Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayattaki en zor şey; geçeceğin köprülerle yakacağın köprüleri ayırt etmektir."
David Russel
🖇️
BÖLÜM 7: "ÖLÜM ÇİÇEĞİ."
Merdivenleri ağır adımlarla yavaş yavaş çıktığım dakikaların ardından dairemin olduğu kata ulaştım ve elimde tuttuğum kâğıtla birlikte kapıyı tıklattım, zile bastım. Kapının bir dakikadan önce açılmayacağını bildiğim için -Vaha'nın uyuşukluğunu ve huysuzluğunu hesaba katmıştım- duvara yaslandım, avcumda duran kâğıda diktim gözlerimi. Baktıkça saniyeler uzadı sanki ama ben ne hissedeceğimi bilemedim. Okuldan çıkarken bazı öğrencilerin duvarlara ve bahçedeki panolara astıklarını görünce önce olduğum yerde kalakalmış sonra da hiçbir şey yokmuş gibi bir tane de kendime istemiştim nedenini bilmesem de.
Boran Çağlayan.
21.01.2024
Tam gözlerime bakan siyah beyaz resmi.
Boran'ın cenaze merasiminin duyurusuydu. Yarın saat dörtte defnedileceği yazıyordu ve okuldan çıktığımda aldığım telefonla babamın da aynı saatte aynı yere gömüleceğini öğrenmiştim. Boğazıma sebepsiz bir yumru oturmuştu. Onları morgda yan yana yatarken gördüğümde ölü oldukları bu kadar vurmamıştı zihnime. Belki reddetmiştim. Belki şoktaydım, bilmiyordum. Ama şimdi, yarından itibaren bir mezarları olacaktı ve çürümeye başlayacaklardı. Üstelik onları öldüren her kimse şu an aramızda geziyordu.
Ensemdeki sızlayan yarayı kaşıyarak yaslandığım duvar kenarından doğrulduğumda kapının ardından da kilit açma sesleri kulağıma ulaşmaya başlamıştı. Birkaç saniye sonra karşıma dikilen Vaha'nın varlığıyla yorgunca gözlerine baktım.
"Mağarana hoş geldin."
"Hoş buldum," diyerek içeri girdim.
"Bu ne?" diye sordu elimdeki kâğıdı görür görmez.
Üstümdekiler çıkarırken gelişigüzel bir şekilde kâğıdı ona uzattım ve gerisiyle ilgilenmedim. Paltomu vestiyere astıktan sonra ayakkabılarımı da kenara bıraktım, üzerimdeki kazaktan kurtuldum nefes alamadığım için bir an önce, büstiyerimle kaldım. Vaha peşimden gelirken mutfağa girip bir bardak çıkardım kendim için, su doldurup üç yudum içtim. Kenara bıraktım. Nefeslendim.
