Sweet, Programmer

51

Marshall's P.O.V

"Who ordered you to give it to me? This is the second time I have received a letter" I immediately asked to Apple when i get outside

Napangiti agad siya sa narinig, "Galing 'yan sa pinakamamahal kong kaibigan" She responded to my questions. "She's been writing this letter wholeday...so i hope hindi mo siya sasaktan" Pagbanta pa niya sa'kin upang matawa ako.

I crossed my arms, "Oh really? Did she? Tell your beloved best friend to get out of my life...I don't want an woman crying because of me" Diretsong
paliwanag ko upang mapataas ito ng kilay.

"Binabalaan kita, Marshall. Kapag malaman ko na umiiyak si Aurelie ng dahil sa'yo....isusumpa talaga kita!!!" Galit n'yang bigkas sa'kin.

After that, nilagay n'ya nag pink envelope na naglalaman ng loveletter sa mismong maliit na bulsa ng polo shirt ko. Marami na ring mga estudyante ang napapatingin sa pwesto namin at kaagad na nagbubulungan ang mga kababaihan dahil sa nakita. My gaze went down in my left chest to look closely the envelope she gave me earlier, are she going to kill me right away?

"Ano 'yan? Loveletter ni Aurelie? Akala ko ba itatapon mo na agad 'yan? Bakit hawak-hawak mo na ngayon?? Guilty?" Biglang sulpot ni Liam.

Mahina ko itong kinuha, "I don't want to waste  someone's effort while writing this letter" I said.

Tumango-tumango naman sila sa sinabi ko, "Oh?
Di ba't sabi mo may practice pa kayo ng banda?
Bakit ka pa nandito? Dapat nasa bahay ka na nila Aid ngayon. Balita ko nandun din si Aurelie, di'ba Kent?" Boses ni Liam na para bang nang-aasar.

May napatikhim sa likod, "You're right!!! Are you still going there? Mr. Marshall?"  Kent asked me.

"Yesss!! Why would I to hide in that woman?!"

I left my two friends at the front in our dorm. Pupunta muna ako sa room para kunin ang aking electri guitar na naiwan ko kahapon dahil sa maraming ginagawa. I put my right hand on my pocket while walking the hallway, wala naman masyadong tao dito sa building namin kasi halos lahat ng students ay nanatili sa kanilang dorm.

Nang marating ko na ang 5th floor ng building ay dumeritso akong pumasok sa loob ng room. Ganun nalang ang gulat ko nang may isang babae ang nakahawak sa mismong gitara ko! I deeply sighed before ko siyang nilapitan at saka binawi mula sa kanyang kamay ang electric guitar.

It's Aurelie.

"What are you doing here? And why you hold my guitar? Are you wanted to steal it huh?" I angrily said.

She shook his head, "Hindi ah!!! Inuutusan lang ako ng dean na i-check ang building n'yo sakaling may iba pang tao ang pumunta dito,uso pa naman ngayon ang magnakaw" Diretsong sabi niya habang nakayuko ang  kanyang ulo.

Napababa ang tingin ko sa kanyang kaliwang kamay nang makita ko na may malaking sugat ito at masasabi kong ngayon lang ito nangyari sapangkat may lumalabas pa itong dugo. Nang mahalata ni Aurelie na pinagmasdan ko ito ay agad n'yang tinago ang kamay sa kanyang likuran.

"Where did you get that wound? Did someone hit you just now?" Wala sa sariling tanong ko upang siya'y mapaiwas ng tingin.

Ngumiti siya sa'kin, "Wala lang 'to. Don't mind me, may iniwan pala akong snacks sa chair mo...binili ko lang kanina sa canteen.  Aalis na ako ah??? Goodbye Marsh—" I cut her words, and I immediately hold her arms to stop.

"I know... it's not  a ordinary accident" Sabi ko habang hinatak ko siya at binuhat paupo sa ibabaw ng table ni Sir Jayden. " Did he slap you hard? Did he did this on you?" Dugtong ko pa.

"Nais n'ya kasing kunin ang guitar mo..."

"And then? You fought with him, right?"

"Oo...dahil nakita ko siyang pumasok sa loob ng room n'yo. Alam ko na sobrang napaka-importante sa'yo ang gitara na 'yan kaya lumaban ako sa kanya..." Mahina n'yang sagot sa tanong ko.

Kumuha ako ng emergency kit sa cabinet upang gamutin ang kanyang sugat.Nanatili lang siyang tahimik habang nilalagyan ko ng bulak ang maliit na sugat upang hindi na ito dumudugo ulit. Habang ginagamot ko ito ay tila napansin kong nanginginig ang kanyang mga kamay at mukhang hindi siya mapakali na kasama n'ya ako sa silid.

I cleared my throat, "So....did you send this letter for me? And why did you help me get the guitar back from the thief? You also bought a snack" Seryosong tanong ko sa kanya kahit na alam ko naman ang dahilan kung bakit n'ya ito ginawa.

"A-ahh....kasi...gusto kita?" Kinakabahang sagot n'ya. "Yun na siguro ang dahilan kaya...you know what i mean, matalino ka, at alam ko rin na alam mo kung bakit ko ito ginagawa sa'yo" Dugtong ni Aurelie upang ako ay patingin sa kanya agad.

"Is that so??? You like me?" I repeated.

She nood.

After I clean her wounds and apply a gauze pad,  Aurelie hurriedly said goodbye and thanked me for treating her wound in the hand. May gusto pa sana akong sabihin sa kanya tungkol sa banda ngunit nakalabas na siya sa room namin. Tumayo ako at nilagay muli ang emergency kit sa lalagyan bago ko pinagpapasiyahan na pumunta sa bahay ni Aid kung saan kami mag papractice.

My electric guitar is safe now because of her, but for some reason i wouldn't like to tied with her.