Venus en de maan ⟡ Matthy van de Bankzitters

˗ˏˋ ★ 40 ★ ˎˊ˗

Elin heeft snel gedag gezegd tegen haar twee vriendinnen. Jeanne bleef maar met haar wenkbrauwen heen en weer wiebelen zodra ze doorhad wat de reden was voor Elins gehaaste vertrek. Imara wenste haar heel veel plezier, dit ging natuurlijk gepaard met een dikke knipoog. Toen ze uiteindelijk samen de frisse buitenlucht in liepen heeft Matthy via een appje aan zijn vrienden laten weten dat hij vanavond niet meer terug zal keren naar het kantoor. Hij kreeg gelijk meerdere berichtjes terug met reacties die hij al wel had verwacht van zijn vrienden.

"Jij mag fietsen." Zegt Elin terwijl ze haar sleutels voor Matthy's gezicht laat bungelen. "Pardon?" Vraagt hij terwijl hij met de achterkant van zijn hand tegen de sleutelbos aan tikt. "Ik moet van jou ook altijd autorijden. Dus nu moet jij van mij fietsen." Opnieuw houdt ze de sleutels voor zijn gezicht. Hij zucht, maar pakt dan toch de sleutels van haar over. "Vooruit dan maar." "Yes!" Elin huppelt de laatste paar meter naar haar fiets toe. "Omdat je zo schattig bent." Lacht Matthy als argumentatie van zijn keuze om te gaan fietsen. "Houd je bek." Is het enige wat Elin antwoord op de liefelijke woorden van Matthy. Ze doet het voor- en achterlicht aan van haar fiets en doet dan een stap naar achteren zodat Matthy de fiets van het slot kan halen. Daarna lopen ze samen een paar meter verder naar de weg, Matthy heeft de fiets in zijn handen. "Kan je opspringen? En moeten we links of rechts?" Matthy staat al klaar om te gaan fietsen dus kijkt hij over zijn rechterschouder naar Elin. "Ja! En we moeten naar links."

Matthy begint met trappen en Elin springt op de gammele bagagedrager. De fiets wiebelt wat heen en weer maar Matthy corrigeert het al vrij snel. "Wel zeggen waar we heen moeten!" Roept hij wanneer ze bij een kruispunt aankomen. "Ja ja, naar rechts!"

"Hoe ik dat heb overleefd is een groot raadsel." Zucht Matthy terwijl hij expres extra vermoeid tegen de muur naast de portiekdeur aan leunt. "Je stelt je weer eens aan." Lacht Elin, ze is diep in haar tasje aan het graven naar haar sleutels om de deur te openen. "Jij gaf niet aan waar ik heen moest!" Klaagt Matthy terwijl hij ook nog met een zucht zijn armen over elkaar vouwt. "Geen gehoor, rechtdoor." Verdedigt Elin zichzelf. "We moesten daar naar links!" Lacht Matthy en hij gooit verslagen zijn armen in de lucht. "Nou en." Mompelt Elin terwijl ze nog dieper in haar tas graait. "Zoek je deze?" Vraagt Matthy terwijl hij de sleutels van Elin omhoog houdt. "Ja!" Roept ze en ze probeert de sleutelbos te maken maar Matthy trekt ze nog net op tijd uit haar handen. "Eerst lief doen." Elin rolt met haar ogen maar plant dan snel een kusje op de lippen van Matthy. "Ik verwachtte eigenlijk iets van dat ik me niet aanstelde, maar dit keur ik ook goed." Lacht hij en hij geeft de sleutels door. Met een zachte lach steekt Elin de juiste sleutel in de deur om hem te openen. Matthy loopt achter haar aan de trap op naar het juiste appartement.

Wanneer ze binnen zijn, laat Matthy zichzelf meteen op de bank vallen. Hij ligt helemaal languit waardoor hij de bank helemaal in beslag neemt. Elin loopt naar het aanrecht en vult een glas met water uit de kraan. Ze lacht terwijl ze naar Matthy kijkt die zich overdreven uitrekt en met een excessief pijnlijk gezicht over zijn eigen rug wrijft. Hij hoort haar lachen en kijkt dan over de rugleuning van de bank haar kant op. "Krijg ik geen drinken?" Vraagt hij terwijl hij naar het al bijna lege glas in haar handen wijst. "Je doet zo alsof je thuis bent-" Ze wenkt naar hoe hij de volledige bank vult met zijn lichaam. "-Dan kan je ook wel je eigen drinken pakken." Ze ziet dat Matthy met zijn ogen rolt, maar dan staat hij toch op van de bank.

Hij loopt naar de keuken toe en blijft vervolgens een paar centimeter voor haar stil staan. Met een glimlach op zijn gezicht kijkt hij in haar verwachtingsvolle ogen die ook op hem gericht zijn. "Ik dacht dat je extra lief ging doen, aangezien ik heb gefietst." Fluistert hij terwijl hij een plukje blond haar achter haar oor duwt. Elin voelt direct haar hele gezicht warm worden zodra hij haar wang aanraakt. "Ik dacht dat ik al lief genoeg was toen ik je hier uitnodigde." Fluistert ze terug en ze moet zichzelf tegenhouden om hem niet meteen tegen haarzelf aan te trekken. Het enige wat ze doet is haar hand in zijn nek leggen.

