BSD- Tepki Kitabı

Tepkii

Nasılsınızzz
Ben valla şiir okudum bugün-
24 Şubat 1918 Trabzon'un kurtuluşu, bir Trabzonlu olarak seviyorum ben bu şehri ♡♡♡

Tepkimiz: Onlarla kavga ediyoruz. Ama büyük kavga neyse işte sonra yattık uyandığımızda yastığımızda göz yaşı ağlamaktan dolayı çok az kan görüyorlar ve biz yatakta yokuz işe gittik

(Not: eğer çok fazla ağlanılırsa doğru biliyorsam gözde ki damarlardan biri çatlayabilir, genellikle ciddi değildir ama siz AĞLAMAYIN)

Vatandaşlarımız
Dazai
Atsushi
Ran/mpo
Yosano
Kenji
Chuuya
Poe
Kunikida
Kyouka

***

~Dazai

Arada sırada çifte intiharla ilgili kavgalar ederdiniz fakat bu sefer ki çok ağırdı.

Bu yüzden odanıza gider gitmez ağladınız vs vs... (şerefsiz niye ağlatıyon bizi)

Sabah uyanır uyanmaz işe gittiniz çünkü... işiniz vardı işte. Dazai ise sizi kontrol etmek ve belki özür dilemek için yatağınıza bakmaya gelmişti (sağol be).

Sizi göremeyince pek umursamadı, işe gittiğinizi biliyordu (iş yani ajans anlayın)

Ama yastığınjzdakş gözyaşı izleri onu az da olsa endişelendirdi. Kan görmek ise... bu sefer cidden endişelendi

Kavgadan dolayı hala kızgındı fakat sizin iyiliğinizden başka bir şey düşünmüyordu

O gün eve gelir gelmez kendini affettirmek için cidden çok çabaladı

Bir an Dazai'nin sahte ikizi geldi sandınız fakat sonunda onu affettiniz..

~Atsushi

Atsushi ile hiç kavga etmezdiniz. O ana kadar. O günkü kavga cidden kötüydü ve ikiniz de yıpratıcı bir günün sonunda, başkalarına karşı olan öfkeyi birbirinize kusmuştunuz.

İşin sonunda ikiniz de ağladınız. Atsushi gelip özür dilemek istedi fakat insanoğlu gururludur. İnat yaptı mı yapar. Atsushi de bunu yaşadığı için gelemedi (pislik).

Sizde aynılarını yaşadınız ve "o özür dilesin ben değil" düşüncesiyle, arkanızda göz yaşı ve çok lüçük kan lekeleri olan bir yastık bırakarak gittiniz.

Atsushi uyanır uyanmaz odanıza geldi, gururuna yeniliyordu. Sizi göremeyince endişelendi, yastıktaki lekeler ise...

Sanırım az daha kalp krizi geçirecekti...

Siz gelince kendini affettirmek için 1918 takla attı onu affedin. Çabuk.

~Rampo

Çok zeki. Kavga etmek zordu ve sizi umursamadan şeker yiyordu. Bir insan nasıl her konu da feci zeki olupta konu "öyle bir şey" olunca bu kadar aptallaşıyordu?

Ranpo Edogawa bunun ta kendisiydi. Bu yüzden kavga esnasında ağlamamak savaş gibi oldu. Sabah uyanır uyanmaz defoldunuz.

O ise sizi kontrol etmek için geldiğinde yastığınızı görünce şok oldu.

Siz eve gelince ikinizde biraz gurur yaptınız fakat eninde sonunda Ranpo size çikolatasından vererek kendini affettirdi (ben vefat ben şok)

~Yosano

Kavganız çok çekişmeliydi. En sonunda sizi poponuza iğne sokmakla tehdit edince yatağa gittiniz. En sonunda ağladınız, çok ağladınız.

Sabah oldu ve uyanınca direkt kalkıp gittiniz. Yosano ise yatağınıza bakınca çok üzüldü. Siz eve gelince size yemek yaptı ve kendini affettirmek için çok uğraştı.