NEDEN BU KADAR ŞANSSIZIM?

16 0 0
                                    

Nazlı anlatımı ile;
Sabah yüzüme vuran güneşin ışığıyla lanet güne uyanmıştım.keşke birgün uyuyup sonsuza kadar o uykudan çıkamasam.. yataktan kalkıp lavaboya gidip rutin işlerimi hallettikten sonra çıktım.formamı giyindim ve çantama okuma kitabımı koydum.gerçi Ali ve Melih ten nasıl okuyacaktım ki?bu iki çocuk benim zorbam.Nedeni olmayan bir şekilde bana zorbalık yapıyorlar.neden yaptıklarını bilmiyorum.ama hem Ailem hemde onlarla uğraşmaktan bıktım.bunları düşünürken çoktan hazırlanıp çıkmıştım.

Okula geldiğimde sınıfıma girdim.bugün ada ve Mete okula gelmiceklermiş.sırama oturdum ve dersin başlamasını bekledim.sonra Ali beni gördüğü an yanıma geldi ve konuşmaya başladı;

Ali;shşş naber ezilmiş böcek?

Artık dayanamıyordum.aslında takmayacaktım ama şuan çok kötü başım ağrıyordu.ve bianda bağırmaya başladım;

"Ya yeter artık size ne zararım var sizden birinede zarar vermedim saçma sapan geliyorsunuz.yeter artım bende insanım!"

Ali;vayy sen yürek mi yedin ne bu özgüvenlik? Alın okulun dışına Melihin yanına götürün.

Sınıftaki birilerine söyleyip gitmişti.onlarda götürmeye çalışıyorlardı.Ali'nin babası okulun sahibiydi.bu yüzden kimse hiçbirşey diyemiyordu.müdür bile.okulun dışına çıkarmışlardı.ve Melihin yanına zorla götürmüşlerdi.yanına geldiğimizde konuşmaya başlamıştı;

Melih;Tamam sonrasını ben hallederim.gidebilirsiniz.

Gitmişlerdi ve Melih gene konuşmaya başlamıştı;

Melih;yürü arabaya bin.eğer zorluk çıkartırsan olacaklardan ben sorumlu olmam.

Mecbur arabaya bindim.bu sefer çok değişik davranıyorlardı.niye bu kadar değişik davranıyorlardı?

Acılar kalplere sığmaz...Where stories live. Discover now