˗ˏˋ ★ 35 ★ ˎˊ˗

173 3 0
                                    

Elin heeft zowat het hele weekend gelegen. In bed, op de bank en zelfs één enkele keer op de grond. Ze had de mentale capaciteit niet om iets nuttigs te kunnen doen. Ze voelt zich alleen maar eenzaam. Ze mist iemand, iemand om mee te kletsen. Iemand om samen mee te zijn. Iemand die haar vraagt hoe haar dag was. Maar dat ze zo iemand mist wil ze eigenlijk niet aan zichzelf toegeven. Ze heeft dit weekend een paar keer getwijfeld om Matthy te appen om dit gemis op te lossen. Ze heeft zelfs appjes getypt om deze vervolgens weer te verwijderen en nooit te versturen. Want als ze deze berichten wel zou versturen dan geeft ze toe aan het gemis wat ze voelt, en dat wil ze niet.

Het hele weekend heeft ze geprobeerd om haarzelf af te leiden maar het wilde maar niet lukken. Haar TikTok stond vol met edits en video's van de Bankzitters, ze heeft dan ook meerdere keren het algoritme volledig uitgescholden. Op Instagram zag ze alleen maar blije, gelukkige stelletjes en dat deed onverwachts pijn aan haar linker borstkas. Dus ook die app durfde ze niet meer te openen. YouTube wilde ook niet meewerken, haar startpagina stond vol met onbekeken Bankzitters video's. De laatste hoop: Netflix. In het begin ging het goed maar toen moest ze denken aan die middag in Matthy's huis, hoe ze daar uren Netflix had gekeken. Vanaf het moment dat die gedachte opkwam kon ze aan niets anders meer denken. Ze moest zichzelf tegenhouden om niet de afstandsbediening door de kamer heen te gooien.

Uiteindelijk heeft ze haar laptop maar opgestart in de hoop dat dat haar iets van afleiding kon brengen. Ze was nog ingelogd op haar oude Steam Account. Voor de nostalgie heeft ze Stardew Valley opgestart en voor het eerst het weekend kwam haar hoofd vol te zitten met andere gedachten dan over Matthy. Dit spel heeft ze vroeger uren gespeeld met Sophie, toen ze nog bij haar ouders woonde. Nu dacht ze aan Sophie en waar ze de juiste vis kon vangen om de bundel van het gemeenschapscentrum te voltooien in plaats van aan Matthy. Voor het eerst sinds het telefoongesprek genoot ze weer ergens van en dat voelde zo goed dat ze bijna niet is weggegaan van haar laptop. Eigenlijk liet ze alleen de boerderij op haar scherm achter om naar de wc te gaan of om wat drinken te pakken.

Nu is het half 12 's nachts. Morgen is het weer maandag en moet ze weer gewoon aan het werk. Ze moet om half 7 's ochtends aanwezig zijn bij de kinderopvang. Met een diepe zucht sluit ze dan toch haar laptop af. Als ze niet snel gaat slapen overleeft ze morgen haar dienst niet. Ze loopt naar de badkamer om te douchen en klaar te maken voor het slapen gaan. Ze kleedt zich uit en stapt dan onder de warme stralen water van de douche. Ze ademt de stoom extra diep in, in de hoop dat ze zich ook van binnen warm gaat voelen.

Ze stapt de douchecabine pas weer uit wanneer ze zich van top tot teen warm en schoon voelt. Ze heeft haar handdoek als een soort jurk om haar lichaam heen geknoopt. Ze beweegt haar hand naar het plankje boven de wastafel om haar tandenborstel te pakken, maar opnieuw valt haar oog op die van Matthy. Ze zucht, ze heeft net haar hoofd een beetje leeg gekregen. Ze pakt de lichtblauwe tandenborstel van Matthy en stopt hem in de lade onder de wasbak, naast de paracetamol en ibuprofen. Nu hoeft ze er in ieder geval niet meer naar te kijken. Dan pakt ze uiteindelijk toch haar eigen tandenborstel en poetst ze snel haar tanden terwijl ze naar haarzelf kijkt in de ronde spiegel voor haar. Haar blonde haren zitten nog in de knot die ze voor het douchen had ingedaan.

Nadat ze klaar is in de badkamer, loopt ze richting haar bureau. Daar ligt haar telefoon nog naast de gesloten laptop en drie lege glazen. Wanneer ze de telefoon oppakt ziet ze dat Jeanne haar een berichtje heeft gestuurd. Ze opent hem terwijl ze haar kamer helemaal klaar maakt om te kunnen slapen.

Hey Lieffie, ik ga last
minute toch mijn
verjaardag vieren. Dus
kom gezellig met mij
een drankje doen in
café Joost komende
woensdag!