Matthy blijft haar aankijken, maar doet verder helemaal niets. Elin kan er totaal niet tegen, de roes van de alcoholische drankjes in de kroeg komt nu binnen en ze weet niet zo goed wat ze moet doen. Moet zij het voortouw nemen? Wacht ze tot Matthy de eerste stap zet? Zonder dat ze het zelf doorheeft heeft ze haar ogen neergeslagen naar de vloer. Ze begint opnieuw te twijfelen. Was het wel slim om Matthy thuis uit te nodigen? Ze hebben het net pas uitgepraat, gaat het nu te snel? Heeft ze meer tijd nodig om alles te laten bezinken?

Haar gedachten worden stilgezet zodra Matthy voorzichtig haar kin vastpakt tussen zijn duim en wijsvinger. Hij duwt haar gezicht langzaam omhoog zodat ze elkaar weer aankijken. Hij kijkt haar bezorgd aan. "Hey, wat is er?" Vraagt hij zachtjes aan haar. Elin wil wel antwoorden, maar het wil niet lukken. Ze haalt alleen haar schouders op. "Is er wel iets?" Opnieuw haalt Elin haar schouders op. "Dat lijkt me een ja." Voordat ze het doorheeft, trekt Matthy haar tegen zich aan. Ze legt haar armen om zijn middel en ze ademt tegen zijn trui aan. Het voelt goed, waarom twijfelt ze dan nog zo erg?

"Ik vind het ook spannend-" Hij drukt een zacht kusje op haar kruin. "-Ik ben bang dat ik het weer verpest. Dat ik mezelf weer afsluit. En dat ik je niet blij kan maken-" Nog een kusje, dit keer op haar voorhoofd. "-Maar dat zijn mijn onzekerheden en daar wil ik nu niet naar luisteren-" Hij trekt haar nog dichterbij en glimlacht breed naar haar. "Nu wil ik gezellig met jou zijn."

Elin ademt een aantal keer diep in en uit. Daarna trekt ze haar bovenlijf een stukje los van Matthy's lichaam. Haar hand verplaatst ze weer naar zijn nek. Ze trekt met die hand zijn gezicht dichter bij die van haar. Voordat hun lippen elkaar raken fluistert Elin "Dankjewel."

Elin trekt haar gezicht voorzichtig een stukje terug. Lichtelijk buiten adem kijkt ze Matthy aan. Zijn haren zitten helemaal door de war omdat haar handen er enthousiast doorheen zijn gegaan. Ze grinnikt zachtjes. "Wat lach je?" Lachend schudt Elin haar hoofd heen en weer. "Niks hoor." Matthy kijkt haar achterdochtig aan. "Zeker?" Vraagt hij nog een keer. Elin knikt heftig en ze probeert om te stoppen met lachen, maar dat wil nog niet helemaal lukken. Matthy legt zijn handen op haar heupen en gelijk is ze stil. Ze voelt de warmte van zijn handen in haar eigen lichaam trekken. Ook voelt ze een licht getintel waar zijn vingertoppen haar lichaam aanraken, ook al is het door haar shirt heen. Ze kijkt verwachtingsvol in zijn ogen en ze voelt haar hartslag versnellen wanneer hij dezelfde blik in zijn eigen ogen lijkt te hebben. Ze slikt snel en dan duwt Matthy zijn lippen opnieuw op die van haar. Hij houdt haar heupen stevig vast terwijl Elin haar mond opent voor zijn tong.

Plotseling voelt ze het koude randje van het aanrecht tegen haar kont aankomen. Ze haalt één van haar handen uit Matthy's haren en verplaatst deze naar het aanrecht achter haar zodat ze er op kan leunen. Zonder de kus te verbreken geeft Matthy haar een zetje via de onderkant van haar bovenbenen waardoor ze nu op het aanrecht zit. Bijna vanzelf opent ze haar benen zodat hij er tussen kan gaan staan. Eén van Matthy's handen blijft liggen op haar bovenbeen, de ander verstrengeld in haar haren. Hij trekt er lichtelijk aan en dit zorgt ervoor dat Elin een trillende adem uitblaast. Ze trekt zich enkele millimeters terug om in Matthy's ogen te kunnen kijken. Hij kijkt haar liefdevol aan.

"Bed." Is het enige wat Elin uit haar mond krijgt. Met een grote glimlach knikt Matthy. Hij legt één arm onder haar schouderbladen en met de andere schuift hij haar langzaam van het aanrecht af. Hij vangt haar op en zoenend tilt hij Elin het kleine stukje naar haar bed aan de andere kant van de kamer. Op dit soort momenten is een studio dan toch ideaal.