Remains in the Sand | Los Quiros Series Book #01

19

RITS: Chapter Nineteen

"Just don't let yourself get provoked by him."

I nodded with all of Lincoln had to warn me about Prosecutor Tuazon's way of prosecuting. For sure he knows him well dahil ang liit-llit lang ng mundo ng mga abogado sa buong Pilipinas. Tumunghay ako sa kaniyang tumayo para tulungan si Meg sa mga bitbit niyang pagkain habang ako'y nakaupo lang sa bench rito sa kantina.

A few lawyers they knew approached them kaya natagalan pa bago sila makabalik sa pwesto namin.

May nakita akong mga pulis na dumadaan... but some of them purposely walked behind me at mukhang sinadya ring iparinig sa'kin na pinag-uusapan nila ako.

"Kung mahusay ka nga naman talaga sa mga bangkay ay mahusay karing gumawa ng bangkay."

"'Yung mga abogado nga kayang baliktarin 'yong batas para lang makaligtas at may mailigtas, 'yon pa kayang mga mauutas?" Dugtong naman ng isa.

Napapikit ako ng mariin sa kanilang pinag-usapan. 

I knew I wasn't guilty... pero hindi ko parin maiwasang hindi mainis sa mga pagpaparinig nila. Funny how a person could judge you with just one accusation kahit hindi ka nila kilala.

What have I done to be fucking treated like this?

Kailan pa ba mauubos 'yong mga problema ko?

Kung saan akala ko'y okay na ang lahat sa buhay ko... Kung saan sa wakas masaya na 'ko't kuntento sa kung anong meron ako... doon naman nagkaletch-letche ang lahat.

But I never thought of revenge. Ni minsan... Ni minsan ay hindi sumagi sa aking isipang ibalik sa kanila 'yong mga ginawa nila... pero bakit parang pinagbabayaran ko pa ngayon ang pagpili kong palayain ang sarili ko mula sa kanila?

"Kayleigh," Meg waved her hand in front of me. She had a worried look all over her face. "Are you okay? What's up? Kanina kapa tulala,"

Kaagad naman akong natauhan at napakurap. Napabaling ako bigla kay Lincoln nang umupo siya sa tabi ko't inayos ang mga pagkaing binili niya sa'kin. 

"If you're thinking of your trial, Meg has it under control." Inilahad niya sa'kin ang isang taco. May maliit na ngiti sa kaniyang labi na parang bang ipinapaabot niya sa'king magiging maayos din ang lahat. "We won't let you serve in jail for something you didn't do."

I heaved a deep breathe at saka tumango. I watched Meg's face turn back to its normal expression bago kinain ang kaniyang sandwich habang pipasadahang muli ang file ng aking kaso. Her brows creased as if maagi siyang nag-a-analyze, but ultimately smothered a confident look na siyang nagpaalab ng aking nararamdamang pag-asa sa kaniya. Lincoln too has her entire focus on the file case at maya't-maya ang pagkukonsulta kay Meg sa kung anumang mga nakita niyang maaaring na-mislook or kailangang i-emphasize para maipanalo ang kaso.

Watching them do these lengths for me... hindi ko napigilan ang paninikip ng aking dibdib. Maybe their presence and comforting words were all that I need now in this fucked up situation.