Genellikle sinirli gergin korkulan Yüzbaşı Alaeddin Ali Akın , cıvıl cıvıl neşeli güleryüzlü sakin Doçent Doktor Gonca Karasu.
Abisi ile gittiği cenazede gördüğü askerin herşeyi olacağından habersiz genç doktor...
Gonca fazlasıyla heyecanlıydı. Abisinin yemin töreni vardı. Sonunda abisi Ankaraya yanına gelmişti. Ankara bunu biliyor gibi sıcacıktı bugün. Heyecanla aynada kendine baktı üstündeki pembe çiçekli elbiseye pembe ayakkabılarını giydi. Küpelerini taktı. Çantasını da aldığında hazırdı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hemen evden çıkıp bir taksiye atladı. Adresi tarif etti. Abisi çok farklıydı gonca için. Annesi babası öldükten sonra herşeyi abisi olmuştu. Ankaraya okul için gelince ayrı kalmışlardı. Aklı hep abisindeydi ama sonunda yanına gelmişti. Düşüncelerinden taksicinin "Abla geldik." sesi ile sıyrıldı. Hemen parayı ödeyip indi. İçeri girdiğinde abisini aradı gözleri seyirci bölümünde diğer asker ailelelerinin yanına geçti. Sonunda aradığını bulmuştu. Abisi üstündeki üniforma ile ona bakıyordu. O zamanlar abisi henüz teğmen rütbesindeydi. Kocaman bir gülümseme ile abisine baktı. Ön taraflarda duruyordu. Mehmette kardeşini görmüştü.
Gonca okulu yüzünden abisini aylar sonra görmüştü. Hemen tören bitsin istiyordu abisini çok özlemişti kocaman sarılmak için can atıyordu. Ankara temmuz ortasında olmalarına rağmen ılık ılık esiyordu. Saçları savruldu rüzgarla beraber kocaman gülümsüyordu. Gülümsemesinde abisi ile duyduğu gurur vardı, sevgi vardı, güven vardı. Gözleri dolmuştu ama gülümsüyordu. Mest edici derecede güzel görünüyordu. O saniyelerde bahçeden içeri askeri üniforması ile biri girmişti. Alaeddin Ali Akın. Kafası askerlere dönüktü bir saniye seyirci bölümüne dönen bakışları hızlıca seyircileri taradı ve önüne döndü. En öndeki o pembeler içindeki kıza yeniden bakmak istedi. Bakışları tüm güzelliği ile öylece dikilip kocaman gülümseyen bir yandan yanaklarına yaşlar süzülen Goncaya takılıp kaldı.
İçinde garip bir his oluştu. Ne olduğunu o an anlamadı ama bunu çok sonra fark edecek ama fark ettiğinde o kızı Ankarada bulamayacaktı...
Tören kısa süre sonra bittiğinde Gonca onu izleyen Alaeddini görmedi bile bu Goncanın Alaeddini ilk görmeyişi olmayacaktı. 4yıl boyunca defalarca Alaeddin onu bir köşeden izleyecek ama o görmeyecekti...
Tören bittiği an fırlamıştı kız yerinden Alaeddin nereye gittiğini takip etti kızın yeni gelen askerlerden birinin boynuna atladı Gonca abisinin boynuna atladı ama Alaeddin bunu bilmiyordu. Gonca Mehmetin beline doladı kollarını mehmet kardeşine sıkı sıkı sarıldı. Sarıldıktan sonra ayrıldılar Mehmet kardeşinin yüzünü ellerinin arasına alıp gözleri yaşlı kardeşinin alnından öptü. Özlemişlerdi birbirlerini uzun süre birlikte kalacaklarını düşünmüşlerdi ama öyle olmadı. Gonca doğu görevi için gideceğini henüz bilmiyordu. Alaeddin az önce güzelliği ile mest olduğu kadının askerlerinden birinin sevgilisi sandı. Yaptığından utandı ama kıza son kez bakmadan edemedi. Son kez üniversiteyi yeni bitirmiş o gencecik kıza baktı ve hızla uzaklaştı oradan. Bir süre daha dursaydı onun Mehmetin kardeşi olduğunu duyacaktı ama durmadı.
