Venus en de maan ⟡ Matthy van de Bankzitters

˗ˏˋ ★ 38 ★ ˎˊ˗

Matthy moet die woorden van Elin goed laten bezinken. Hij wist dat ze moeite had met al het YouTube gebeuren, maar dat ze er zo expliciet over denkt baart hem toch zorgen. Hij snapt best wel goed wat ze bedoelt met die ene zin. Ze verschillen natuurlijk ook enorm qua levensstijl. Hopelijk kunnen ze samen dat verschil kleiner maken. Dan moeten er compromissen gesloten worden. Hij wil daar echt wel over nadenken, maar hij hoort al de hele avond een twijfeling in Elins stem. En dat laat hem zelf ook twijfelen.

"Je vrienden wachten op je." Hoort Matthy opeens naast zich. Hij schrikt bijna van hoe oppervlakkig de opmerking van Elin uit haar mond komt. Net klonk ze nog boos of teleurgesteld, alsof ze elk moment kon gaan huilen. Nu klinkt ze plotseling enorm rustig, alsof er helemaal niets aan de hand is. "Huh?" Vraagt hij aan Elin. Hij is eigenlijk alweer vergeten wat ze net had gezegd. Hij was zo druk in zijn eigen gedachten gezonken. "Je vrienden." Herhaald ze terwijl ze kort haar hand opsteekt als een soort 'hallo'. Matthy kijkt naar voren, waar hij het terras van het café ziet. Op dat terras staan zijn vrienden met elkaar te fluisteren. Matthy zucht. Raoul komt zijn kant op gelopen, Matthy maakt zichzelf klaar voor een ongemakkelijk gesprek wat hij helemaal niet wil voeren op dit moment. "Ik wil niks onderbreken, maar de anderen willen door naar een andere kroeg ofzo." Voordat Matthy iets kan antwoorden is Elin al opgestaan van het bankje. "Wij zijn klaar, dus dat is oké." "Zijn we klaar?" Vraagt hij terwijl hij hoopvol naar haar blijft staren. Hij wil niet dat dit gesprek tussen hen voorbij is. Ze kwamen net op een belangrijk onderwerp.

Elin draait zich langzaam terug naar Matthy. Zijn blik laat haar schuldig voelen over de plotselinge afkapping van het gesprek. Ze wil het hier echt wel met hem over hebben, maar niet hier en niet nu. Ze heeft al best wat wijn gedronken en ze is bang dat ze domme dingen gaat zeggen. Met een beetje pech heeft ze dat al gedaan. En ze wil hier weg, ze heeft het koud en ze is hier om de verjaardag te vieren van een goede vriendin van haar, niet om het goed te maken met haar mogelijke toekomstige, romantische connectie. "Ik, uh." Ze komt niet goed uit haar woorden wanneer ze opnieuw in de helderblauwe ogen van Matthy kijkt. Ze zitten vol met hoop en dat laat haar enorm twijfelen over alles.

"Gaan jullie maar." Zegt Matthy dan wanneer hij Elin twijfelend naar hem ziet kijken. "Zeker?" "Ja." Hij ziet zijn vrienden langzaam vertrekken naar een volgende kroeg of club. Het maakt hem niet zo veel uit waar ze heen gaan. Het enige wat hem uitmaakt is wat Elin nu wil doen. Matthy blijft in afwachting zitten op het bankje. Elin blijft voor hem staan. "Waarom ga je niet mee?" Vraagt ze terwijl ze met haar eigen vingers aan het spelen is, ze lijkt wel nerveus.

"Jij bent belangrijker."

Deze woorden raken bij Elin de juiste snaar. Ze weet niet zo goed waarom, maar ze steekt haar hand uit naar voren, naar Matthy. Twijfelend neemt hij hem aan. Raar genoeg voelt het voor haar vertrouwd om zijn hand vast te hebben in die van haarzelf. Ze trekt Matthy omhoog van het bankje zodat ze nu tegenover elkaar staan. Hij kijkt haar nog steeds hoopvol aan, maar nu ziet Elin ook iets anders in zijn ogen. Iets wat lijkt op onzekerheid. Beiden zeggen ze niks, ze kijken elkaar enkel aan. Hun handen zitten nog in elkaar. Matthy's hand voelt warm aan in die van Elin, dat doet haar goed.

"Sorry." Is het enige wat ze dan zegt, maar Matthy snapt helemaal wat ze daarmee bedoelt. Ze verontschuldigt zich voor haar radiostilte van de afgelopen dagen. "Het is oké, je had tijd nodig." Elin knikt. Ze laat Matthy's hand los en hij mist meteen de fysieke aanraking. Gelukkig duurt het niet lang en heeft ze haar armen om zijn middel heen geslagen en haar gezicht genesteld in zijn trui. Met een grote glimlach op zijn gezicht legt Matthy zijn eigen armen om haar schouders heen. Hij leunt met zijn wang tegen haar voorhoofd. Zo blijven ze even staan.

