklendi. Bu Lee know ve benim karşı karşıya gelip dizlerimizin çömeldiğimiz ve onun benim belimden tutarak yükselmemi sağladığı bir hareketti. 1 deneme 2 deneme 3 deneme... Fakat hala yetersiz buluyordu Lee Know.

Pratik saati çoktan bitmişti ve diğerleri bizi bekliyordu. Lee know onlara döndü

-Siz gidin. Biz Hyunjinle biraz daha devam edelim

Jisung:
-Hyunjin kolay gelsin yavrum. Minho hyung bir kere mükemmel olmasına taktıysa işin bitti demektir

Felix:
-Hyunjinim gazan mübarek olsun aşkım

Seungmin:
-Hyunjin metanetini koru

Lee know:
-Siktirip gidin lan! Şunlara bak ya!

Lee know böyle diyince hepsi gülerek çıktılar. Şimdi pratik odasında sadece biz kalmıştık. Yerimden kalkarak kapıyı kilitledim.

Lee know şaşkın gözlerle bana bakıyordu.

-Kimse bizi rahatsız etsin istemedim.

-İyi düşünmüşsün. Hadi başlayalım

Önce diğer hareketlerle başladık. Sonra o malum harekete geldik. Lee know bu kez belimi tutmak yerine kalçamı avuçladı. Yüzümüz çok yakındı. Kendime engel olamayarak alt dudağımı ısırdım ve başımı geriye doğru attım.

Ona baktığımda bakışı farklıydı. Gözleri kocaman kocamandı. Elleri hala kalçalarımdaydı.

-Bir kez daha deneyelim Hyunjin

Kafamı sallayarak tekrar kalktım ve onunla aynı anda pozisyon aldık. Ellerinin kalçalarımı bulmasıyla göğsüm yükselerek kendi belimde olan ellerimi onun omuzlarına koydum

Bana bakıyordu ve ne olduğunu sorguluyordu muhtemelen. Özür dilerim Lee Know. Kendimi tutmakta zorlanıyorum.  Sen de bana sarılmalısın..

Hareketimi açıklamak için bir bahane uydurmaya çalıştım.

-Böyle olursa daha güzel olur diye düşündüm

-Sahne için biraz.. Fazla değil mi?

-Şuan sahnede değiliz..

Bunu söylemiş miydim gerçekten? Çocuğu korkutup kaçıracaktım en sonunda.. Ama korkup kaçmak yerine şaşıracağım bir şey yaparak tekrar denemeyi teklif etti