En son changbinin kanını içtiğim zaman. Ondan sonraki kanları içesim gelmemişti. Changbin'de altın kan dolaşıyordu. Nadir kanlardan biriydi ve bulunması zordu.
Bu yüzden onu uzun yıllardır takip ettim, ve bu yıllarca takip ettiğim yetmiyormuş gibi ona aşık olduğumu fark ettim.
Tombul yanakları vardı ve bu onu çok tatlı yapıyordu. Onun kardeşi olan Felix'in hafızasını silmiştim.
İstesem changbin'in hafızasını silebilirdim ama bunu yapmadım beni unutmasını istemiyordum.
Evin yerlerini karıştırdığım için odasına ışınlanmıştım ilk. Büyük ihtimalle hayranımdı.
Ama o nefret ettiğim şahısında hayraniydi galiba tek benim hayranım olsun istiyordum!
Uzun zamandır kan içmemiştim. Çünkü onun kanını istiyordum. Changbin'in kanı, evet evet onun kanını istiyordum.
Keşke benim olsada istediğim kadar içebilirdim. Aslında onu kaçırsam mi bir gün? Fazlaya mı kaçardım...
Ben bunları düşünürken yanıma hyunjin gelmişti.
Hyunjin benim çocukluktan beri arkadaşımdı en iyi günlerimde hep yanımda olmuştu. Bazen deli gibi hareketleri olsada seviyordum onu.
"Napıyon lan"
"Seni düşünüyorum"
"Ah biliyorum bana aşıksın sen"
"Mal"
"Ne be"
Omuz silktim önümdeki kitabı kapattım sertce. Birşey okurken rahatsız edilmeyi sevmiyordum. Hyunjin'e kaç sefer desemde yine bildiğini yapıyordu.
"Yine o çocuğu mu düşünüyorsun"
"Hayır"
"Belli ediyorsun minho"
"Biliyorsan niye soruyorsun mal"
"Emin olmak için"
"Puşt"
"Bende seni seviyorum kocişim"
Göz devirdim benimle dalga geçmek için herşeyi deniyordu. Birgün elimden ölüsü çıkacaktı ama ne zaman belirsizdi.
"Niye geldin lan"
"Seni özledim ondan"
"Mal"
"Ne"
"İnsanca açıkla"
"Ben vampirim ama neyseeee"
"Gerizekalı lafın gelişi"
"Seninki bugün naptı sence biliyor musun?"
"Napmış"
"Chan'ın çekimine gitmiş"
"Ee gitsin onunda hayranı"
"Aa ortalığı yıkarsın diye düşünmüştüm"
"Napayım öldüreyim mi?"
"Bence evet öldürelim çünkü onun kanını istiyor-"
"Sakın! Bir daha onu öldürme isteğini duyarsam ben seni öldürürüm!"
"Aman be hemende sinirlen"
Göz devirmistim onu öyle öldürme isteği nasılda hiç çekinmeden pat diye söylüyordu. Anlamış değildim.
Ben hyunjinle konuşurken birden alarm çalmaya başladı. Anlaşılan alanımıza birileri girmişti. Hyunjin öğrenmek için odadan dışarı çıkmıştı. Bende ayaklanmıştım o sıra.
Hyunjin hızlıca içeri dalmıştı kaşlarımı çatıp ona baktım.
"ALANIMIZI BASMIŞLAR!"
"kurt adamlar mi?!"
"EVET"
Hızlıca odamdan çıktım hemen o alana kosuyordum. Biz yıllar önce vampirler ve kurt adamlar düşmanlarmış. Kurt adamlardan biri vampirlerden birini öldürmüş zamanında.
Ve o günden beri biz düşman olmuştuk. Ama bu sefer niye gelmişlerdi hiçbir fikrim yoktu.
Onların önüne gelmiştik hepsi kurt halinden normal haline dönüşüyordu hepsi taş gibilerdi. Ama içlerinden bir yakışıklı vardı oda Bangchandı.
Ya ben niye yakışıklı diyorum ona kendime gel minho. Sen onun düşmanısın. Ama kaşlarını çatmış bize bakıyorlardı işlerimizden biri konuşmaya başladı.
"Buraya niye geldiniz?!"
Kurtlardan biri konuşmaya başlamıştı.
"Sizin vamoirlerden biri bizim kurtlarla kavga etmiş üstüne kanını içmiş!"
"Eee ne var yani?"
"Yıllar önce anlaşma yapmıştık farkındaysanız birbirimize dokunmayacaz diye!!"
"Hata olmuş olabilir?!"
"Böyle hata olunmaz! Vampirlerden birinizi istiyoruz!"
"Ne hayatta olmaz!"
"Vermek zorundasınız!"
Gözlerim büyümüştü neden istiyorlardı. Ben şaşkınlıkla gözlerimi onlarda gezdirirken Bangchanla göz göze gelmiştik. Bana sırıtıyordu.
Daha sonra o konuşan kurdun kulagina birşeyler fisildadiktan sonra çekilmişti.
"Kabul ediyor musunuz?!"
"Ediyoruz"
Kurtların liderleri sırıtmıştı ve gözleri ilk vampirlerde gezdirmeye başlamıştı.
En son gözleri benim üstümde durunca anlamıştım ki beni sececekti...
