Ay Ali (Asker Kurgu)

bölüm 24

Kahvaltı etmiş hepimiz bir yere dağılmıştık . Ben dinlenmek istediğim için eve gelmiştim Fıratla Birlikte.

Salonda oturmuş kahve içiyorduk.ne zamandır aklımda olan soruyu sordum.

" Ailelerimiz arkadaştı demiştin ama ben seni burda tanıdım."

Yan yana oturuyorduk ama o beni göğsüne yasladı çenesini başıma dayadı.

" Baban ve babam askerlik arkadaşıymış. Böyle arada bir araya gelir birbirlerinin evlerine gider vakit geçirirlermiş ama uzak olduğu için zamanla gidip gelmeler azalmış. Yine biz size geldiğimizde o gün bütün gün ağlamıştın. Bayram günüydü ama hava soğuktu annen dışarı çıkmana izin vermemişti. Bende senden gizli dışarı çıkacaktım ama sen beni görmüş beni de götür diye ağlamıştın. Sonra babam şehit oldu ondan sonra annem babasının evine döndü ben 20 yaşındayken onu da kaybettim. Ama babam abinlerinle hep konuşmuştuk baban yanına gelmem için çok ısrar ediyordu ama ben mesleğimi yapıyordum o yüzden gelmedim hiç . Sonra ben buraya geldim öğle tanıştık yine."

Omg yani bunu beklemiyordum yani.

" Peki ben niye hiç hatırlamıyorum." Dedim merakla.

" çünkü yavrum son geldiğimizde sen daha üç yaşındaydın."

Oha ya keşke bağlar hiç kopmasaymış

Başımı kaldırdım Altan ona baktım.

" İlk geldiğinden beri beni tanıyordun . O küçük kız nasıl böyle büyüyüp asker oldu . Diye düşünüp bence şaşıdıyordun. Çünkü ilk zamanlarda sanki beni hep hafife alıyormuşsun gibi geliyordu bana . Ki öyledi zaten.  Hem ne o beyefendi sizin gibi kaslarımız yok diye bizi hafife mi aldın."

Hafif sinirle söylediğim için yerinden doğruldu elini belime atıp beni kendine çekti.

" Hayır bebeğim aksine çok güzel ve çok güçlü bir kadın olmuşsun. Seninle gurur duyduğunu." Sesindeki ciddilikle gözlerimi kısıp baktım ona bir süre.

Sesim kalınlaştıp konuştum " aferin aslanım.. aksi takdirde elimden kurtulamazdın." Dedim

Güldü

İki eliyle belimden tutup kucağına çekti.

" Çok tatlısın." Dedi yüzündeki gülümseme hiç silinmiyordu .

" Biliyorum sevgilime." Sesindeki egoya ben bile güldüm.

Uzanıp yanağımdan öptü gamzemin olduğu yerde.

" En ufak konuşmanda bile gamzelerin kendini belli ediyor. " Baş parmağı gamzemin olduğu yerde gezindi.

" Küçükken daha belirginmiş." Dedim.

Gözlerini yüzümün her yerini gezindi fazla derin bakıyordu.

Yüzüme yaklaştı gözleri dudağıma düştü biraz daha yaklaştı tam öpücükken telefonum çaldı.

Gözlerini yumdu. Aniden gelen utançla kucağından kalktım telefonumu aldım arayan .

Ali abimdi.

" Alo abi." Sesim hafif yüksek çıkmıştı.

" Güzelim nasılsın."

" İyyim abi sen nasılsın."

" İyyim bende canım. Daha iyisin dimi artık bir ağrın olmuyor dimi." Şimdiden bile endişeli çıkan sesiyle . konuştum.

" Hayır abi gayet iyyim . " Dedim sakinlikle.

Fırat dikkatini bana vermişti gözlerini kısmış beni izliyordu.

" He iyi o zaman şey diyecektim ben sana ... Bir hafta izin aldım yanına geliyorum."

" NEE!!! Abiii gerçekten mi ." Birden bağırdığım için Fırat çatık kaşlarıyla ve şaşkınlar bana baktı.

" Kulağımı siktin he. Yarın yola çıkıyorum .abini bekle güzelim." Neşeli çıkan sesiyle hemen konuştum.

" Abi yarını sabırsızlıkla bekliyorum. Hadi görüşürüz." Diyip konuşmasına izin vermedim kapattım telefonu.

Fiat döndüm" Ali abim bir haftalığına buraya geliyor." Musmutlu çıkan sesime içten bir tebessümle baktı.

" Dün konuşmuştuk biliyorum güzelim sana sürpriz yapmak istiyirdu ama vazgeçmiş belliki."

Kızlıkla ona baktım" niye söylemedin bana ." Dedim şuan 5 yaşında bir çocuk gibiydim.

" Sürpriz dedi bebeğim o yüzden." Diye açıkladı.

" Timam " diyip yanına geçtim.

" Hadi gel mutfakta yiyecek birşeyler hazırlayalım."

" Tamam güzelim."

Birlikte mutfağa geçtik.