Kara Bela

30.bölüm Ece

Ece

Cafede oturmuş kızları bekliyordum.
Anlatsamıydım bilmiyordum bana inanırlarmıydı. Belki de susmalıydım

Ve maria'yı bulmalıydım ama nasıl bulucaktım onu, dünya da bile değildir.
Acaba dünyadaki insanları görebiliyor mu? Onu çağırsam duyar mıydı beni?

Ben bu sorularla boğuşurken kızlar cafeye girdiler ve yanıma doğru gelmeye başladılar.

Ceren her zaman ki neşesiyle yanıma oturup

Ceren "iyi misin bebiş"dedi.

Ece "ben iyiyim bebiş."dedim.

Su paltosunu çıkarıp oturdu.

Su "hatırlıyor musun?"dedi.

Ece "hayır ve sizde hatırlamıyormuşsunuz." Dedim.

Su "evet bizde hatırlamıyoruz."dedi.

Ceren "iyi ki hatırlamıyoruz yoksa hayatımız boyunca travma olarak kalacak."dedi.

Ece"kızlar biraz yürüyelim mi? Ben biraz hava almak istiyorum."dedim.

Kızlar beni onaylayıp cafeden çıktık.

Çıkar çıkmaz gazeteciler etrafımızı sardılar.

Gazeteci"Ece hanım nasıl bulundunuz? Neredeydiniz? Diye sordu.

Ben "Arkadaşlar okulda kaybolmusuz ve hiçbirimiz hatırlamıyoruz uyandığımızda baygın bir şekilde yerde yatıyorduk."dedim.

Gazeteci"ceren hanım takipçileriniz sizi çok merak ettiler sizin için etiket çıkardılar siz bir şey demek ister misiniz?"diye sordu.

Ceren"evet sevenlerim bizim için endişelendiler iyi ki varlar ama artık biz bulunduk ama maalesef ki iki arkadaşımız hâlâ bulunamadı. Onlar için hâlâ endişeleniyorlar ama umarım bizim gibi onlarda gelecekler canı gönülden inanıyorum. İyi günler bizim gitmemiz gerekiyor daha sonra yine konuşuruz."dedi.

Ve beni ve suyu resmen sürükleyerek sahile doğru yürüttü.

Bölüm sonu:

Eveeeeeet şimdi ne olacaktı kızlar bu savaşı nasıl kazanacaklardı.?

Sıradaki kurban kim olacaktı?

Locas kazanan mı yoksa kaybeten mi olacaktı?

Yorumlara yazın
Beğenin lütfen