နောက်နေ့မနက်နိုးလာတော့ ဟိုကလေးက ကိုယ်ပေါ်မှာ ထပ်ရက်အတိုင်းပဲ။ ကိုယ့်လီးတံကြီးကလည်း အဖုတ်ထဲမှာဆို့ထားဆဲ။ ကိုယ်လဲမသိမသာလေးအောက်ကနေ ညှောင့်ပေးနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ထိုကလေးနိုးလာသည်။
"အီးးးး အင်းးးး ဦး ရှူးပေါက်ချင်တယ်"
မျက်စိမပွင့်ဘဲ အိပ်မှုန်စုန်မွှားဖြင့်ပြောလာသည့်ကလေး။
"အင်း ရှူးပေါက်ချင်ရင် ထတော့လေကလေး"
"ဦးချီပြီးလိုက်ပို့ပေး"
မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးများဖြင့်ကြည့်ကာ ချွဲလာသောကလေးအား သဘောအတိုင်း အဖုတ်ထဲကလီးကိုမချွတ်ဘဲ ချီပြီးလိုက်ပို့လိုက်သည်။ လီးကြီးကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အီးးးခနဲ တစ်ချက်ညည်းလာသည်။ အိမ်သာထဲဝင်ပြီးရှူးပေါက်နေတုန်း ကိုယ်လဲအပြင်မှာပဲ ကိစ္စရှင်းလိုက်သည်။ လီးကြီးကလည်း တောင်ထားတာမတ်နေတာပဲ။ ကလေးရှူးပေါက်ပြီးတော့ အိပ်ယာပေါ်ပြန်သွားကြသည်။ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ရှစ်နာရီလောက်ရှိပြီ။ မျက်နှာမသစ်ချင်သေးတာနဲ့
နှစ်ယောက်လုံးအိပ်ယာပေါ်မှာပဲ ပြန်လှဲကြသည်။ ကျွန်တော်နဲ့ကလေး မျက်နှာချင်းဆိုင်
လှဲနေပြီး နှစ်ဦးလုံးမှာလည်း ညတုန်းကအတိုင်း အဝတ်မကပ်။
"နာနေသေးလား ကလေး ဟင်"
"ဟုတ် နည်းနည်းပဲနာတော့တယ် ဦး"
ကလေးစောက်ဖုတ်လေးအား အုပ်ကိုင်ကာ
အနီးကပ်ကြည့်ကြည့်တော့ ထူးဆန်းစွာပင် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ ယခင်အတိုင်းချောမွတ်နေသည်။ ဒီဒွိလိင်လေးမှာ ထူးဆန်းတဲ့အဖုတ်လေးရှိနေတာပဲ။ ဘယ်လောက်လိုးလိုးမပျက်ဆီးတဲ့ အဖုတ်လေးပေါ့။အဝလေးကတော့ ကျယ် နေပြီ။ ဒါပေမယ့်လည်း လိုးလို့တော့ ကောင်းဦးမှာပါ။ ကလေးစောက်ဖုတ်အနာသက်သာအောင် ငုံကာစုပ်ပေးလိုက်ပြီး
အစိလေးအား ကိုက်ဆွဲလိုက်တော့ အရည်များ ထွက်လာသည်။
"အားးး ဟင့် ဦးး အင်း လျှာကိုအထဲထည့်ပြီး မွှေပေးပါ ဦးး"
ကလေးစောက်ဖုတ်အထဲထ် နှာခေါင်းတိုးဝင်ကာ ခေါင်းအားခါရမ်းလိုက်တော့ ကလေးခါး
လေးထွန့်ထွန့်လူးကာ ကော့တက်လာသည်။
လျှာပြားဖြင့် အဖုတ်မြှောင်းတစ်လျှောက် လျက်ကာ နှုတ်ခမ်းများဖြင့်လည်း ယွယွလေး
ပွတ်တိုက်ပေးသည်။ မုတ်ဆိတ်မွှေး နှုတ်ခမ်းမွှေးများဖြင့်လည်း ပွတ်တိုက်ပေးသည်။
YOU ARE READING
သခင်ဖန်တီးတဲ့အိမ်
FanfictionJust a fiction Just read it, feel it here Don't take outside