sjans in visé/bankzitters fanfiction

37

Robbie
We zitten op kantoor. Matthy is wat afwezig, maar iedereen laat hem gewoon met rust. Antwoord of wat dan ook kun je nu niet verwachten van hem. "Gaan we eten bestellen?" Vraagt Han. Iedereen, behalve Matthy. "Doe maar een marjolein voor hem" zeg ik en we bestellen ons eten.

"Kom je lieverd, er is eten" zeg ik zacht. "Hoef niet" snauwt hij me af. "Lieverd dat snap ik maar je moet echt eventjes iets eten" zeg ik. "Nee je snapt me niet, kun je nu weggaan!" Ik zucht en wil opstaan, maar hij staat al op. Ik ga op Matthy zn stoel zitten en leg mn hoofd in mn armen op zn bureau. Al snel wrijft er een hand op mn rug. "T is lastig maatje, maar voor hem is t ook lastig" hoor ik. Ik knik, maar laat een traan rollen. Ik wil gewoon t beste voor hem. "Kom je mee?" Ik knik en veeg mn tranen weg. Ik loop mee met blijkbaar Koen. We gaan zitten en ik zie Matthy weer aankomen. Hij gaat aan zn bureau zitten en kijkt naar buiten.

"Maatje, ga naar hem toe, geef hem comfort en laat hem weten dat je er voor hem bent" zegt Milo. Ik knik en sta op. Ik loop naar Matthy en ga op zn schoot zitten. "Robbie" zegt Matthy zacht. Ik knik. "Ik wil dit niet meer" snikt hij. Ik kijk hem aan en veeg wat tranen weg. "Hoe wil je dat ik je help lieverd" vraag ik. Hij haalt zn schouders op. "Wil je gewoon naar me toe komen als iets is" vraag ik. Hij knikt klein en trekt mij in zn armen. "Ik hou van je" zegt hij zwak en ik merk hem wegzakken. "Hey blijf je even wakker" zeg ik, maar hij blijft t zelfde. "Lieverd wat doe je jezelf aan" zeg ik en leg hem op de grond. Ik ga naast hem zitten en wrijf over zn borst. "Wat doe je jezelf toch aan" fluister ik. "Gaat ie maatje" hoor ik iemand vragen. Ik knik klein en pak mn telefoon. Ik app Jamie dat t vanavond nog laat kan worden en til Matthy op.

"Lieverd kun je je oogjes voor me openen" snik ik en pak zn hand vast, terwijl de dokter nog wat vast maken. "We geven hem 12 uur en anders is t verleden tijd" zegt de dokter. Ik knik klein. Toch voel ik na een tijdje een kneepje in mn hand. Ik schrik op en wrijf over de rug van zn hand. Na even opent hij zn oogjes en knippert een beetje. "Hey lieverd" fluister ik. Hij kijkt om in mn ogen. "Hey" komt er moeilijk uit. Hij legt zich weer terug en de dokter komt binnen. "Hey maatje" zeg hij. Matthy knikt en sluit zn ogen weer. "Blijf je even wakker" zegt de dokter, maar Matthy reageert niet meer. De piepjes gaan sneller en ik merk dat Matthy in paniek raakt.

"Sst lieverd ik ben hier" zeg ik, maar hij negeert me. Hij reageert niet en de piepjes gaan als maar sneller. De dokter is druk bezig, maar t lukt niet. "Hey lieverd, doe eens rustig, ik ben bij je" zeg ik en wrijf over zn borst. "Ik wil dit niet Robbie, ik wou dat ik dood was" snikt hij. Ik schrik een beetje van zn woorden. "T is oke lieverd, je moet je niet dood willen hebben, kijk wat je nog voor je hebt. Je toekomst, je vrienden, Lieve, wij, bankzitters, dat laat je allemaal achter en je wilt niet weten hoeveel we van je houden" zeg ik. Hij knikt en word rustig. "Goed zo lieverd" zeg ik. Als hij rustig is legt hij zich diep in t bed en sluit zn ogen. "T is allemaal oke" fluister ik.

632 woorden