"Sorry." Zegt ze nog een keer. Matthy verstaat het nog maar net aangezien haar gezicht bijna helemaal tegen zijn borst aan zit geklemd. "Het is goed." Fluistert hij terwijl hij haar nog wat strakker vasthoudt. Elin schud lichtjes met haar hoofd heen en weer. "Jawel." Verzekerd hij haar, ze zucht diep als antwoord. Ze doet dan weer een kleine stap naar achteren en het liefste wil Matthy haar meteen weer terugtrekken in zijn armen, maar toch laat hij haar los. "Wil je wat drinken?" Vraagt ze dan terwijl ze een hand door haar haren heen haalt. Ze ziet er onzeker en nerveus uit. Matthy antwoordt niet maar pakt dan wel haar hand weer vast. Hij trekt haar voorzichtig naar de ingang van het café. "Dat lijkt me een ja." Giechelt Elin, ze loopt rustig achter hem aan. Matthy voelt een soort rilling over zijn ruggengraat gaan wanneer hij haar hoort lachen. Dat geluid heeft hij gemist.

"Bier? Of iets anders?" Vraagt Elin aan hem wanneer ze samen weer binnen bij de bar staan. "Bier is goed." Ze knikt en bestelt dan twee drankjes, voor haarzelf bestelt ze een appelcider. Ze heeft geen zin meer in wijn. De twee drankjes worden voor haar op de bar gezet. Elin wil haar telefoon pakken om te betalen maar dan is Matthy haar al voor geweest. "Nou!" Matthy glimlacht alleen maar naar haar en pakt dan de drankjes in zijn handen. Hij begint te lopen naar de achterzaal in de hoop dat daar nog een tafeltje vrij is, Elin loopt maar snel achter hem aan.

"Wat drink jij dan?" Vraagt Matthy na een korte stilte. Ze zijn gaan zitten aan een tafeltje in de achterzaal. Hier is het wat rustiger en staat de muziek ook wat zachter. Een goede omgeving om te kletsen dus. "Cider. Wil je proeven?" Hij knikt en hij krijgt het glas toegeschoven door Elin. Hij neemt een kleine slok en denkt even na over de smaak die hij in zijn mond proeft. Dit was totaal niet wat hij had verwacht. Het is eigenlijk best lekker. "Dit is een soort appelsap, maar dan met alcohol." Elin knikt lachend en neemt het drankje weer terug. "Dat is het ook ongeveer." Opnieuw is het weer even stil. Deze keer breekt Elin de stilte. "Hoe gaan we dit doen?" Ze hoeft geen verdere context te geven, Matthy snapt gelijk dat deze vraag over hun twee gaat. Hoe gaan ze dit samen doen? Hoe gaan ze verder? "Ik weet het ook niet zo goed." Is het enige wat hij kan antwoorden. Elin laat haar hoofd overdreven in haar handen vallen. "Waarom is dit zo ingewikkeld?" Matthy lacht zachtjes, deze zin kwam wel heel dramatisch uit Elins mond. Hij neemt nog een slok van zijn biertje om rustig na te kunnen denken. Hij is het volledig met haar eens. Waarom is dit zo ingewikkeld?

"Kijk! Jullie hebben elkaar gevonden!" Elin schrikt van Jeanne die plotseling haar beide handen op de tafel van Matthy en haar drukt. "Huh?" Matthy kijkt vragend naar de meid met donkerblond haar. "Let niet op haar!" Imara komt naar de tafel gesneld om Jeanne een stukje terug te trekken van de tafel. Elin begint te lachen om haar twee vriendinnen. Matthy snapt er nu nog minder van. "Jij!" Roept Jeanne terwijl ze met haar wijsvinger wijst naar Elin die haar met opgetrokken wenkbrauwen aankijkt. "Jij moet je niet zo aanstellen. En jij!" Jeannes vinger wijst nu naar iemand anders, Matthy. Hij kijkt haar verbaasd aan. "Jij moet tijd vrijmaken voor Elin." Hij kijkt de meid schuin aan, waar heeft zij het over? En waar bemoeit ze zich mee? "Ja, en jij moet je bek houden en water gaan drinken!" Imara duwt lachend Jeanne weg van hun tafel. Ze verontschuldigt zich snel voor Jeannes gedrag, Elin kan alleen maar lachen.

Matthy kijkt de twee meiden na die pratend richting de bar lopen. Eén van de twee herkende hij als een vriendin van Elin, maar wie was die ander? Hij snapt er nog steeds weinig van. Waar had ze het überhaupt over? En hoezo bemoeide ze zich ermee? Elin moest zich niet zo aanstellen, hijzelf moest tijd vrijmaken voor haar. "Wat was dat?" Vraagt hij dan aan Elin, die nog steeds niet is gestopt met lachen. Door zijn vraag moet ze weer wat harder lachen. "Dat was de jarige, en ze heeft zeker niet te weinig gedronken." Ineens vallen alle puzzelstukjes in elkaar in Matthy's hoofd. Dat waren haar vriendinnen, daarom wisten ze wie hij was en wat er gaande was.