Elin kijkt snel in haar agenda op haar telefoon. Ze heeft nog niks staan en ze is zelfs vrij op donderdag. Ze is blij om nu iets te doen te hebben deze week. Ook al is het zoiets simpels als een drankje doen met vriendinnen in de stad.

Ik ben er bij! Twee
vragen wel. Vanaf
hoe laat? En wat wil
je voor je verjaardag?

Het is geen besloten
feest dus je kan komen
wanneer je wil, maar
ikzelf ben er vanaf 9
uur. En ik hoef geen
cadeautje!

Gezellig! Maar je krijgt
wel iets dus beter geef
je me een idee!

Wijn is altijd goed

Saai

Met een zucht laat Elin haarzelf vallen in bed. Ze trekt de deken over haar lichaam heen en ze zet snel een wekker voor morgenochtend, ook zet ze haar telefoon op Niet Storen. Half 6 gaat de wekker. Ze legt haar telefoon, aan de lader, onder haar hoofdkussen. Ze sluit haar ogen en probeert in slaap te vallen, maar opnieuw schieten er honderden, misschien wel duizenden, gedachten door haar hoofd. Hierdoor duurt het nog wel even voordat ze dan uiteindelijk in slaap valt.

Matthy loopt om kwart over 9 het kantoor binnen. Het is maandagochtend en hij is er weer eens als eerste. Hij gooit zijn rugzak onder zijn bureau en loopt dan naar de keuken om een kopje koffie te zetten. Hij kan de cafeïne wel gebruiken deze ochtend, aangezien hij het afgelopen weekend amper heeft geslapen. En de uurtjes die hij heeft kunnen slapen waren zo minimaal dat hij net zo goed niet had kunnen slapen. Matthy wrijft met de achterkant van zijn hand in zijn vermoeide ogen terwijl hij wacht tot het koffiezetapparaat klaar is. Hij heeft ook helemaal geen zin vandaag.

Wanneer Matthy met zijn verse kop koffie achter zijn bureau gaat zitten kijkt hij snel op zijn telefoon. Nog steeds niks van Elin. De afgelopen dagen heeft hij veel meer zijn telefoon gecontroleerd op meldingen dan normaal. Hij heeft elke dag minstens drie keer op het punt gestaan om zelf als eerste een bericht te sturen naar Elin. De berichten die hij had getypt gingen telkens over hetzelfde. Over dat het hem enorm spijt, dat hij weet dat hij een sukkel is, dat het allemaal zijn schuld is en dat hij hoopt dat hij het nog goed kan maken. Maar hij heeft nog niks naar haar gestuurd. Telkens wanneer hij op versturen wilde drukken bedacht hij zich. Hij had aan Elin beloofd dat ze tijd en ruimte zou krijgen en daar wil Matthy zich graag aan houden, hoe veel moeite hem dat ook kost.

"Jezus! Wat zie jij eruit!" Roept Koen nadat hij het kantoor is binnengelopen. Matthy rolt met zijn ogen en zucht. Hij heeft hier echt geen geduld voor. Raoul kijkt hem medelevend aan. "Thanks man." Antwoord hij dan maar. "Heb je niet geslapen ofzo?" Vraagt Koen dan en Matthy haalt zijn schouders op. "Half uurtje ofzo." "Kut, dat is niet zo best." Hij haalt opnieuw zijn schouders op en kijkt dan weer aandachtig naar zijn computerscherm. Hopelijk snapt Koen zijn hint en stopt hij met tegen hem praten.

Matthy ontloopt iedereen de hele dag al. Hij heeft niet de energie om gezellig en sociaal te doen. Zo zit hij dan ook al de hele tijd achter zijn computer. Hij heeft zelfs aan zijn bureau geluncht terwijl alle anderen gezellig, samen rond de tafel zaten. Raoul heeft hem één keer geprobeerd aan te spreken maar gelukkig kwam hij er al vrij snel achter dat Matthy daar totaal niet op zat te wachten. Nu is het net 4 uur geweest en is hij wel echt klaar met de dag. Hij pakt zijn spullen in en loopt dan naar de kapstok bij de ingang van het kantoor. Hij zegt niks, het enige wat hij doet is zijn hand opsteken naar de rest als gedag. Daarna is hij gelijk weg uit kantoor.

Hij gaat achter het stuur zitten maar vertrekt niet gelijk. Hij leunt met zijn ellebogen op het stuur en laat dan zijn hoofd in zijn handen vallen. Waarom raakt het hem zo dat Elin niets laat weten? Waarom kan hij het niet gewoon laten gaan? Waarom accepteert hij niet gewoon dat het leven doorgaat? Met of zonder Elin.

Venus en de maan ⟡ Matthy van de BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu